[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Zamach w Matsumoto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamach w Matsumoto
Państwo

 Japonia

Miejsce

Matsumoto w prefekturze Nagano

Data

27 czerwca 1994

Liczba zabitych

8

Liczba rannych

144

Typ ataku

atak chemiczny

Sprawca

Takasi Tomitu

Położenie na mapie prefektury Nagano
Mapa konturowa prefektury Nagano, w centrum znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
36,243056°N 137,971667°E/36,243056 137,971667

Zamach w Matsumoto (jap. 松本サリン事件 Matsumoto-sarin-jiken) – zamach terrorystyczny dokonany nocą 27 czerwca 1994 roku przez Takashiego Tomitsu, członka sekty Aum Shinrikyō przy użyciu sarinu w Matsumoto w prefekturze Nagano. Osiem osób zginęło[1][2], a ponad 500 uległo zatruciu gazem sarin, który został uwolniony z przerobionej ciężarówki chłodniczej w obszarze dzielnicy mieszkalnej Kaichi Heights. Atak został przeprowadzony dziewięć miesięcy przed atakiem na tokijskie metro.

Atak gazowy

[edytuj | edytuj kod]

Atak gazowy miał miejsce w cichej dzielnicy mieszkalnej w mieście Matsumoto w prefekturze Nagano. Celami Aum Shinrikyō były: atak na trzech sędziów, którzy nadzorowali proces sądowy przeciwko sekcie, dotyczący sporu w sprawie nieruchomości, przetestowanie skuteczności sarinu, który sekta produkowała w jednym ze swoich obiektów, jako broń masowego rażenia[3]. Obywatele Matsumoto rozgniewali założyciela Aum Shinrikyō Shōkō Asaharę, energicznie sprzeciwiając się jego planowi utworzenia biura i fabryki na lądzie w południowej części Matsumoto. Przeciwnicy planu zebrali 140 000 podpisów pod petycją przeciwko Aum Shinrikyō, co stanowiło 70% ówczesnej ludności miasta[4].

Pierwotny plan sekty zakładał uwolnienie gazu w sądzie w Matsumoto. Jednak gdy członkowie sekty przybyli do miasta, sąd był zamknięty i plan uległ zmianie. Członkowie sekty postanowili zamiast sądu zaatakować trzypiętrowy budynek mieszkalny, w którym mieszkali sędziowie. O 22:40 czasu miejscowego członkowie Aum Shinrikyō wykorzystali przerobioną ciężarówkę z lodówką, aby uwolnić chmurę sarinu, która unosiła się w pobliżu domu sędziów. Przestrzeń ładunkowa ciężarówki zawierała urządzenie grzewcze, które zostało specjalnie zaprojektowane, aby zamienić 12 litrów płynnego sarinu w gaz, a wentylatory rozproszyły gaz w sąsiedztwie sędziów[4].

O godzinie 11:30 wieczorem, policja w Matsumoto otrzymała pilny raport od ratowników medycznych, że wiele ofiar zostało przetransportowanych do szpitala. Pacjenci cierpieli z powodu zaciemnionego wzroku (zwężenia źrenic), bólu oczu, bólów głowy, nudności, biegunki i drętwienia w rękach. Niektóre ofiary opisywały widzenie mgły o ostrym i irytującym zapachu. Łącznie leczono 274 osoby. Pięciu martwych mieszkańców odkryto w ich mieszkaniach, a dwóch zmarło w szpitalu natychmiast po przyjęciu. Ósma ofiara, Sumiko Kōno, pozostawała w śpiączce przez 14 lat i zmarła w 2008 roku[2].

W dzień po ataku znaleziono martwe ryby w stawie w pobliżu miejsca wydarzenia. W okolicy znaleziono ciała psów, ptaków i dużą liczbę gąsienic. Trawa i drzewa zwiędły, a liście drzew odbarwiły się. Prawie wszystkie ofiary zostały odkryte w promieniu 150 metrów od centrum, w pobliżu stawu. Ludzie przy otwartych oknach lub w klimatyzowanych pomieszczeniach byli narażeni na działanie gazu. Badania kryminalistyczne z wykorzystaniem chromatografii gazowej ze spektrometrią mas wykazały, że trucizną był neurotoksyczny sarin[5].

Ofiarami śmiertelnymi byli Yutaka Kobayashi, 23-letni pracownik najemny i Mii Yasumoto, 29-letni student szkoły medycznej[6].

Śledztwo

[edytuj | edytuj kod]

Policja otrzymała anonimową wskazówkę sugerującą udział w atakach gazowych Aum Shinrikyō, ale sekta nie została oficjalnie oskarżona o incydent. Stało się to dopiero po późniejszym ataku na tokijskie metro. Jeden z wniosków brzmiał: „Matsumoto zdecydowanie było swego rodzaju eksperymentem. Wynik tego eksperymentu na otwartej przestrzeni: siedmiu zabitych, ponad dwustu rannych. Jeśli sarin zostanie uwolniony w zamkniętej przestrzeni, powiedzmy, w zatłoczonym metrze, to łatwo wyobrazić sobie ogromną katastrofę[7]".

Po incydencie policja skoncentrowała swoje śledztwo na Yoshiyukim Kōno, którego żona była w śpiączce na skutek ataku gazem. Odkryto, że Kōno przechowywał dużą ilość pestycydów w swojej rezydencji. Mimo że sarin nie może być wytwarzany z pestycydów, Keiichi Tsuneishi, japoński historyk, twierdził, że środek nerwowy można syntetyzować z pestycydów fosforoorganicznych[8][9], a Kōno został nazwany przez niektórych w mediach „trucicilem gazowym” i otrzymywał listy pełne nienawiści, groźby śmierci i intensywną presję prawną. Po poznaniu prawdy każda duża japońska gazeta przeprosiła Kōno, także te, które nie nazwały go podejrzanym.

Po ataku na tokijskie metro w 1995 r. wina za atak spadła na sektę Aum Shinrikyō. Szef policji, w imieniu policji i mediów, publicznie przeprosił Kōno. Żona Kōno później obudziła się ze śpiączki, ale nie odzyskała mowy ani władzy nad ciałem; zmarła w 2008 roku[1][2].

Kilku członków Aum Shinrikyō zostało uznanych za winnych zmanipulowania obu incydentów. Łącznie wskutek ataku zginęło 21 osób a tysiące wymagały hospitalizacji i zabiegów ambulatoryjnych. Głównym motywem ataku w Matsumoto było zabicie sędziów zajmujących się sprawami oszustw dokonywanych przez Aum, wniesionymi przez właścicieli ziemskich w Matsumoto, aby zapobiec wydaniu przez sąd zaplanowanego wyroku[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b "Main Matsumoto sarin victim dies 14 years after attack" The Yomiuri Shimbun (6 sierpnia, 2008)
  2. ↑ a b c "Survivor of Aum's '94 sarin attack dies while in coma". asahi.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-19)]. The Asahi Shimbun (6 sierpnia, 2008).
  3. ↑ Kyle B. Olson, "Aum Shinrikyō: Once and Future Threat?", Centers for Disease Control and Prevention, Research Planning, Inc., Arlington, Virginia
  4. ↑ a b Paul Murphy: Matsumoto: Aum's sarin guinea pig. [w:] Japan Times [on-line]. Yukiko Ogasawara, 21 czerwca 2014. [dostęp 2017-02-24].
  5. ↑ Seto, Yasuo. "The Sarin Gas Attack in Japan and the Related Forensic Investigation." The Sarin Gas Attack in Japan and the Related Forensic Investigation. Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons, 1 czerwca 2001. Web.24 lutego 2017.
  6. ↑ Kyodo News, "Matsumoto gassings remembered", Japan Times, 28 czerwca 2009, s. 2.
  7. ↑ Guinea Pigs FALSE PROPHET: THE AUM CULT OF TERROR (chapter 18), Patrick Bellamy
  8. ↑ Tsuneishi Keiichi, ナゾの有毒ガスで７人死亡　農薬中毒に似る　松本市の住宅街 (Mysterious toxic gas killed seven people, resembles pesticide intoxication, residential area of Matsumoto city), „The Asahi Shimbun, evening edition”, 24 czerwca 1994.
  9. ↑ Tsuneishi Keiichi, 市販薬でも作れる猛毒サリン　知識や経験あれば可能　松本の中毒死 (Deadly poisonous sarin synthesizable from over-the-counter drug, possible with experience and knowledge. Death by poisoning in Matsumoto), „The Asahi Shimbun, morning edition”, 4 lipca 1994.
  10. ↑ Najwyższa Prawda - największa kompromitacja. opoka.org.pl. [dostęp 2019-03-17].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zamach_w_Matsumoto&oldid=71069271”