[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Wełuny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wełuny
Vėlūnai
Państwo

 Litwa

Okręg

 uciański

Rejon

ignaliński

Gmina

Rymszany

Populacja (2011)
• liczba ludności


24

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wełuny”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Wełuny”
Ziemia55°29′38″N 26°30′01″E/55,493889 26,500278

Wełuny (lit. Vėlūnai) – wieś na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim, w starostwie Rymszany.

Nazwa dawniej używana to Wieluny[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów wieś leżała w granicach Imperium Rosyjskiego[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim[3], w gminie Rymszany[4].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 182 osoby, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 133 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, a 49 litewską. Było tu 38 budynków mieszkalnych[4]. W 1931 w 43 domach zamieszkiwało 178 osób[1].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Rymszanach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w m. Turmont i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Rymszanach[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 12.
  2. Wieluny, wieś, pow. nowoaleksandrowski,, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 371.
  3. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
  4. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 11.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1827.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]