[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Radik Żaparow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Radik Żaparow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 lutego 1984
Leninogorsk[1]

Klub

SzWSM Dinamo[2] / VKO Ridder[3]

Wzrost

172 cm[4]

Debiut w PŚ indywidualnie

28 listopada 2003 w Ruce (56. miejsce)

Debiut w PŚ drużynowo

8 marca 2003 w Oslo (9. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

10 stycznia 2004 w Libercu (28. miejsce)

Rekord życiowy

196,5 m na Letalnicy w Planicy (22 marca 2007)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kazachstan
Igrzyska azjatyckie
srebro Ałmaty 2011 drużynowo
brąz Ōwani 2003 drużynowo
brąz Ałmaty 2011 normalna
Multimedia w Wikimedia Commons

Radik Batyrbekuły Żaparow (kaz. Радик Батырбекұлы Жапаров, ros. Радик Батырбекович Жапаров[5]; Radik Batyrbekowicz Żaparow; ur. 29 lutego 1984 w Leninogorsku[1]) – kazachski skoczek narciarski.

Olimpijczyk (2006), ośmiokrotny uczestnik mistrzostw świata seniorów (2001–2015), czterokrotnie brał udział w mistrzostwach świata w lotach narciarskich (2008, 2012, 2014 i 2016), dwukrotnie startował w zimowej uniwersjadzie (2003 i 2005). Trzykrotny medalista zimowych igrzysk azjatyckich (2003 i 2011). Rekordzista Kazachstanu w długości skoku narciarskiego mężczyzn. Wielokrotny mistrz kraju.

Wieloletni lider reprezentacji Kazachstanu[6].

Starszy brat Marata Żaparowa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Początki (do 2003)

[edytuj | edytuj kod]

W wieku 9 lat zaczął uprawiać hokej na lodzie (występował w drużynach młodzieżowych klubu Torpedo Ust-Kamienogorsk), a jako dwunastolatek piłkę nożną, z której później, na skutek niezadowalających wyników zrezygnował[7]. Ostatecznie, za namową młodszego brata, Marata Żaparowa, zaczął uprawiać skoki narciarskie, osiągając w nich ostatecznie lepsze rezultaty od trenującego tę dyscyplinę dłużej Marata[6].

W 2001 został włączony do składu reprezentacji Kazachstanu w skokach narciarskich[7]. W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych przez FIS zadebiutował w lutym tego samego roku, gdy w Lahti wystartował w mistrzostwach świata seniorów – w obu konkursach indywidualnych odpadał w kwalifikacjach, a w obu zawodach drużynowych, wraz z kazachskim zespołem, plasował się na 11. pozycji[8][9].

Przez kolejne blisko półtora roku nie występował na arenie międzynarodowej, powracając do startów dopiero w sezonie 2002/2003. Wystąpił wówczas w 9 konkursach Pucharu Kontynentalnego, w których zajmował odległe pozycje (tylko raz uplasował się w czołowej „50” – 28 grudnia 2002 w Engelbergu był 39.). W styczniu 2003 wziął udział w zimowej uniwersjadzie, gdzie na skoczni normalnej był 47. indywidualnie i 7. drużynowo. W lutym 2003 wystartował w zimowych igrzyskach azjatyckich, gdzie indywidualnie zajął ostatnią, 12. pozycję, a z zespołem kazachskim zdobył brązowy medal w rywalizacji drużynowej. W tym samym miesiącu po raz drugi w karierze wystartował w mistrzostwach świata, podobnie jak 2 lata wcześniej odpadając w kwalifikacjach do obu konkursów indywidualnych, a w zmaganiach drużynowych zajmując 11. miejsce. W marcu 2003 w Oslo, mimo faktu iż wcześniej nigdy nie zdobył punktów Pucharu Kontynentalnego, po raz pierwszy przystąpił do rywalizacji w Pucharze Świata – 8 marca, z kazachską ekipą, zajął 9. pozycję w konkursie drużynowym, a dzień później odpadł w kwalifikacjach do zmagań indywidualnych[8][10].

Regularne starty w Pucharze Świata (2003–2008)

[edytuj | edytuj kod]

W zawodach najwyższej rangi zaczął występować regularnie od sezonu 2003/2004, gdy kariery skończyli jego starsi rodacy – Stanisław Filimonow, Pawieł Gajduk i Maksim Połunin, a skład reprezentacji Kazachstanu został „odmłodzony”[6]. W lipcu 2003, w ramach letniej edycji tego cyklu, zdobył pierwsze punkty Pucharu Kontynentalnego – 26 lipca 2003 w Park City uplasował się na 27. pozycji. W sierpniu 2003 zadebiutował w Letnim Grand Prix – 10 sierpnia 2003 w Oberstdorfie zajął 47. miejsce[8][11].

30 listopada 2003 w Ruce po raz pierwszy wystąpił w konkursie głównym Pucharu Świata, plasując się na 56. pozycji. 10 stycznia 2004 w jednoseryjnym konkursie w Libercu zdobył pierwsze punkty tego cyklu (28. miejsce). 1 lutego 2004, również w jednoseryjnej rywalizacji, po raz pierwszy i jedyny w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując w Brotterode 3. pozycję[8][11].

W styczniu 2005, po raz drugi i ostatni w karierze, wystartował w zimowej uniwersjadzie. W imprezie tej plasował się indywidualnie w drugiej dziesiątce (18. na skoczni normalnej i 11. na obiekcie dużym), a z kazachską drużyną zajął 5. miejsce w rywalizacji drużynowej. W lutym 2005 w Sapporo zdobył kolejne punkty Pucharu Świata – 5 lutego był 30., a dzień później 20. W tym samym miesiącu wziął udział w swoich trzecich mistrzostwach świata – w Oberstdorfie w rywalizacji indywidualnej został zdyskwalifikowany w kwalifikacjach do konkursu na skoczni normalnej, a na obiekcie dużym po raz pierwszy wystąpił w głównej fazie zmagań, plasując się na 40. pozycji. Z kolei w obu konkursach drużynowych Kazachowie z Żaparowem w składzie plasowali się ponownie na 11. miejscach[8][12].

31 sierpnia 2005 w Predazzo zdobył pierwsze w karierze punkty Letniego Grand Prix, plasując się na 25. miejscu. W sezonie zimowym dwukrotnie udało mu się awansować do czołowej „trzydziestki” Pucharu Świata – 26 listopada 2005 w drugim konkursie w Ruce był 30., a 21 stycznia 2006 w Sapporo zajął 26. pozycję[8][13]. W grudniu w ramach zawodów PŚ w Engelbergu upadł w trakcie sobotnich kwalifikacji – po upadku, w którym doznał licznych stłuczeń, był hospitalizowany[14], a do rywalizacji na arenie międzynarodowej powrócił nieco ponad miesiąc później[8]. W lutym po raz jedyny w karierze wystartował w zimowych igrzyskach olimpijskich – w Pragelato indywidualnie sklasyfikowany został na 26. (obiekt normalny) i 31. (skocznia duża) miejscu, a z kazachskim zespołem zajął drużynowo 12. pozycję[3][15] Podczas ceremonii zamknięcia był chorążym kazachskiej reprezentacji – wybrano go do tej roli jako jedynego Kazacha w składzie całej delegacji Kazachstanu na tę imprezę[7].

Radik Żaparow podczas konkursu Pucharu Świata w Zakopanem (27 stycznia 2008)

Mimo że latem 2006 nie wystąpił w żadnych zawodach międzynarodowych, to w drugiej połowie sezonu zimowego 2006/2007 uzyskiwał najlepsze rezultaty w karierze. 1 stycznia 2007 w Seefeld in Tirol w swoim debiucie w FIS Cup stanął na drugim stopniu podium. Niecałe dwa tygodnie później, 13 stycznia, w Vikersund zdobył kolejny punkt Pucharu Świata (30. pozycja). 7 lutego poprawił swój najlepszy wynik w tym cyklu, zajmując w Klingenthal 19. miejsce. W tym samym miesiącu w Sapporo, w jego czwartych mistrzostwach świata, dwukrotnie awansował do drugiej serii zmagań indywidualnych (na skoczni normalnej był 24., a na obiekcie dużym 26.), a z kazachskim zespołem po raz kolejny zajął 11. miejsce w zmaganiach drużynowych. 13 marca 2007 w Kuopio uzyskał najlepszy w karierze rezultat w Pucharze Świata, zajmując 11. pozycję. 5 dni później w Oslo w jednoseryjnej rywalizacji był jeszcze 14. W sumie w sezonie 2006/2007 zgromadził 55 punktów i w klasyfikacji generalnej PŚ został sklasyfikowany na najwyższym w karierze, 45. miejscu[8][16]. Ponadto 11 lutego 2007 w Willingen z reprezentacją Kazachstanu uplasował się na 6. pozycji w konkursie drużynowym Pucharu Świata, co jest najlepszym wynikiem w historii startów tego kraju w zmaganiach zespołowych w zawodach tego cyklu[17].

22 marca 2007 na skoczni Letalnica w Planicy, podczas drugiego treningu przed kwalifikacjami do konkursu indywidualnego Pucharu Świata, wynikiem 196,5 metra[18] ustanowił swój rekord życiowy. Rezultat ten jest rekordem Kazachstanu w długości skoku narciarskiego mężczyzn[19].

Latem 2007 dostał ofertę przyjęcia włoskiego obywatelstwa i reprezentowania tego kraju – w ramach proponowanej umowy miał otrzymywać pensję w wysokości 2,5 tysiąca euro, a także mieć dodatkowo zapewnione wyżywienie i miejsce zamieszkania. Sztab szkoleniowy kazachskiej reprezentacji oraz Andriej Wierwiejkin (ówczesny prezydent tamtejszego związku sportowego zajmującego się skokami narciarskimi i kombinacją norweską) nie wyrazili jednak zgody na taki ruch. Żaparow, w obawie o to, iż działacze, w razie przyjęcia przez niego włoskiej oferty, mogliby doprowadzić do zablokowania mu możliwości wjazdu do Kazachtanu ostatecznie zdecydował się pozostać w swojej ojczyźnie[7].

Radik Żaparow w czasie Pucharu Świata w Oslo (marzec 2008), w którym po raz ostatni w karierze zdobył punkty Pucharu Świata

Latem 2007 zanotował swoje najlepsze wyniki w Letnim Grand Prix, punktując w 6 z 10 rozegranych konkursów. 9 września 2007 w Hakubie uplasował się na 14. pozycji co było jego najwyższą pozycją w zawodach tego cyklu w historii. W Pucharze Świata, podobnie jak w poprzednim sezonie, punkty zdobywał czterokrotnie – 14 grudnia 2007 w Villach był 29., 3 marca 2008 w Kuopio 13., 7 marca w Lillehammer 28., 9 marca w Oslo 20. W sumie zgromadził 36 punktów i został sklasyfikowany na 46. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w sezonie 2007/2008. Dzięki występom w Skandynawii zajął też najwyższe w karierze, 26. miejsce, w Turnieju Nordyckim. W lutym 2008 w Oberstdorfie, po raz pierwszy, wystartował w mistrzostwach świata w lotach narciarskich, indywidualnie odpadając w kwalifikacjach, a z kazachską ekipą zajmując drużynowo 13. pozycję[8][20].

Po zastąpieniu przez Dionisa Wodniewa Aleksandra Wasiljewa[a] w roli pierwszego trenera reprezentacji Kazachstanu Żaparow został, bez podania przez Wodniewa powodów takiej decyzji, wyrzucony z kadry – zdaniem Żaparowa był to efekt publicznej krytyki jaką Żaparow kilka miesięcy wcześniej skierował w stronę Wodniewa, twierdząc iż nie powinien on obejmować funkcji trenera kazachskiej reprezentacji, gdyż wpłynie to negatywnie na osiągane przez skoczków z tego kraju wyniki[7].

Wypadek i powrót do sportu (2008–2016)

[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2008 wziął udział w zawodach Letniego Grand Prix w Hinterzarten[8], a wkrótce później uczestniczył w wypadku samochodowym, w którym doznał poważnych obrażeń. W jego wyniku opuścił pozostałą część sezonu letniego 2008, a do rywalizacji powrócił zimą, po kilku miesiącach przerwy. Od tego czasu nie osiągał już tak dobrych wyników jak przed wypadkiem[6] i, mimo kilkudziesięciu kolejnych startów w zawodach tej rangi, ani razu nie zdobył już punktów Pucharu Świata w rywalizacji indywidualnej[8][21].

Po rehabilitacji początkowo startował w Pucharze Kontynentalnym – w grudniu 2008 w konkursach w Rovaniemi i Vikersund plasował się w czwartej, piątej i szóstej dziesiątce. Pierwsze punkty PK po powrocie zdobył 20 grudnia 2008 w Libercu, gdzie był 22. i 23. Do rywalizacji w zawodach najwyższej rangi wrócił 10 stycznia 2009, odpadając w kwalifikacjach na skoczni Kulm. Później ponownie startował w zmaganiach niższej rangi, we wszystkich 4 startach plasując się w czołowej „dziesiątce” – w Pucharze Kontynentalnym w Kranju był 10. i 6., a w FIS Cup w Eisenerz 8. i 3[8]. 15 lutego 2009 w Oberstdorfie z kazachskim zespołem zajął 8. miejsce w konkursie drużynowym PŚ (był to trzeci przypadek w historii, gdy Kazachowie uplasowali się w czołowej „8” zespołowych zawodów tego cyklu)[17]. W tym samym miesiącu po raz piąty w karierze wziął udział w mistrzostwach świata – w Libercu indywidualnie wystartował tylko na skoczni dużej (43. miejsce), a w rywalizacji drużynowej z kazachską ekipą zajął 12. pozycję[8][22].

Radik Żaparow podczas mistrzostw świata seniorów w Oslo (luty 2011)

Latem 2009 startował we wszystkich konkursach Letniego Grand Prix, jednak punkty zdobył tylko raz – 9 sierpnia w Hinterzarten, w pierwszych indywidualnych zawodach cyklu, był 30[8][23]. W lipcu 2009 w Garmisch-Partenkirchen zdobył mistrzostwo Kazachstanu na skoczni dużej[24]. W sezonie zimowym 2009/2010 tylko raz wystąpił w konkursie głównym Pucharu Świata – 6 grudnia w Lillehammer był 32. Również w Pucharze Kontynentalnym nie osiągał sukcesów, punktując raz – 27 grudnia w Engelbergu był 29[8][23]. Znalazł się w składzie kazachskiej reprezentacji na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2010. Mimo faktu że był pierwszym zawodnikiem, który wywalczył kwalifikację dla tego kraju na tę imprezę (w skokach narciarskich kwalifikacje na igrzyska zdobywane są dla danego państwa, a nie konkretnego zawodnika) tuż przed jej rozpoczęciem został poinformowany, iż nie wystartuje w igrzyskach – zdaniem Żaparowa decyzja ta spowodowana była jego konfliktem z Dionisem Wodniewem[7].

Medaliści konkursu drużynowego Zimowych Igrzysk Azjatyckich 2011 (Żaparow czwarty od lewej)

Pod wpływem sytuacji związanej z igrzyskami Żaparow rozważał możliwość zakończenia kariery sportowej[7], jednak ostatecznie nie zdecydował się na podjęcie takiej decyzji. Latem 2010 trzykrotnie punktował w Letnim Grand Prix – 8 sierpnia w Hinterzarten był 19., 28 sierpnia w Hakubie 30., a dzień później w tym samym miejscu 27. W sezonie zimowym 2010/2011 tylko dwukrotnie wystąpił w konkursie głównym w rywalizacji indywidualnej, plasując się w obu startach w Lillehammer w piątej dziesiątce. Ani razu nie zdobył też punktów Pucharu Kontynentalnego. Na przełomie stycznia i lutego 2011 wziął udział w zimowych igrzyskach azjatyckich w Ałmaty – indywidualnie zajął 8. miejsce na skoczni dużej i zdobył brązowy medal na obiekcie normalnym, a w konkursie drużynowym z kazachskim zespołem sięgnął po srebrny krążek. Na przełomie lutego i marca 2011 po raz szósty w karierze wystartował w mistrzostwach świata – w Oslo na skoczni normalnej był 33. indywidualnie i 12. drużynowo, a na obiekcie dużym 44. w zmaganiach indywidualnych i 10. w rywalizacji drużynowej[8][25].

Żaparow podczas konkursu drużynowego mistrzostw świata w lotach narciarskich (luty 2012)

Latem 2011 na arenie międzynarodowej wystąpił raz, zajmując w zawodach Letniego Grand Prix w Ałmaty miejsce w czwartej dziesiątce. W sezonie zimowym 2011/2012 tylko trzykrotnie przystępował do indywidualnej rywalizacji w Pucharze Świata, za każdym razem odpadając w kwalifikacjach. Częściej startował w zawodach niższej rangi, gdzie jednak nie odnosił sukcesów – na przełomie stycznia i lutego 2012 raz punktował w Pucharze Kontynentalnym i 2 razy w FIS Cup, w każdym z tych przypadków plasując się w trzeciej dziesiątce zmagań. W lutym 2012 w Vikersund po raz drugi w karierze wystartował w mistrzostwach świata w lotach narciarskich, ponownie odpadając w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego. W zmaganiach drużynowych z kolei Kazachowie zajęli 10. pozycję (najlepszą w historii startów Żaparowa w tej imprezie)[8][26].

Latem 2012 ponownie w Letnim Grand Prix startował tylko w konkursie w Ałmaty, plasując się na początku czwartej dziesiątki. Ponadto raz punktował w Letnim Pucharze Kontynentalnym (27. miejsce w drugim konkursie w Czajkowskim). Sezon zimowy zaczął od startów w zawodach niższej rangi, jednak punkty zdobywał tylko w konkursach FIS Cup. W styczniu 2013 w zawodach tego cyklu rozgrywanych w Râșnovie zajął pierwsze i drugie miejsce. Do zmagań indywidualnych w Pucharze Świata w sezonie 2012/2013 przystępował trzykrotnie, tylko raz biorąc udział w konkursie głównym – w drugich zawodach w Harrachovie zajął 50. pozycję. W lutym 2013 po raz siódmy w karierze wystartował w mistrzostwach świata – w Predazzo indywidualnie plasował się na przełomie czwartej i piątej dziesiątki (40. na skoczni dużej i 43. na obiekcie normalnym), a z zespołem Kazachstanu zajął 12. miejsce w zmaganiach drużynowych[8][27].

W oficjalnych zawodach międzynarodowych po raz ostatni wystąpił 17 marca 2016 w Planicy, gdzie w zawodach Pucharu Świata uplasował się na 57. pozycji[8]. W 2017 zakończył karierę sportową[28].

W całej karierze 88 razy odpadał w kwalifikacjach Pucharu Świata, co jest jednym z najwyższym wyników w historii tego cyklu (według stanu na koniec grudnia 2016 w tej fazie rywalizacji więcej razy odpadało tylko 3 skoczków – Kim Hyun-ki, Martin Mesík i Choi Heung-chul)[29].

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2006 Włochy Turyn/Pragelato – 26. miejsce (K-95), 31. miejsce (K-125)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2006 Włochy Turyn/Pragelato – 12. miejsce[b]

Starty R. Żaparowa na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
26. 12 lutego 2006 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-95 HS-106 indywid. 98,0 m 95,0 m 227,0 pkt 39,5 pkt Lars Bystøl
31. 18 lutego 2006 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 indywid. 116,5 m – 95,7 pkt 181,2 pkt Thomas Morgenstern
12. 20 lutego 2006 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 druż.[b] 111,5 m – 322,2 pkt (85,7 pkt) 661,8 pkt Austria

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2001 Finlandia Lahti – nie zakwalifikował się (K-116), nie zakwalifikował się (K-90)
2003 Włochy Val di Fiemme/Predazzo – nie zakwalifikował się (K-120), nie zakwalifikował się (K-95)
2005 Niemcy Oberstdorf – dyskwalifikacja w kwalifikacjach (K-90), 40. miejsce (K-120)
2007 Japonia Sapporo – 26. miejsce (K-120), 24. miejsce (K-90)
2009 Czechy Liberec – 43. miejsce (K-120)
2011 Norwegia Oslo – 33. miejsce (K-95), 44. miejsce (K-120)
2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzo – 43. miejsce (K-95), 40. miejsce (K-120)
2015 Szwecja Falun – nie zakwalifikował się (K-90), nie zakwalifikował się (K-120)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2001 Finlandia Lahti – 11. miejsce (K-116)[c], 11. miejsce (K-90)[d]
2003 Włochy Val di Fiemme/Predazzo – 11. miejsce[e]
2005 Niemcy Oberstdorf – 11. miejsce (K-90)[f], 11. miejsce (K-120)[g]
2007 Japonia Sapporo – 11. miejsce[h]
2009 Czechy Liberec – 12. miejsce[i]
2011 Norwegia Oslo – 12. miejsce (K-95)[j], 10. miejsce (K-120)[k]
2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzo – 12. miejsce (K-120)[l]

Starty R. Żaparowa na mistrzostwach świata – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 19 lutego 2001 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 – indywid. 68,0 m 17,1 pkt Nie zakwalifikował się.
NQ 23 lutego 2001 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 – indywid. 53,0 m 25,5 pkt Nie zakwalifikował się.
11. 24 lutego 2001 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 – druż.[c] 70,0 m 71,5 m 291,2 pkt (40,6 pkt) 648,6 pkt Niemcy
11. 25 lutego 2001 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 – druż.[d] 62,0 m 62,0 m 628,0 pkt (96,5 pkt) 325,5 pkt Austria
NQ 22 lutego 2003 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 – indywid. 88,0 m 48,9 pkt Nie zakwalifikował się.
11. 23 lutego 2003 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 – druż.[e] 94,5 m 93,0 m 534,9 pkt (120,0 pkt) 511,7 pkt Finlandia
NQ 28 lutego 2003 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 – indywid. 77,5 m 71,5 pkt Nie zakwalifikował się.
NQ 19 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-90 HS-100 indywid. DSQ Nie zakwalifikował się.
11. 20 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-90 HS-100 druż.[f] 82,5 m – 377,0 pkt (94,0 pkt) 593,5 pkt Austria
40. 25 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 115,0 m – 101,5 pkt 211,7 pkt Janne Ahonen
11. 26 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[g] 120,0 m – 359,3 pkt (114,0 pkt) 778,0 pkt Austria
26. 24 lutego 2007 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 indywid. 107,5 m 116,0 m 189,3 pkt 76,8 pkt Simon Ammann
11. 25 lutego 2007 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 druż.[h] 109,0 m – 286,9 pkt (88,2 pkt) 713,3 pkt Austria
24. 3 marca 2007 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-98 indywid. 90,5 m 89,5 m 219,0 pkt 58,0 pkt Adam Małysz
43. 27 lutego 2009 Czechy Liberec Ještěd K-120 HS-134 indywid. 111,0 m –[m] 92,3 pkt 49,0 pkt Andreas Küttel
12. 28 lutego 2009 Czechy Liberec Ještěd K-120 HS-134 druż.[i] 113,0 m – 385,9 pkt (98,4 pkt) 648,4 pkt Austria
33. 26 lutego 2011 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 indywid. 91,5 m – 99,8 pkt 169,4 pkt Thomas Morgenstern
12. 27 lutego 2011 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 druż.[j] 93,5 m – 366,2 pkt (104,7 pkt) 659,3 pkt Austria
44. 3 marca 2011 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 indywid. 110,5 m – 89,9 pkt 187,6 pkt Gregor Schlierenzauer
10. 5 marca 2011 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 druż.[k] 100,0 m –[m] 265,2 pkt (66,5 pkt) 234,8 pkt Austria
43. 23 lutego 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 89,5 m – 91,2 pkt 161,4 pkt Anders Bardal
40. 28 lutego 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 111,0 m – 106,0 pkt 189,8 pkt Kamil Stoch
12. 2 marca 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 druż.[l] 113,0 m – 375,6 pkt (113,8 pkt) 760,3 pkt Austria
NQ 21 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 72,0 m 71,8 pkt Nie zakwalifikował się.
NQ 26 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 101,0 m 62,5 pkt Nie zakwalifikował się.

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2008 Niemcy Oberstdorf – nie zakwalifikował się
2012 Norwegia Vikersund – nie zakwalifikował się
2014 Czechy Harrachov – nie zakwalifikował się
2016 Austria Tauplitz – 36. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2008 Niemcy Oberstdorf – 13. miejsce[n]
2012 Norwegia Vikersund – 10. miejsce[o]

Zimowa uniwersjada

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2003 Włochy Tarvisio/Austria Bischofshofen – 47. miejsce (skocznia normalna)
2005 Austria Innsbruck – 18. miejsce (skocznia normalna), 11. miejsce (skocznia duża)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2003 Włochy Tarvisio/Austria Bischofshofen – 7. miejsce[p]
2005 Austria Innsbruck – 5. miejsce[q]

Zimowe igrzyska azjatyckie

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2003 Japonia Ōwani – 12. miejsce
2011 Kazachstan Ałmaty – brązowy medal (skocznia normalna), 8. miejsce (skocznia duża)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2003 Japonia Ōwani – brązowy medal[r]
2011 Kazachstan Ałmaty – srebrny medal[s]

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[30]
2003/2004 74.
2004/2005 70.
2005/2006 75.
2006/2007 45.
2007/2008 46.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[31]
Sezon 2002/2003
Ruka Ruka Trondheim Trondheim Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Sapporo Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Willingen Willingen Oslo Lahti Lahti Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q q q - - 0
Sezon 2003/2004
Ruka Ruka Trondheim Titisee-Neustadt Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Liberec Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Sapporo Oberstdorf Willingen Park City Lahti Kuopio Lillehammer Oslo punkty
q 56 38 q 41 q 50 q q 28 40 - - 31 45 q q - q q q q 41 3
Sezon 2004/2005
Ruka Ruka Trondheim Trondheim Harrachov Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Pragelato Lahti Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
- - - - - - q q 47 q q q 33 - - 63 35 - - 30 20 q - q q q - - 12
Sezon 2005/2006
Ruka Ruka Lillehammer Lillehammer Harrachov Harrachov Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane Willingen Lahti Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
47 30 33 40 - - - - - - - 26 q - - 35 q 52 q q - - 6
Sezon 2006/2007
Ruka Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Vikersund Zakopane Oberstdorf Oberstdorf Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Klingenthal Willingen Lahti Kuopio Oslo Oslo Planica Planica Planica punkty
- - - q 46 q - q 33 30 38 41 q - - 19 44 45 11 42 14 q - 55
Sezon 2007/2008
Ruka Trondheim Trondheim Villach Villach Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Bischofshofen Bischofshofen Predazzo Predazzo Harrachov Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Liberec Liberec Willingen Kuopio Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
q q q q 29 q 38 47 50 q q q q - 48 47 - - q 50 q 13 34 28 20 q - 36
Sezon 2008/2009
Ruka Trondheim Trondheim Pragelato Pragelato Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Zakopane Zakopane Whistler Whistler Sapporo Willingen Klingenthal Oberstdorf Lahti Kuopio Lillehammer Vikersund Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - - q - - - - - - q 42 - - - - - - - 0
Sezon 2009/2010
Ruka Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane Oberstdorf Klingenthal Willingen Lahti Kuopio Lillehammer Oslo punkty
- - 32 q - - - - q - - - - - - - q - q - - - - 0
Sezon 2010/2011
Ruka Kuopio Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Harrachov Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane Zakopane Willingen Klingenthal Oberstdorf Vikersund Vikersund Lahti Planica Planica punkty
q q 44 49 q 49 - - q - q q - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2011/2012
Ruka Lillehammer Lillehammer Harrachov Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Predazzo Predazzo Willingen Oberstdorf Lahti Trondheim Oslo Planica Planica punkty
q - - - - - - - - - - - - - - - - - - q q - - - - - 0
Sezon 2012/2013
Lillehammer Lillehammer Ruka Krasnaja Polana Krasnaja Polana Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Wisła Zakopane Sapporo Sapporo Vikersund Vikersund Harrachov Harrachov Klingenthal Oberstdorf Lahti Kuopio Trondheim Oslo Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - q 50 q - - - - - - - 0
Sezon 2013/2014
Klingenthal Ruka Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Wisła Zakopane Sapporo Sapporo Willingen Willingen Falun Lahti Lahti Kuopio Trondheim Oslo Planica Planica punkty
q - - - - - q q q - - - - - - - - - - - - q q q q q - - 0
Sezon 2014/2015
Klingenthal Ruka Ruka Lillehammer Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Wisła Zakopane Sapporo Sapporo Willingen Willingen Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Vikersund Vikersund Lahti Kuopio Trondheim Oslo Oslo Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 57 - - - - - 0
Sezon 2015/2016
Klingenthal Lillehammer Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Zakopane Sapporo Sapporo Trondheim Vikersund Vikersund Vikersund Lahti Lahti Kuopio Ałmaty Ałmaty Wisła Titisee-Neustadt Planica Planica Planica punkty
q 58 49 31 43 q q q q q q 49 q - - q 57 q q q q q q q q q 57 - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[30]
2003/2004 68.
2004/2005 73.
2006/2007 57.
2007/2008 61.

Turniej Nordycki

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[30]
2004 55.
2006 71.
2007 31.
2008 26.

Letnie Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[32]
2005 65.
2007 41.
2009 78.
2010 57.
2015 70.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[31]
2003
Hinterzarten Courchevel Predazzo Innsbruck punkty
47 q q q 0
2004
Hinterzarten Courchevel Zakopane Predazzo Innsbruck Hakuba Hakuba punkty
q q q - q - - 0
2005
Hinterzarten Einsiedeln Courchevel Zakopane Predazzo Bischofshofen Hakuba Hakuba punkty
q 45 37 33 25 q - - 6
2007
Hinterzarten Courchevel Pragelato Einsiedeln Zakopane Zakopane Hakuba Hakuba Oberhof Klingenthal punkty
30 42 21 32 21 28 22 14 39 36 51
2008
Hinterzarten Einsiedeln Courchevel Pragelato Zakopane Zakopane Hakuba Hakuba Klingenthal Liberec punkty
q - - - - - - - - - 0
2009
Hinterzarten Pragelato Courchevel Einsiedeln Zakopane Zakopane Hakuba Hakuba Klingenthal punkty
30 q 48 q q q 40 48 q 1
2010
Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Wisła Wisła Hakuba Hakuba Liberec Klingenthal punkty
19 q q q 40 30 27 47 - 17
2011
Wisła Szczyrk Zakopane Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
- - - - - - - - 34 - - 0
2012
Wisła Courchevel Hinterzarten Hakuba Hakuba Ałmaty Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
- - - - - 32 - - - 0
2013
Hinterzarten Wisła Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Niżny Tagił Niżny Tagił Ałmaty Ałmaty Klingenthal punkty
- q q - - - - - 45 - - 0
2014
Wisła Einsiedeln Courchevel Hakuba Hakuba Ałmaty Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
- - - - - 35 - - - 0
2015
Wisła Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Czajkowskij Czajkowskij Ałmaty Ałmaty Hinzenbach punkty
q q q - - - - - 26 23 - 13
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Narodów

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce Źr.
2007 32. [33]
2009 49. [34]
2010 44. [35]

Puchar Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[36]
2003/2004 68.
2006/2007 123.
2007/2008 106.
2008/2009 59.
2009/2010 141.
2011/2012 118.
2013/2014 146.

Miejsca na podium konkursów Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
  1. Niemcy Brotterode – 1 lutego 2004 (3. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[31]
Sezon 2002/2003
Lahti Lahti Liberec Liberec Sankt Moritz Engelberg Seefeld Bischofshofen Sapporo Sapporo Sapporo Planica Planica Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Braunlage Braunlage Willingen Zakopane Zakopane Eisenerz Eisenerz Westby Brotterode Brotterode Lauscha Ishpeming Ishpeming Ishpeming Ruhpolding Ruhpolding Zaō Zaō Stryn Stryn punkty
- - - - 64 39 84 94 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 56 59 - - - - 0
Sezon 2003/2004
Lillehammer Lillehammer Sankt Moritz Engelberg Seefeld Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Braunlage Braunlage Brotterode Brotterode Zakopane Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Kuopio Kuopio Vikersund Vikersund punkty
- - 34 - - - - - - - 39 22 - - 64 3 - - - - - - - - - 69
Sezon 2004/2005
Rovaniemi Rovaniemi Lahti Lahti Harrachov Harrachov Sankt Moritz Engelberg Engelberg Seefeld Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Lauscha Lauscha Braunlage Braunlage Brotterode Brotterode Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Vikersund Vikersund Zakopane punkty
46 37 - - - - 68 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2006/2007
Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Engelberg Engelberg Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Pragelato Pragelato Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Oberhof Oberhof Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund Zakopane punkty
- - - - 26 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 5
Sezon 2007/2008
Pragelato Pragelato Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Engelberg Engelberg Kranj Kranj Sapporo Sapporo Sapporo Brotterode Zakopane Zakopane Hinterzarten Hinterzarten Iron Mountain Ramsau Ramsau Whistler Whistler Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund punkty
- - - - - - - 29 31 - - - - - 12 28 50 - - - - - - - - - - - 27
Sezon 2008/2009
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Liberec Liberec Engelberg Engelberg Braunlage Braunlage Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Kranj Kranj Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Zakopane Zakopane Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Brotterode Wisła Wisła Trondheim Trondheim Pragelato Pragelato Ruka Ruka punkty
53 31 41 40 22 23 - - - - - - - - - 10 6 - - - - - - 20 35 - - - - - - - - 94
Sezon 2009/2010
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Otepää Otepää Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Sapporo Titisee-Neustadt Bischofshofen Bischofshofen Iron Mountain Zakopane Zakopane Kranj Kranj Brotterode Brotterode Wisła Oslo Oslo Ruka Ruka punkty
- - - - - - 29 39 - - - - 47 dq - - - - - - - - - - - - 2
Sezon 2010/2011
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Erzurum Erzurum Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Sapporo Pjongczang Pjongczang Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Bischofshofen Bischofshofen Brotterode Brotterode Iron Mountain Iron Mountain Kranj Kranj Zakopane Zakopane Kuopio Kuopio Wisła Wisła punkty
- - - - - - 39 dq - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2011/2012
Rovaniemi Rovaniemi Ałmaty Ałmaty Erzurum Erzurum Engelberg Engelberg Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Brotterode Brotterode Iron Mountain Oslo Oslo Oslo Wisła Wisła Predazzo Predazzo Kuopio Kuopio punkty
39 67 48 47 - - - - - - - - - - - 26 46 - - - - - - - - - - 5
Sezon 2012/2013
Ałmaty Ałmaty Engelberg Engelberg Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Planica Planica Iron Mountain Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Brotterode Wisła Wisła Liberec Liberec Vikersund Vikersund Niżny Tagił Niżny Tagił punkty
44 48 - - - - - - - - - 59 66 - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2013/2014
Rena Rena Lahti Lahti Engelberg Engelberg Courchevel Courchevel Sapporo Sapporo Sapporo Sapporo Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Brotterode Brotterode Seefeld Seefeld Falun Falun Zakopane Zakopane Niżny Tagił punkty
32 29 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 2
Sezon 2014/2015
Rena Rena Rena Engelberg Engelberg Wisła Wisła Sapporo Sapporo Sapporo Planica Planica Zakopane Zakopane Brotterode Lahti Lahti Iron Mountain Iron Mountain Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Seefeld Seefeld Niżny Tagił Niżny Tagił punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 42 - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce Źr.
2003 93. [37]
2004 31. [38]
2010 54. [39]
2012 102. [40]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[31]
2002
Velenje Velenje Oberstdorf Rælingen Rælingen Falun Calgary Calgary Park City Park City punkty
66 78 69 - - - - - - - 0
2003
Velenje Velenje Calgary Calgary Park City Park City Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Trondheim Trondheim punkty
- - - - 37 27 41 31 - - 4
2004
Velenje Velenje Oberstdorf Oberstdorf Ramsau Ramsau Lillehammer Lillehammer punkty
- - 63 50 27 8 15 25 58
2005
Velenje Velenje Kranj Einsiedeln Einsiedeln Oberstdorf Oberstdorf Lillehammer Lillehammer Park City Park City Lake Placid Lake Placid punkty
- - - - - dq 43 - - - - - - 0
2010
Kranj Kranj Velenje Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Courchevel Courchevel Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Ałmaty Ałmaty Wisła Wisła punkty
41 35 43 41 46 - - - - - - 12 6 - - 62
2012
Stams Stams Kranj Kranj Krasnaja Polana Krasnaja Polana Kuopio Kuopio Lillehammer Lillehammer Czajkowskij Czajkowskij Klingenthal Klingenthal punkty
- - - - - - - - 42 54 46 27 - - 4
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[41]
2006/2007 33.
2008/2009 53.
2011/2012 197.
2012/2013 14.
2013/2014 222.

Miejsca na podium konkursów FIS Cupu

[edytuj | edytuj kod]
  1. Austria Seefeld – 1 stycznia 2007 (2. miejsce)
  2. Austria Eisenerz – 1 lutego 2009 (3. miejsce)
  3. Rumunia Râșnov – 19 stycznia 2013 (1. miejsce)
  4. Rumunia Râșnov – 20 stycznia 2013 (2. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[31]
Sezon 2006/2007
Bischofshofen Bischofshofen Garmisch-Partenkirchen Örnsköldsvik Örnsköldsvik Einsiedeln Einsiedeln Seefeld Chaux-Neuve Chaux-Neuve Zakopane Zakopane Zaō Zaō Sapporo punkty
- - - - - - - 2 - - - - - - - 80
Sezon 2008/2009
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Predazzo Predazzo Einsiedeln Einsiedeln Szczyrbskie Jezioro Harrachov Harrachov Yabuli Lauscha Eisenerz Eisenerz Notodden Notodden Ljubno Ljubno Zaō Zaō Sapporo punkty
- - - - - - - - - - - - - 8 3 - - - - - - - 92
Sezon 2011/2012
Villach Villach Gérardmer Gérardmer Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Predazzo Predazzo Szczyrk Szczyrk Kranj Kranj Liberec Brattleboro Brattleboro Baiersbronn Baiersbronn Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen punkty
- - - - - - - - - - - - 24 23 - - - - - - - - - 15
Sezon 2012/2013
Râșnov Villach Villach Kuopio Kuopio Wisła Wisła Einsiedeln Einsiedeln Winterberg Winterberg Râșnov Râșnov Zakopane Zakopane Brattleboro Brattleboro Kranj Kranj Oberstdorf Oberstdorf punkty
- - - - - - - - - 15 18 1 2 - - - - - - - - 209
Sezon 2013/2014
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Kuopio Kuopio Kranj Kranj Zakopane Zakopane Frenštát pod Radhoštěm Frenštát pod Radhoštěm Einsiedeln Einsiedeln Râșnov Râșnov Notodden Notodden Brattleboro Brattleboro Râșnov Râșnov Zakopane Zakopane punkty
- - 35 19 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 12
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W źródle mylnie podano, iż Wodniew w roli pierwszego trenera kazachskiej reprezentacji zastąpił Dmitrija Wasiljewa – w rzeczywistości w latach 2007–2008 funkcję tę pełnił Aleksandr Pawłowicz Wasiljew
  2. ↑ a b Skład zespołu: Nikołaj Karpienko, Radik Żaparow, Aleksiej Korolow i Iwan Karaułow
  3. ↑ a b Skład zespołu: Stanisław Filimonow, Pawieł Gajduk, Radik Żaparow, Jurij Rulew
  4. ↑ a b Skład zespołu: Radik Żaparow, Pawieł Gajduk, Jurij Rulew, Stanisław Filimonow
  5. ↑ a b Skład zespołu: Pawieł Gajduk, Maksim Połunin, Stanisław Filimonow, Radik Żaparow
  6. ↑ a b Skład zespołu: Nikołaj Karpienko, Asan Tachtachunow, Radik Żaparow, Iwan Karaułow
  7. ↑ a b Skład zespołu: Asan Tachtachunow, Nikołaj Karpienko, Iwan Karaułow, Radik Żaparow
  8. ↑ a b Skład zespołu: Asan Tachtachunow, Iwan Karaułow, Nikołaj Karpienko, Radik Żaparow
  9. ↑ a b Skład zespołu: Iwan Karaułow, Aleksiej Korolow, Nikołaj Karpienko, Radik Żaparow
  10. ↑ a b Skład zespołu: Radik Żaparow, Aleksiej Korolow, Nikołaj Karpienko, Jewgienij Lowkin
  11. ↑ a b Skład zespołu: Aleksiej Korolow, Jewgienij Lowkin, Nikołaj Karpienko, Radik Żaparow
  12. ↑ a b Skład zespołu: Sabirżan Muminow, Aleksiej Korolow, Radik Żaparow, Konstantin Sokolenko
  13. ↑ a b Druga seria została odwołana.
  14. ↑ Skład zespołu: Asan Tachtachunow, Aleksiej Korolow, Radik Żaparow i Nikołaj Karpienko
  15. ↑ Skład zespołu: Aleksiej Korolow, Aleksiej Pczelincew, Jewgienij Lowkin i Radik Żaparow
  16. ↑ Skład zespołu: Stanisław Filimonow, Pawieł Gajduk, Radik Żaparow i Maksim Połunin
  17. ↑ Skład zespołu: Radik Żaparow, Nikołaj Karpienko, Asan Tachtachunow i Iwan Karaułow
  18. ↑ Skład zespołu: Stanisław Filimonow, Maksim Połunin, Radik Żaparow i Pawieł Gajduk
  19. ↑ Skład zespołu: Jewgienij Lowkin, Nikołaj Karpienko, Radik Żaparow i Aleksiej Korolow

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Школа: из прошлого в будущее. infor.kz. [dostęp 2014-03-04]. (ros.).
  2. ↑ Athlete : ZHAPAROV Radik. fis-ski.com. [dostęp 2017-11-25]. (ang.).
  3. ↑ a b Radik Zhaparov. sports-reference.com. [dostęp 2017-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  4. ↑ Barbara Niewiadomska, Magdalena Wojas: ŻAPAROW Radik. skijumping.pl, 2014-05-31. [dostęp 2017-11-25].
  5. ↑ Опубликован состав сборной Казахстана на Азиаду-2011. caravan.kz, 18 stycznia 2011. [dostęp 2016-06-05]. (ros.).
  6. ↑ a b c d Радик Жапаров (Radik Zhaparov). ws-news.ru. [dostęp 2017-11-25]. (ros.).
  7. ↑ a b c d e f g Валентин Лещинский: Радик Жапаров: «Меня снова выжили из команды». sports.kz, 2010-02-13. [dostęp 2017-11-28]. (ros.).
  8. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Adam Kwieciński: ZHAPAROV Radik 1984.02.29 KAZ. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-11-25].
  9. ↑ Athlete : ZHAPAROV Radik Season 2001. fis-ski.com. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  10. ↑ Athlete : ZHAPAROV Radik Season 2003. fis-ski.com. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  11. ↑ a b Athlete : ZHAPAROV Radik Season 2004. fis-ski.com. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  12. ↑ Athlete : ZHAPAROV Radik Season 2005. fis-ski.com. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  13. ↑ Athlete : ZHAPAROV Radik Season 2006. fis-ski.com. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  14. ↑ Radik Zhaparov w szpitalu. skijumping.pl, 2005-12-17. [dostęp 2017-11-29].
  15. ↑ Athlete : ZHAPAROV Radik Olympic Winter Games. fis-ski.com. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  16. ↑ Athlete : ZHAPAROV Radik Season 2007. fis-ski.com. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  17. ↑ a b Athlete : KAZAKHSTAN World Cup Top 10. fis-ski.com. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  18. ↑ Paweł Stawowczyk: Planica 2 trening: Polacy biją rekordy życiowe. skokinarciarskie.pl, 2007-03-22. [dostęp 2017-11-25].
  19. ↑ Skoki Narciarskie - Rekordy i statystyki: Loty narciarskie. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2012-09-14].
  20. ↑ Athlete : ZHAPAROV Radik Season 2008. fis-ski.com. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  21. ↑ Athlete : ZHAPAROV Radik World Cup Top 30. fis-ski.com. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  22. ↑ Athlete : ZHAPAROV Radik Season 2009. fis-ski.com. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  23. ↑ a b Athlete : ZHAPAROV Radik Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  24. ↑ Anna Szczepankiewicz: Radik Zhaparov Mistrzem Kazachstanu. skijumping.pl, 2009-07-25. [dostęp 2017-11-29].
  25. ↑ Athlete : ZHAPAROV Radik Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  26. ↑ Athlete : ZHAPAROV Radik Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  27. ↑ Athlete : ZHAPAROV Radik Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  28. ↑ Paweł Borkowski: R. Żaparow i Kratow odwieszają narty na kołku. skijumping.pl, 2017-11-29. [dostęp 2017-11-29].
  29. ↑ Daniel Ludwiński: Outsiderzy Pucharu Świata. Oto rekordziści pod względem nieudanych kwalifikacji. sportowefakty.wp.pl, 2016-12-31. [dostęp 2017-11-25].
  30. ↑ a b c ZHAPAROV Radik - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-05]. (ang.).
  31. ↑ a b c d e Adam Kwieciński: ZHAPAROV Radik. [dostęp 2023-12-05].
  32. ↑ ZHAPAROV Radik - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-05]. (ang.).
  33. ↑ FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2007 - Four Nations Grand Prix Standings. fis-ski.com, 2007-08-18. [dostęp 2023-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  34. ↑ FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2009 - Four Nations Grand Prix Standings. fis-ski.com, 2009-08-16. [dostęp 2023-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  35. ↑ The Nations Grand Prix. fis-ski.com, 2010-08-15. [dostęp 2023-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  36. ↑ ZHAPAROV Radik - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-05]. (ang.).
  37. ↑ Letni Puchar Kontynentalny 2003. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-07)]. (ang.).
  38. ↑ Letni Puchar Kontynentalny 2004. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  39. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2010. fis-ski.com, 2010-10-03. [dostęp 2023-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  40. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2012. fis-ski.com, 2012-09-23. [dostęp 2023-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  41. ↑ ZHAPAROV Radik - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-05]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Radik_Żaparow&oldid=72462870”