[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Papa Jack Laine

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Papa Jack Laine
Ilustracja
Jack Laine w 1906 roku
Imię i nazwisko

George Vetiala Laine

Pseudonim

Papa Jack

Data i miejsce urodzenia

21 września 1873
Nowy Orlean

Data i miejsce śmierci

1 czerwca 1966
Nowy Orlean

Gatunki

jazz

Zawód

perkusista

George Vetiala "Papa Jack" Laine[1] (ur. 21 września 1873 w Nowym Orleanie, zm. 1 czerwca 1966 tamże) – amerykański perkusista jazzowy i łowca talentów muzycznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Karierę muzyczną zaczął bardzo wcześnie – już w wieku 15 lat grał na kontrabasie i althornie. Utrzymywał się z pracy w kuźni jako kowal. W wieku 25 lat został na krótko wcielony do armii z powodu wybuchu wojny amerykańsko-hiszpańskiej[2]. W 1888 roku założył pierwszą grupę muzyczną, a kilka lat później został liderem "Reliance Brass Band", która istniała 40 lat, pomimo przejścia Laine'a na emeryturę w 1917 roku[3].

Jack Laine wraz z zespołem w 1910 roku. Na wprost siedzi Papa Laine, stoją od lewej kolejno: Manuel Mello (kornet), Alcide "Yellow" Nunez (klarnet), Leonce Mello (trąbka), syn Jacka – Alfred "Baby" Laine (althorn), "Chink" Martin Abraham (bass horn) i Tim Harris (perkusja)

Przy ulicy Exchange Alley, między Canal i Bienville, prowadził prowizoryczne biuro dla muzyków poszukujących pracy. Jego usługi były bardzo popularne w Nowym Orleanie, z biegiem czasu stał się łowcą talentów i ta rola zapewniła mu największy rozgłos – po latach zyskał określenie "ojca białego jazzu" (jako że wypromował głównie białych muzyków, którzy wykonywali popularny przed I wojną światową dixieland). Dzięki Laine'nowi sławę zyskali m.in. George Brunies i Sharkey Bonano, późniejsi członkowie Original Dixieland Jass Band[2][3].

W 1895 ożenił się z córką kubańskiego imigranta, Blanche Nunez. Miał dwoje dzieci, Alfreda (ur. 1895) i Almę (ur. 1901)[1]. Zmarł w swoim rodzinnym mieście w 1 czerwca 1966 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b "Papa Jack" George Vetiala Laine – New Orleans Jazz National Historical Park (U.S. National Park Service) [online], www.nps.gov [dostęp 2017-03-06] (ang.).
  2. a b Andrzej Schmidt: Historia jazzu. Lublin: Polihymnia, 2009, s. 185. ISBN 978-83-7270-672-2.
  3. a b Scott Yanow, Papa Jack Laine [online], AllMusic [dostęp 2017-03-06].