[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Storm Hunter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Storm Sanders)
Storm Hunter
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1994
Rockhampton

Wzrost

166 cm

Gra

leworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Nicole Pratt

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

114 (1 kwietnia 2024)

Australian Open

3R (2024)

Roland Garros

2R (2023)

Wimbledon

1R (2023)

US Open

1R (2021, 2023)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

8 WTA, 1 WTA 125, 13 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (6 listopada 2024)

Australian Open

SF (2024)

Roland Garros

3R (2023)

Wimbledon

F (2023)

US Open

SF (2022)

Storm Hunter z domu Sanders, (ur. 11 sierpnia 1994 w Rockhampton) – australijska tenisistka, zwyciężczyni US Open 2022 w grze mieszanej, finalistka Wimbledonu 2023 w deblu. Liderka rankingu deblowego WTA od 6 listopada 2023 roku.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 roku po raz pierwszy zagrała w turnieju głównym rozgrywek singlowych cyklu ITF – w Bundaberg przegrała w pierwszej rundzie z Mari Inoue 6:3, 2:6, 1:6.

W karierze wygrała dwa turnieje w grze pojedynczej i trzynaście w grze podwójnej rangi ITF.

W zawodach cyklu WTA Tour Australijka wygrała sześć turniejów w grze podwójnej z czternastu rozegranych finałów.

W sezonie 2012 zadebiutowała w rozgrywkach wielkoszlemowych – rywalizowała w zawodach gry podwójnej na kortach Australian Open. Kolejne starty w Wielkim Szlemie zanotowała w latach 2013 i 2014, także w konkurencji deblowej w Melbourne. Za każdym razem przegrywała w swoim pierwszym meczu.

W sezonie 2014 wzięła również udział w turniejach gry pojedynczej i mieszanej na Australian Open, ale w obu przypadkach została pokonana w pierwszym meczu.

We wrześniu 2022 odniosła zwycięstwo w mikście podczas US Open, partnerując Johnowi Peersowi, z którym w finale pokonała parę Kirsten FlipkensÉdouard Roger-Vasselin 4:6, 6:4, 10–7.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 2022 roku jej mężem został Loughlin Hunter[1].

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A Q1 Q1 1R 1R 1R Q1 A A Q2 Q1 1R 1R 3R 0 / 6 2 – 6
French Open A A A A A Q1 A A A A A A 1R Q1 2R 0 / 2 1 – 2
Wimbledon A A A A A A A A A A A NH Q3 Q2 1R 0 / 1 0 – 1
US Open A A A A Q1 A A A A A A A 1R A 1R 0 / 2 0 – 2
Ranking na koniec roku [a] [a] 725 721 242 323 371 293 676 428 282 129 237 172 0 / 11 3 – 11

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1R A 1R 2R QF QF SF 0 / 12 12 – 12
French Open A A A A A A A A A A 1R 1R 2R 2R 3R 0 / 5 4 – 5
Wimbledon A A A A A A A A 2R A 1R NH SF 2R F 0 / 5 10 – 5
US Open A A A A A A A A A A A 1R QF SF 1R 0 / 4 7 – 4
Ranking na koniec roku [a] 432 545 280 262 242 134 68 1036 109 65 30 10 1 0 / 26 33 – 26

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 1R A A A QF A 1R SF 1R 1R 2R 0 / 7 6 – 7
French Open A A A A A A A A A A A NH A 2R 2R 0 / 2 2 – 2
Wimbledon A A A A A A A A A A A NH A 1R 1R 0 / 2 0 – 2
US Open A A A A A A A A A A A NH 1R W 1R 1 / 3 5 – 2
1 / 14 13 – 13

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra podwójna 17 (8–9)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 18 czerwca 2017 Nottingham Trawiasta Australia Monique Adamczak Wielka Brytania Jocelyn Rae
Wielka Brytania Laura Robson
6:4, 4:6, 10–4
Finalistka 1. 16 września 2017 Tokio Twarda Australia Monique Adamczak Japonia Shūko Aoyama
Yang Zhaoxuan
0:6, 6:2, 5–10
Finalistka 2. 23 września 2017 Kanton Twarda Australia Monique Adamczak Belgia Elise Mertens
Holandia Demi Schuurs
2:6, 3:6
Zwyciężczyni 2. 16 lutego 2020 Hua Hin Twarda Australia Arina Rodionowa Austria Barbara Haas
Australia Ellen Perez
6:3, 6:3
Finalistka 3. 13 września 2020 Stambuł Ceglana Australia Ellen Perez Chile Alexa Guarachi
Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk
1:6, 3:6
Finalistka 4. 18 kwietnia 2021 Charleston Ceglana Australia Ellen Perez Stany Zjednoczone Hailey Baptiste
Stany Zjednoczone Catherine McNally
7:6(4), 4:6, 6–10
Finalistka 5. 13 czerwca 2021 Nottingham Trawiasta Stany Zjednoczone Caroline Dolehide Ukraina Ludmyła Kiczenok
Japonia Makoto Ninomiya
4:6, 7:6(3), 8–10
Zwyciężczyni 3. 9 stycznia 2022 Adelaide Twarda Australia Ashleigh Barty Chorwacja Darija Jurak Schreiber
Słowenia Andreja Klepač
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 4. 19 czerwca 2022 Berlin Trawiasta Czechy Kateřina Siniaková Francja Alizé Cornet
Szwajcaria Jil Teichmann
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 5. 23 października 2022 Guadalajara Twarda Brazylia Luisa Stefani Kazachstan Anna Danilina
Brazylia Beatriz Haddad Maia
7:6(4), 6:7(2), 10–8
Finalistka 6. 8 stycznia 2023 Adelaide Twarda Czechy Kateřina Siniaková Stany Zjednoczone Asia Muhammad
Stany Zjednoczone Taylor Townsend
2:6, 6:7(2)
Zwyciężczyni 6. 20 maja 2023 Rzym Ceglana Belgia Elise Mertens Stany Zjednoczone Coco Gauff
Stany Zjednoczone Jessica Pegula
6:4, 6:4
Finalistka 7. 25 czerwca 2023 Birmingham Trawiasta Stany Zjednoczone Alycia Parks Ukraina Marta Kostiuk
Czechy Barbora Krejčíková
2:6, 6:7(7)
Finalistka 8. 16 lipca 2023 Wimbledon Trawiasta Belgia Elise Mertens Hsieh Su-wei
Czechy Barbora Strýcová
5:7, 4:6
Zwyciężczyni 7. 23 września 2023 Guadalajara Twarda Belgia Elise Mertens Kanada Gabriela Dabrowski
Nowa Zelandia Erin Routliffe
3:6, 6:2, 10–4
Zwyciężczyni 8. 24 lutego 2024 Dubaj Twarda Czechy Kateřina Siniaková Stany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez
Australia Ellen Perez
6:4, 6:2
Finalistka 9. 16 marca 2024 Indian Wells Twarda Czechy Kateřina Siniaková Hsieh Su-wei
Belgia Elise Mertens
3:6, 4:6

Gra mieszana 1 (1–0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 10 września 2022 US Open Twarda Australia John Peers Belgia Kirsten Flipkens
Francja Édouard Roger-Vasselin
4:6, 6:4, 10–7

Finały turniejów WTA 125

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza 1 (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 11 lutego 2024 Mumbaj Twarda Łotwa Darja Semeņistaja 7:5, 6:7(6), 2:6

Gra podwójna 1 (1–0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 7 maja 2023 Reus Ceglana Australia Ellen Perez Chile Alexa Guarachi
Nowa Zelandia Erin Routliffe
6:1, 7:6(8)

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj | edytuj kod]

W grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2023 Półfinał Belgia Elise Mertens Niemcy Laura Siegemund
Wiera Zwonariowa
6:3, 3:6, 5–10

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Pula Naw. Finalistka Wynik
1. 10/02/2013 Australia Launceston 25 000 twarda Japonia Shūko Aoyama 6:4, 6:4
2. 03/11/2019 Australia Playford 60 000 twarda Australia Lizette Cabrera 6:3, 6:4
3. 05/02/2023 Australia Burnie 60 000 twarda Australia Olivia Gadecki 6:4, 6:3

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Pula Naw. Partnerka Finalistki Wynik
1. 06/07/2013 Stany Zjednoczone Sacramento 50 000 twarda Wielka Brytania Naomi Broady Stany Zjednoczone Naomi Anderson
Stany Zjednoczone Lauren Embree
6:3, 6:4
2. 01/02/2014 Australia Burnie 50 000 twarda Australia Jarmila Gajdošová Japonia Eri Hozumi
Japonia Miki Miyamura
6:4, 6:4
3. 13/07/2014 Stany Zjednoczone Sacramento 50 000 twarda Rosja Darja Gawriłowa Stany Zjednoczone Maria Sanchez
Stany Zjednoczone Zoe Gwen Scandalis
6:2, 6:1
4. 26/07/2015 Kanada Granby 50 000 twarda Australia Jessica Moore Wielka Brytania Laura Robson
Kanada Erin Routliffe
7:5, 6:2
5. 11/10/2015 Australia Cairns 25 000 twarda Australia Jessica Moore Stany Zjednoczone Jennifer Elie
Stany Zjednoczone Asia Muhammad
6:0, 6:3
6. 31/10/2016 Australia Canberra 50 000 twarda Australia Jessica Moore Australia Alison Bai
Australia Lizette Cabrera
6:3, 6:4
7. 06/05/2017 Niemcy Wiesbaden 25 000 ceglana Niemcy Vivian Heisen Łotwa Diāna Marcinkēviča
Szwajcaria Rebeka Masarova
7:5, 5:7, 10–8
8. 10/06/2017 Wielka Brytania Surbiton 100 000 trawiasta Australia Monique Adamczak Chang Kai-chen
Nowa Zelandia Marina Erakovic
7:5, 6:4
9. 11/05/2019 Włochy Rzym 25 000 ceglana Australia Arina Rodionowa Brazylia Gabriela Cé
Rumunia Cristina Dinu
6:2, 6:3
10. 19/05/2019 Hiszpania La Bisbal d’Empordà 60 000 ceglana Australia Arina Rodionowa Węgry Dalma Gálfi
Hiszpania Georgina García Pérez
6:4, 6:4
11. 02/11/2019 Australia City of Playford 60 000 twarda Stany Zjednoczone Asia Muhammad Wielka Brytania Naiktha Bains
Słowacja Tereza Mihalíková
6:3, 6:4
12. 31/01/2020 Australia Burnie 60 000 twarda Australia Ellen Perez Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk
Stany Zjednoczone Asia Muhammad
6:3, 6:2
13. 08/05/2021 Stany Zjednoczone Charleston 100 000 ceglana Stany Zjednoczone Catherine McNally Japonia Eri Hozumi
Japonia Miyu Katō
7:5, 4:6, 10–6
  1. a b c Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą liczbę punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Storm Hunter [online], Tennis Australia [dostęp 2023-01-07] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]