Siewieromorsk

Siewieromorsk
Североморск
Herb	Flaga
Państwo	Rosja
Obwód	murmański
Mer	Witalij Wołoszyn
Wysokość	31 m n.p.m.
Populacja (2014); • liczba ludności	; 48 977
Nr kierunkowy	(+7) 81537
Kod pocztowy	184606
	Położenie na mapie obwodu murmańskiego Siewieromorsk
	Położenie na mapie Rosji Siewieromorsk
	69°04′N 33°24′E/69,066667 33,400000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Siewieromorsk – miasto zamknięte w północnej części Rosji (obwód murmański). 50 076 mieszkańców (2010^[1]). Założone na początku XX wieku jako Wajenga (Ваенга).

Miasto leży na półwyspie Kolskim nad Morzem Barentsa. Jest główną bazą Floty Północnej rosyjskiej marynarki wojennej.

W mieście rozwinął się przemysł spożywczy^[2].

Katastrofa

Osobny artykuł: Katastrofa w Siewieromorsku.

13 maja^[3] (według innych źródeł 17 maja^[4]) 1984 roku^[5], w leżącym na obrzeżach Siewieromorska, głównym składzie amunicji radzieckiej Floty Północnej Okolnaja^[6], doszło do eksplozji.

Naciskane o jakiekolwiek wiadomości radzieckie władze, nie udzieliły żadnych informacji. Żadne doniesienia na ten temat nie pojawiły się również w sowieckich mediach. Amerykańscy dyplomaci i attachés wojskowi dowiedzieli się o wypadku z otrzymanych z Waszyngtonu raportów i nie dysponowali informacjami z żadnego niezależnego źródła.

Z zebranych na podstawie danych satelitarnych, relacji przebywających w rejonie zdarzenia podróżnych oraz innych źródeł wynika, że w serii potężnych eksplozji zniszczone zostały wielkie ilości amunicji, składowanej w głównym magazynie sowieckiej Floty Północnej. Według doniesień, w katastrofie zginęło od 200 do 300 osób, w dużej części członków personelu technicznego, wysyłanych do akcji ratunkowej polegającej na rozbrajaniu i unieszkodliwianiu zagrożonej eksplozją amunicji, wśród wywołanych wybuchami pożarów. Zabiegi te zakończyły się niepowodzeniem, doprowadzając do trwających wiele godzin „łańcuchowych” eksplozji składowanych pocisków, przechowywanych w zbyt wielkich ilościach, zbyt blisko siebie.

Według amerykańskiego czasopisma Jane’s Defence Weekly, była to największa katastrofa, jaka zdarzyła się w sowieckiej flocie od czasów II wojny światowej. Poziom strat, zniszczonych w eksplozjach pocisków i amunicji był tak wysoki, że przez następne pół roku sowiecka flota przestała się liczyć jako realna siła bojowa.

Według szacunkowych danych w trakcie zdarzenia zostało zniszczonych 580 z 900 znajdujących się w posiadaniu floty rakiet ziemia-powietrze SA-N-1 i SA-N-3 oraz prawie 320 z 400 zdolnych do przenoszenia ładunków nuklearnych pocisków SS-N-3 i SS-N-12.

Mimo podejrzeń, że wśród wybuchających pocisków mogła się znajdować amunicja nuklearna, w wyniku przeprowadzonych badań nie stwierdzono występowania promieniowania radioaktywnego ani żadnych śladów wybuchu atomowego.

Cytowane przez NASA sowieckie źródła podawały, że przyczyną katastrofy było „oświetlenie” składów wiązką promieni radaru pozahoryzontalnego (OTH)^[7]. Według innych przyczyną katastrofy było zaprószenie ognia od nieostrożnie wyrzuconego niedopałka papierosa.

Odniesienia religijne

Niektórzy autorzy katoliccy wskazują na zbieżność jednej z podawanych dat katastrofy (13 maja 1984 r.) z rocznicą objawień fatimskich oraz nieodległym czasowo wydarzeniem – oddaniem Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi przez papieża Jana Pawła II, zgodnie z życzeniem Maryi wyrażonym w przedmiotowych objawieniach^[8].