[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Siegfried Borris

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siegfried Borris
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1906
Berlin

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

23 sierpnia 1987
Berlin

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor, muzykolog, pedagog

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RFN
Strona internetowa

Siegfried Borris (ur. 4 listopada 1906 w Berlinie, zm. 23 sierpnia 1987 tamże) – niemiecki kompozytor, muzykolog i pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studia rozpoczął na wydziale ekonomicznym. Jednak w roku 1929 zrezygnował z nich na rzecz muzyki. Zaczął wtedy uczyć się kompozycji od Paula Hindemitha. Dwa lata później podjął naukę muzykologii u Arnolda Scheringa. W 1933 zakończył studia uzyskując doktorat na podstawie pracy pt.: Kirnbergers Leben und WErk und seine Bedeutung in Berliner Musikkreis um 1750.

W latach 1929–1933 był docentem berlińskiej Musikhochschule, później, przez cały okres rządów nazistów, nauczał prywatnie. W 1945 został profesorem tej właśnie szkoły, w której wcześniej był docentem. Działał wtedy jako pierwszy przewodniczący w Institut für Neue Musik und Musikerziehung w Darmstadcie.

Wspólnie z Ernstem Krausem od 1969 redagował czasopismo Musik und Bildung. Jest autorem popularnego podręcznika harmonii oraz wielu prac dotyczących muzyki współczesnej, w których rozpatruje ją w aspekcie zróżnicowanych przejawów współczesnej kultury muzycznej.

W 1972 roku odznaczony Krzyżem Zasługi I Klasy Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec[1].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Siegfried Borris skomponował pięć symfonii, suity, koncerty na flet, na dwa klawesyny, na gambę, na róg, na organy i obój, wiele utworów kameralnych, utworów na fortepian i na organy oraz pieśni.

Napisał też wiele prac z zakresu muzykologii.

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Beiträge zu einer neuen Musikkunde, Berlin 1947/1948
  • Praktische Harmonielehre, Berlin 1950
  • Einführung in die moderne Musik, Halle 1950
  • Neue Formen der Mehrstimmigkeit, 1960
  • Der Schlüssel zur Musik von heute
  • Grundlagen einer musikalischen Umweltkunde
  • Kultur als Massenware

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wilfried W Bruchhäuser: Komponisten der Gegenwart im Deutschen Komponisten-Interessenverband: Ein Handbuch. Berlin: Deutscher Komponisten-Interessenverband, 1995, s. 120. ISBN 3-55561-410-X.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jarzębska Alicja: Borris Siegfried [w:] Encyklopedia muzyczna PWM. Część biograficzna, t. I, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1979