Nedokromil

Nedokromil

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) kwas 9-etylo-4,6-diokso-10-propylo-4H,6H,9H-kromono[7,6-b]pirydyno-2,8-dikarboksylowy Inne nazwy i oznaczenia farm. łac. nedocromilum inne kwas 9-etylo-6,9-dihydro-4,6-diokso-10-propylo-4H-pirano[3,2-g]chinolino-2,8-dikarboksylowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C19H17NO7
Masa molowa	371,34 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	69049-73-6 101626-68-0 (sól wapniowa) 69049-74-7 (sól disodowa) 114742-73-3 (uwodniona sól disodowa)
PubChem	50294
DrugBank	DB00716
SMILES CCCC1=C2C(=CC3=C1OC(=CC3=O)C(=O)O)C(=O)C=C(N2CC)C(=O)O
InChI InChI=1S/C19H17NO7/c1-3-5-9-16-10(13(21)7-12(18(23)24)20(16)4-2)6-11-14(22)8-15(19(25)26)27-17(9)11/h6-8H,3-5H2,1-2H3,(H,23,24)(H,25,26) InChIKey RQTOOFIXOKYGAN-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie 145 mg/l[1] Temperatura topnienia 299 °C[1] logP 2,22[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2017-01-15] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Uwaga Zwroty H H319 Zwroty P P305+P351+P338
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	R01AC07, R03BC03, S01GX04
Stosowanie w ciąży	kategoria B
Farmakokinetyka Procent wchłaniania <4% (dospojówkowo), 8% (wziewnie) Okres półtrwania ~3,3h Wiązanie z białkami osocza i tkanek ~89% Metabolizm nie metabolizowany Wydalanie 70% z moczem i 30% z kałem w postaci niezmienionej
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania dospojówkowo, wziewnie
Multimedia w Wikimedia Commons

Nedokromil – organiczny związek chemiczny, lek z grupy kromonów, pochodna kromoglikanu disodowego o działaniu zapobiegawczym przeciwalergicznym.

Hamuje reakcję degranulacji komórki tucznej powstającej na skutek reakcji antygen-przeciwciało. U podłoża tego działania leży blokada kanałów wapniowych, przez które wnikają jony Ca2+
do wnętrza mastocytu, doprowadzając do inicjacji kaskady biochemicznej, wywołującej uwolnienie histaminy i innych mediatorów anafilaksji. Dodatkowo nedokromil uszczelnia drobne naczynia krwionośne oraz hamuje chemotaksję eozynofili. Hamuje skurcz oskrzeli wywołany np. dwutlenkiem siarki, hiperwentylacją, bradykininą czy neurokininą A oraz zimnym powietrzem, a także powysiłkowy. Zmniejsza nasilenie kaszlu astmatycznego.

Lek ze względu na specyfikę działania musi być podawany przed zetknięciem z alergenem. W przypadku wystąpienia reakcji uczuleniowej, podanie leku jest nieskuteczne. Uznawany za skuteczniejszy od kromoglikanu dwusodowego.

• astma
• alergie pokarmowe
• alergiczne zapalenie spojówek

Jest nieskuteczny w chorobach alergicznych skóry.

Lek nie wykazuje ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Miejscowo mogą wystąpić ograniczone podrażnienia błon śluzowych (często zależne od nośnika aerozolu).

Nedokromil podaje się do drzewa oskrzelowego za pomocą inhalatora w standardowej dawce 4 mg. Dawka dobowa wynosi 8–16 mg.

Na chwilę obecną żaden preparat zawierający nedokromil nie jest dopuszczony do obrotu na terenie Polski^[2].

• Wojciech Kostowski, Zbigniew S. Herman: Farmakologia – podstawy farmakoterapii: podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy. Wyd. 3 poprawione i uzupełnione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 1569. ISBN 83-200-3352-7.
• Informacje FDA dla leku Alocril^TM