Nazarejczycy
Nazarejczycy (nazorejczycy) – nazwa nadana pierwszym chrześcijanom w Dziejach Apostolskich; później, w IV wieku, także jedna z sekt chrześcijańskich wywodzących się z Jerozolimy, zachowująca prawo mojżeszowe i żydowskie tradycje obrzędowe jak na przykład obrzezanie; podobna do sekt ebionickich, z tą różnicą, że nie odrzucała wiary w dziewicze poczęcie Jezusa. Obecnie nazwą tą określani są chrześcijanie należący do protestanckiego Kościoła Nazarejczyka.
W pierwszym wieku, odnoszące się do wszystkich chrześcijan
[edytuj | edytuj kod]W tekście Nowego Testamentu nazwa „chrześcijanie” pojawia się trzykrotnie. Jej autorstwo zaś przypisuje się nawróconym poganom z Antiochii. Ponieważ jednak nazwa ta sugeruje uznanie Jezusa za Mesjasza, dlatego nigdy nie była używana przez Żydów. W Dziejach Apostolskich (Dz 24, 5) Tertullos napomykając o chrześcijanach nazywa ich „nazarejczykami”.
Z perspektywy żydowskiej nazwą „nazarejczycy” określani byli „chrześcijanie”[1][2][3]. Termin ten jest nadal używany w nowoczesnym języku hebrajskim[4].
W IV wieku, odnoszące się do sekty
[edytuj | edytuj kod]Opis nazarejczyków z IV wieku podaje Epifaniusz z Salaminy:
- Nazarejczycy nie różnią się w jakiś zasadniczy sposób od żydów, skoro praktykują zwyczaj i doktrynę przepisaną przez żydowską Torę, oprócz tego, że wierzą w Mesjasza. Wierzą oni w zmartwychwstanie umarłych i w to, że wszechświat został stworzony przez Boga. Głoszą, że Bóg jest jeden, i że Jezus, Chrystus, jest Jego synem. Są bardzo uczeni w języku hebrajskim. Czytają Torę... Dlatego różnią się od żydów i od chrześcijan; od tych pierwszych, ponieważ wierzą w Jehoszua, Mesjasza; od prawdziwych zaś chrześcijan, ponieważ w dalszym ciągu praktykują żydowskie rytuały, jak np. obrzezanie, szabat i inne. – Epifaniusz, Adversus haereses 29, 7, PG 41, 402.
Mandeizm
[edytuj | edytuj kod]Obecnie nazarejczykami nazywają się mandejczycy.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Die Neronische Christenverfolgung: eine kritische Untersuchung Carl Franklin Arnold – 1888 "Tertullian spricht von einer ständigen Gewohnheit der Juden, wenn er sagt (adv. Marc. IV. 8) „Nazaraeus vocari debebat, secundum prophetiam Christus creatoris; unde et ipso nomine nos Judaei Nazaraeos appellant per eum. .."
- ↑ Birkat haMinim: Jews and Christians in conflict in the ancient world – Page 52 Yaakov Y. Teppler, Susan Weingarten – 2007 -"This presumption is strengthened by the statement of Tertullian: The Christ of the Creator had to be called a Nazarene ... Unde et ipso nomine nos ludaei Nazarenos appellant per eum. Nam et sumus iie auibus scriptum est: Nazaraei ..."
- ↑ Udo Schnelle Antidoketische Christologie im Johannesevangelium p41 1987 "usquehodiein synagogis suis sub nomine Nazarenorum blasphemant populum christianum ...191; In Esaiam 5,18-19: ... in blasphemiis et ter per singulos dies in omnibus synagogis sub nomine Nazarenorum anathematizent uocabulum Christianum."
- ↑ Nowy słownik polsko-hebrajski hebrajsko-polski Aleksander Klugman, 978-83-214-1248-1
