Michael Gruber

Michael Gruber

Data i miejsce urodzenia	5 grudnia 1979 Schwarzach im Pongau
Klub	TSU St. Veit
Wzrost	182 cm
Debiut w PŚ	11.01 1997, Saalfelden (14. miejsce – Gundersen)
Pierwsze punkty w PŚ	11.01 1997, Saalfelden (14. miejsce – Gundersen)
Pierwsze podium w PŚ	13.12 2003, Val di Fiemme (3. miejsce – start masowy)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Igrzyska olimpijskie złoto Turyn 2006 Sztafeta brąz Salt Lake City 2002 Sztafeta Mistrzostwa świata złoto Val di Fiemme 2003 Sztafeta brąz Oberstdorf 2005 Sztafeta Mistrzostwa świata juniorów brąz Canmore 1997 Sztafeta Letnie Grand Prix 2. miejsce 2005 Zakończenie kariery: 2007 rok

Michael Gruber (ur. 5 grudnia 1979 w Schwarzach im Pongau) – austriacki narciarz klasyczny specjalizujący się w kombinacji norweskiej, dwukrotny medalista olimpijski, dwukrotny medalista mistrzostw świata oraz brązowy medalista mistrzostw świata juniorów.

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Michael Gruber pojawił się 11 stycznia 1997 roku w Saalfelden am Steinernen Meer. Zajął wtedy 14. miejsce w zawodach Pucharu Świata rozgrywanych metodą Gundersena. W sezonie 1996/1997 pojawił się jeszcze jeden raz: 14 stycznia 1997 roku we włoskim Val di Fiemme ponownie zajął czternaste miejsce w Gundersenie. W efekcie zajął 37. miejsce w klasyfikacji generalnej. W 1997 roku osiągnął także swój jedyny sukces w kategorii juniorów wspólnie z kolegami zdobywając brązowy medal w konkursie drużynowym podczas mistrzostw świata juniorów w Canmore. Przez kolejne dwa sezony startował w Pucharze Świata B, między innymi wygrywając sprint 18 grudnia 1998 roku w estońskim Otepää.

Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 2003/2004, który ukończył na dwunastej pozycji. Wtedy też, 13 grudnia 2003 roku w Val di Fiemme po raz pierwszy stanął na podium zawodów pucharowych, zajmując trzecie miejsce w starcie masowym. Aż do zakończenia kariery dokonał tego ponownie tylko raz: 5 grudnia 2004 roku w Trondheim był drugi w sprincie. W międzyczasie wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti w 2001 roku, gdzie w swoim jedynym starcie, sprincie, zajął 10. pozycję. Rok później brał udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie wspólnie z Christophem Bielerem, Mario Stecherem i Felixem Gottwaldem wywalczył brązowy medal w konkursie drużynowym. Po skokach Austriacy zajmowali drugie miejsce i do biegu przystąpili ze stratą 44 sekund do prowadzących Finów. Nie zdołali odrobić tej straty, co więcej w połowie dystansu zostali wyprzedzeni przez Niemców, którzy ostatecznie zdobyli srebro. Na mecie Austriacy stracili 11 sekund do Finów oraz 3,5 sekundy do Niemców. Indywidualnie Michael Gruber zajął 28. miejsce w sprincie.

Podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme zdobył złoty medal w konkursie drużynowym wspólnie z Felixem Gottwaldem, Wilhelmem Deniflem i Christophem Bielerem. Reprezentanci Austrii na prowadzeniu znaleźli się już po skokach, na trasę biegu wyruszając z przewagą 13 sekund nad zajmującymi drugie miejsce Niemcami. Tylko na zmianie Bielera na chwilę stracili prowadzenie, jednak ostatecznie na mecie byli pierwsi, o 12,6 sekundy przed Niemcami. W występach indywidualnych był kolejno dwunasty w Gundersenie oraz szesnasty w sprincie. Dwa lata później, podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie osiągnął najlepsze wyniki indywidualne. W zawodach metodą Gundersena był dziewiąty po skokach, a dobra postawa w biegu pomogła mu zmniejszyć stratę z 1 minuty i 16 sekund na starcie do 17,7 sekundy na mecie. Dzięki temu przesunął się ostatecznie na szóste miejsce. Jeszcze lepiej wypadł w sprincie, przesuwając się z szóstej pozycji po skokach na piąte miejsce na mecie biegu. W zawodach drużynowych razem z Bielerem, Kreinerem i Gottwaldem zdobył brązowy medal. Na mecie do Norwegów, którzy sięgnęli po złoto Austriacy stracili 7,4 sekundy, a walkę o srebrny medal przegrali z Niemcami na ostatnich metrach o zaledwie 0,3 sekundy.

Jego drugi olimpijski występ miał miejsce w 2006 roku, na igrzyskach olimpijskich w Turynie. W zawodach drużynowych Austriacy w składzie: Michael Gruber, Mario Stecher, Felix Gottwald i Christoph Bieler wywalczyli tytuł mistrzów olimpijskich. Ekipa austriacka po skokach znalazła się na drugim miejscu ze startą 10 sekund do prowadzącej reprezentacji Niemiec. Na trasie biegowej byli jednak najlepsi, wyprzedzając Niemców o ponad 15 sekund i Finów o ponad 26 sekund. Gundersena Gruber ukończył na dwunastej pozycji, a w sprincie zajął trzynaste miejsce. Ostatnim startem Austriaka na dużej imprezie były mistrzostwa świata w Sapporo w 2007 roku, gdzie był dwunasty w sprincie.

Sukcesy osiągał także w Letnim Grand Prix w kombinacji norweskiej. W ósmej edycji LGP zajął drugie miejsce, w trzech z czterech konkursów plasując się na drugiej pozycji. Wyprzedził go tylko jego rodak Christoph Bieler. Co więcej w czwartej oraz piątej edycji LGP Austriak plasował się na czwartym miejscu. Ponadto dwukrotnie był mistrzem Austrii. Karierę sportową zakończył w 2008 roku.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
3.	14 lutego	2002	Salt Lake City	Sztafeta K-90/4x5 km[1]	48:42,2	+11,0	Finlandia
28.	21 lutego	2002	Salt Lake City	Sprint K-120/7,5 km	16:40,1	+1:53,9	Samppa Lajunen
12.	11 lutego	2006	Pragelato	Gundersen HS106/15 km	39:44,6	+2:03,3	Georg Hettich
1.	15 lutego	2006	Pragelato	Sztafeta HS134/4x5 km[2]	49:52,6	–	–
13.	21 lutego	2006	Pragelato	Sprint HS134/7,5 km	18:29,0	+54,3	Felix Gottwald

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
20.	24 lutego	2001	Lahti	Sprint K-116/7,5 km	19:40,3	?	Marko Baacke
12.	21 lutego	2003	Val di Fiemme	Gundersen K-95/15 km	37:54,2	+2:35,3	Ronny Ackermann
1.	24 lutego	2003	Val di Fiemme	Sztafeta K-95/4x5 km[3]	47:23,9	–	–
16.	28 lutego	2003	Val di Fiemme	Sprint K-120/7,5 km	18:47,8	+1:21,9	Johnny Spillane
6.	18 lutego	2005	Oberstdorf	Gundersen HS100/15 km	38:56,2	+17,7	Ronny Ackermann
3.	23 lutego	2005	Oberstdorf	Sztafeta HS137/4x5 km[4]	49:45,5	+7,4	Norwegia
5.	27 lutego	2005	Oberstdorf	Sprint HS137/7,5 km	20:15,6	+49,0	Ronny Ackermann
12.	3 marca	2007	Sapporo	Gundersen HS100/15 km	38:35,6	+1:36,0	Ronny Ackermann

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
3.	14 lutego	1997	Canmore	Sztafeta K-89/3x5 km[5]	?	?	Francja

• sezon 1996/1997: 37.
• sezon 1999/2000: 38.
• sezon 2000/2001: 25.
• sezon 2001/2002: 17.
• sezon 2002/2003: 14.
• sezon 2003/2004: 12.
• sezon 2004/2005: 20.
• sezon 2005/2006: 21.
• sezon 2006/2007: 20.

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	13 grudnia 2003	Val di Fiemme	Start masowy K95/10 km	244,5 pkt	3.	–5,0 pkt	Hannu Manninen
2.	5 grudnia 2004	Trondheim	Sprint HS131/7,5 km	17:39,6	2.	+1,0	Ronny Ackermann

• sezon 1997/1998: 25.
• sezon 1998/1999: 38.

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	18 grudnia 1998	Otepää	Sprint K70/7,5 km	?	1.	–	–

• 1999: 12.
• 2000: 10.
• 2001: 4.
• 2002: 4.
• 2003: 13.
• 2004: 10.
• 2005: 2.
• 2006: 9.
• 2007: 12.

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	3 września 2000	Berchtesgaden	Sprint K90/7,5 km	?	2.	?	Felix Gottwald
2.	1 września 2002	Berchtesgaden	Gundersen K90/10 km	?	3.	+5,5	Felix Gottwald
3.	13 sierpnia 2004	Kandersteg	Gundersen HS95/15 km	?	1.	–	–
4.	31 sierpnia 2005	Berchtesgaden	Gundersen HS100/15 km	28:31,3	2.	+0,2	Felix Gottwald
5.	2 września 2005	Bischofshofen	Gundersen HS140/15 km	34:13,2	2.	+0,1	Christoph Bieler
6.	3 września 2005	Steinbach	Start masowy HS140/10 km	193,2 pkt	2.	–0,9 pkt	Georg Hettich

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-29)]. (ang.)