[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Miłko Ǵurowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miłko Ǵurowski
Милко Ѓуровски
Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1963
Tetowo

Wzrost

177 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1978–1986 Crvena Zvezda 115 (54)
1986–1990 FK Partizan 73 (3)
1990–1993 FC Groningen 57 (23)
1993 SC Cambuur 7 (0)
1993–1994 FC Groningen 14 (5)
1994–1995 Nîmes Olympique 4 (0)
1995–1996 Železničar Maribor
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1984–1985  Jugosławia 6 (2)
1994  Macedonia 3 (0)
W sumie: 9 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2004–2005 Malečnik
2005–2006 NK Drava Ptuj
2006–2007 NK Nafta Lendava
2007–2008 NK Maribor
2008 FK Wardar
2009–2010 FK Belasica
2011 TSV Pöllau
2015 FC ViOn Zlaté Moravce
2015 NK Zavrč
2016 FK Slavija Sarajewo
2019–2020 NK Veržej
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Los Angeles 1984 piłka nożna

Miłko Ǵurowski (ur. 26 lutego 1963 w Tetowie) – macedoński piłkarz występujący na pozycji napastnika. Trener piłkarski. Ojciec Mario Ǵurowskiego oraz brat Boszko Ǵurowskiego, także piłkarzy.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Ǵurowski karierę rozpoczynał w 1978 roku w Crvenej zvezdzie. Przez 8 lat gry dla tego klubu, zdobył z nim 3 mistrzostwa Jugosławii (1980, 1981, 1984) oraz 2 Puchary Jugosławii (1982, 1985). W 1986 roku odszedł do Partizana. W 1987 roku wywalczył z nim mistrzostwo Jugosławii, a w 1989 roku Puchar Jugosławii.

W 1990 roku Ǵurowski wyjechał do Holandii, by grać w tamtejszym FC Groningen z Eredivisie. Na początku 1993 roku odszedł do SC Cambuur z Eerste Divisie, ale po pół roku spędzonym w tym klubie wrócił do FC Groningen. Tym razem grał tam przez rok. Następnie, również przez rok występował we francuskim drugoligowcu, Nîmes Olympique. Karierę kończył w 1996 roku w słoweńskim klubie Železničar Maribor.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Jugosławii Ǵurowski zadebiutował 31 marca 1984 roku w wygranym 2:1 towarzyskim meczu z Węgrami, w którym strzelił także gola. W tym samym roku został powołany do kadry na Letnie Igrzyska Olimpijskie, podczas których zdobył z drużyną brązowy medal. W latach 1984–1985 w drużynie Jugosławii rozegrał łącznie 6 spotkań i zdobył 2 bramki.

12 października 1994 roku w przegranym 0:2 meczu eliminacji Mistrzostw Europy 1996 z Hiszpanią, Ǵurowski zadebiutował w reprezentacji Macedonii. Łącznie zagrał w niej 3 razy.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]