Letnie Igrzyska Olimpijskie 1992

XXV Letnie Igrzyska Olimpijskie

IO 1988	IO 1996
Stolica igrzysk	Barcelona  Hiszpania
Liczba ekip	173
Liczba sportowców	9956 (7010 mężczyzn i 2851 kobiet)
Liczba konkurencji	286 w 32 dyscyplinach
Otwarcie	25 lipca 1992
Oficjalne otwarcie	Juan Carlos (Król Hiszpanii)
Zamknięcie	9 sierpnia 1992
Przysięga olimpijska	Luis Doreste Blanco (sportowcy) Eugeni Asensio (sędziowie)
Znicz olimpijski	Antonio Rebollo
Stadion	Estadi Olímpic Lluís Companys, Barcelona
Multimedia w Wikimedia Commons

XXV Letnie Igrzyska Olimpijskie (oficjalnie Igrzyska XXV Olimpiady) odbyły się w Barcelonie w 1992 roku. Były to pierwsze igrzyska olimpijskie odbywające się w Hiszpanii.

Po raz pierwszy od wielu lat tej największej imprezy sportowej nie próbowano wykorzystać do celów innych niż sportowe. Historyczne przemiany polityczne, które z początkiem lat dziewięćdziesiątych XX w. nastąpiły w Europie Wschodniej (upadek rządów komunistycznych w państwach tego regionu), zaowocowały odzyskaniem przez niektóre kraje (Litwę, Łotwę, Estonię i Chorwację) suwerenności oraz umożliwiły im start w igrzyskach pod flagami narodowymi. Po zjednoczeniu obu państw niemieckich ponownie wystąpiła reprezentacja jednego kraju – Republika Federalna Niemiec. Sportowcy z byłych republik radzieckich po raz ostatni uczestniczyli jako jedna ekipa (w barwach Wspólnoty Niepodległych Państw), po raz ostatni na igrzyskach wystąpiła też ekipa Czechosłowacji.

Południowa Afryka, która zaprzestała stosowania polityki apartheidu, powróciła do rodziny olimpijskiej, wystawiając reprezentację mieszaną rasowo.

Z powodu międzynarodowych sankcji na start w igrzyskach nie pozwolono drużynie Jugosławii, MKOl zezwolił jednak, aby pochodzący z Jugosławii sportowcy startowali jako niezależna drużyna.

Ceremonię otwarcia igrzysk obserwowało 65 tysięcy widzów oraz blisko 3 miliardy telewidzów na całym świecie, a w bogatym programie artystycznym wystąpiły m.in. największe sławy muzyki poważnej.

Program igrzysk poszerzony został o trzy nowe dyscypliny: badminton, baseball i judo kobiet. W igrzyskach w Barcelonie masowo brali udział sportowcy, którym do tej pory (ze względu na ich status zawodowca) uniemożliwiono występy na arenach olimpijskich.

Na start w igrzyskach nie pozwolono drużynie Jugosławii, jednak jej sportowcy wystąpili pod flagą olimpijską jako niezależna ekipa: Independent Olympic Participants (IOP; Niezależni Uczestnicy Igrzysk). Na igrzyskach w Barcelonie zadebiutowało 5 państw: Chorwacja, Słowenia, Bośnia i Hercegowina, Jemen i Namibia.

• Hokej na rolkach
• Pelota
• Taekwondo

W Barcelonie medale zdobyli zawodnicy z 64 państw. Wśród nich była utworzona po rozpadzie ZSRR reprezentacja 12 nowo powstałych republik – jako Wspólnota Niepodległych Państw, wraz z Gruzją (w WNP od 1993 r.) – osobno startowały Estonia, Litwa i Łotwa (które nie weszły w skład WNP), a także Jugosławia (bez Słowenii i Chorwacji), ostatni raz Czechosłowacja i już zjednoczone Niemcy.

Klasyfikacja medalowa
Lp.	Państwo	złoto	srebro	brąz	razem
1	Wspólnota Niepodległych Państw	45	38	29	112
2	Stany Zjednoczone	37	34	37	108
3	Niemcy	33	21	28	82
4	Chiny	16	22	16	54
5	Kuba	14	6	11	31
6	Hiszpania	13	7	2	22
7	Korea Południowa	12	5	12	29
8	Węgry	11	12	7	30
9	Francja	8	5	16	29
10	Australia	7	9	11	27
...	...	...	...	...	...
19	Polska	3	6	10	19
Zobacz pełną klasyfikację medalową

 Główny artykuł: Cobi (maskotka).

Maskotką igrzysk w Barcelonie był Cobi, jasnożółty pies zaprojektowany przez hiszpańskiego grafika Javiera Mariscala.

Oficjalną piosenką igrzysk był utwór „Barcelona” Freddiego Mercury’ego i Montserrat Caballé^[1].