Heinrich von Offenberg

Heinrich von Offenberg

Data urodzenia	21 stycznia 1752
Data i miejsce śmierci	11 listopada 1827 Mitawa
Gubernator kurlandzki (pełniący obowiązki)
Okres	od stycznia 1824 do 6 lutego?/18 lutego 1824
Poprzednik	Emanuel von Stanecke
Następca	Paul von Hahn
Prezes Oberhofgerichtu
Okres	od 1817 do 1827
Multimedia w Wikimedia Commons

Heinrich von Offenberg (ros. Генрих фон Оффенберг; ur. 21 stycznia 1752, zm. 11 listopada 1827 w Mitawie) – szlachcic kurlandzki pełniący różne stanowiska w administracji i sądownictwie Księstwa Kurlandii i Semigalii, a następnie Imperium Rosyjskiego.

Urodził się 21 stycznia 1752 roku w Kurlandii. Wywodził się z rodziny ziemiaństwa Niemców bałtyckich. Studia prawnicze odbywał na Uniwersytecie Albertyna w Królewcu w 1772 roku. W 1776 roku rozpoczął karierę na dworze księcia Piotra Birona jako kamerjunkier, a od 1784 roku marszałek dworu. Towarzyszył księciu w czasie podróży zagranicznych pełniąc przy nim funkcję reisemarschalla. W 1786 roku przystąpił do zakonu joannitów. Pełnił kolejno stanowiska: radcy rządowego (1787–1796), pierwszego młodszego radcy (1797–1807), kanclerza kurlandzkiego (1807–1808), landhofmistrza (1808–1818) i prezesa Oberhofgerichtu^[a] (1817–1827)^[1].

W związku z odbiciem Mitawy z rąk Napoleona przez Iwana Essena 18 września^?/30 września 1812 roku został mianowany tymczasowym gubernatorem kurlandzkim. Następnego dnia miasto wróciło jednak do Francuzów, a Heinrich von Offenberg objął stanowisko 8 grudnia^?/20 grudnia 1812 roku, po opuszczeniu miasta przez wrogie wojska. Urząd ten miał pełnić do powrotu gubernatora von Siversa, ten jednak pojawił się w mieście kilka godzin później^[2]. Kolejny raz obowiązki gubernatora kurlandzkiego pełnił na początku 1824 roku, w związku z chorobą Emanuela von Stanecke. Został z nich zwolniony 6 lutego^?/18 lutego 1824 roku w związku z mianowaniem na to stanowisko Paula von Hahna^[1].

Oprócz działalności państwowej interesował się również sztuką: był członkiem berlińskiej Akademie der Künste oraz Akademii Sztuk Pięknych w Bolonii, a także jednym z siedmiu założycieli Kurlandzkiego Towarzystwa dla Badania Literatury i Sztuki (założono je 23 listopada 1815 roku w Mitawie^[3]).

Zmarł w Mitawie 11 listopada 1827 roku. Nie założył rodziny^[1].

• Arkadiusz Janicki: Kurlandia w latach 1795–1915. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2011. ISBN 978-83-7326-865-4. (pol.).