Höllviken
Höllviken | |
Państwo | |
---|---|
Region | |
Gmina | |
Powierzchnia |
6,54 km² |
Populacja (2010) • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
(+46) 40 |
Kod pocztowy |
236 xx |
Położenie na mapie Skanii | |
Położenie na mapie Szwecji | |
55°25′N 12°58′E/55,416667 12,966667 |
Höllviken – miejscowość (tätort) w południowej Szwecji, w regionie administracyjnym (län) Skania. Największa pod względem zaludnienia i powierzchni miejscowość (tätort) gminy Vellinge.
W 2010 Höllviken liczyło 10 607 mieszkańców[1].
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Höllviken położone jest w południowo-zachodniej części równiny Söderslätt w prowincji historycznej (landskap) Skania, ok. 20 km na południe od Malmö, u nasady półwyspu Falsterbonäset, pomiędzy zatokami Höllviken (część Öresundu) i od której pochodzi współczesna nazwa miejscowości, a zatoką Kämpingebukten po południowej stronie. Kanał Falsterbokanalen stanowi zachodnią granice miejscowości. Po drugiej stronie kanału położona jest miejscowość Ljunghusen.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Najstarszą częścią współczesnego tätortu Höllviken jest Kämpinge, stara osada rybacka położona nad niewielką zatoką bałtycką, Kämpingebukten. Rozwój, położonego na północny zachód od Kämpinge, Höllviken rozpoczął się wraz z otwarciem w 1904 nieistniejącej już linii kolejowej Hvellinge-Skanör-Falsterbo Järnväg (następnie Falsterbobanan, zlikwidowana w 1971), zapewniającej przez Vellinge połączenie m.in. z Malmö[2]. Zdecydowaną większość ówczesnej zabudowy stanowiły otoczone sosnowym lasem domy letniskowe. Dopiero od lat 50. XX wieku rozpoczął się napływ stałych mieszkańców. Zabudowa letniskowa została w większej części stopniowo zamieniona na zabudowę willową, dostosowaną do zamieszkania przez cały rok.
Atrakcje turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Höllviken jest popularnym, szczególnie latem, ośrodkiem turystycznym. Na północnych obrzeżach miejscowości położone jest muzeum archeologiczne Fotevikens Museum[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Statistiska centralbyrån: Tätorter; arealer, befolkning. Tätorter 2010. [dostęp 2014-08-17]. (szw.).
- ↑ Rolf Sten: HSFJ, Hvellinge-Skanör-Falsterbo Järnväg. [dostęp 2014-08-17]. (szw.).
- ↑ Fotevikens Museum. [dostęp 2014-08-17]. (szw.).