Karol VIII Knutsson Bonde

Ten artykuł od 2015-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Karol VIII Knutsson Bonde

król Szwecji
Okres	od 1448 do 1457
król Norwegii (jako Karol I)
Okres	od 1449 do 1450
król Szwecji
Okres	od 1464 do 1465
król Szwecji
Okres	od 1467 do 1470
Dane biograficzne
Data urodzenia	1 października 1408
Data śmierci	15 maja 1470
Ojciec	Kanut Bonde
Multimedia w Wikimedia Commons

Karol VIII Knutsson Bonde (ur. 1 października 1408, zm. 15 maja 1470^[1]) – król szwedzki w latach 1448–1457, 1464–1465, 1467–1470, król norweski w latach 1449–1450 jako Karol I.

Był synem Kanuta Bondego. W latach 1439–1441 był regentem, po śmierci Krzysztofa (1448) został obrany królem. Z powodu wewnętrznych zamieszek zmuszony był dwukrotnie do abdykacji (w 1457 i 1465). Panowanie jego wypełniły nieustanne walki z Danią i jej stronnikami wśród arystokracji szwedzkiej. Przez krótki czas (1449–1450) był królem norweskim.

W latach 1457–1464 schronił się w prowadzącej wojnę z zakonem krzyżackim Polsce. W zamian za pożyczkę w wysokości 15 tys. marek pruskich otrzymał w zastaw od Kazimierza Jagiellończyka ziemię pucką (980 km²). Niewielkie państwo puckie istniało formalnie do 1460, kiedy to Puck zdobyli Krzyżacy. Później król znalazł schronienie w Gdańsku.