[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Góry Kastylijskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Góry Kastylijskie
Ilustracja
Sierra de Gredos
Kontynent

Europa

Państwo

 Portugalia
 Hiszpania

Najwyższy szczyt

Almanzor (2592 m n.p.m.)

Długość

485 km

Położenie na mapie Europy
Mapa konturowa Europy, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góry Kastylijskie”
40°14′48,0000″N 5°17′52,0000″W/40,246667 -5,297778
Góry Kastylijskie (Sistema Central).
Peñalara
Los Galayos
Cabezas de Hierro
La Maliciosa

Góry Kastylijskie (hiszp. Sistema Central - Kordyliera Centralna) – łańcuch górski w Hiszpanii i Portugalii, w środkowej części Mesety Iberyjskiej. Najwyższym ich szczytem jest Almanzor, który osiąga wysokość 2592 m.

Geologia

[edytuj | edytuj kod]

Eoceńskie ruchy tektoniczne doprowadziły do wypiętrzenia szeregu zrębów zbudowanych głównie ze starych granitów i łupków krystalicznych, jedynie wschodnia część Sierra de Guadarama ma mezozoiczne pokrywy na starszym, hercyńskim podłożu. Wierzchołki gór, wskutek erozji są dosyć silnie zniszczone i wykazują pewną asymetrię. Stoki południowe są bardziej strome, gwałtownie przechodząc w kotlinowate równiny Nowej Kastylii. Stoki północne wykazują większą łagodność, co wynika z faktu istnienia od północy wyraźnego uskoku tektonicznego a od południa fleksur. Grupy górskie wchodzące w skład Gór Kastylijskich tworzą szereg równolegle do siebie biegnących grzbietów, oddzielonych podłużnymi obniżeniami. Poza podszczytowymi zrównaniami w wyższych partiach gór zaznaczają się plejstoceńskie formy polodowcowe. Góry Kastylijskie stanowią dział wodny między dorzeczami Duero i Tagu.

Podział

[edytuj | edytuj kod]

W skład Gór Kastylijskich wchodzą 3 większe i kilka mniejszych zrębowych bloków. W części zachodniej (Portugalia) są to góry Serra da Estrela (Torre – 1993 m n.p.m.) przechodzące w leżące już na terytorium Hiszpanii Sierra de Gata (Pico Jálama – 1493 m n.p.m.) i Sierra de Francia (Peña de Francia – 1732 m n.p.m.), za którymi znajduje się dosyć szerokie obniżenie wykorzystywane przez rzekę Alagón. Dolina ta stanowi ważny łącznik komunikacyjny pomiędzy ziemiami dawnego królestwa León a Estremadurą. Za obniżeniem znajduje się najwyższe pasmo Gór Kastylijskich Sierra de Gredos (Almanzor – 2592 m n.p.m.), z którym sąsiadują Sierra de Bejar (Canchal de la Ceja – 2430 m n.p.m.), Sierra de Villafranca (Cerro Moros - 2059 m n.p.m.), La Serrota (Cerro del Santo – 2294 m n.p.m.), Sierra de la Paramera (Pico Zapatero – 2160 m n.p.m.) i od północy Sierra de Ávila (Cerro de Gorría – 1727 m n.p.m.). Kolejnym na wschód pasmem, oddzielonym doliną Alberche jest Sierra de Guadarama (Peñalara – 2430 m n.p.m.) i sąsiadujące z nim Sierra de Malagón (Cueva Valiente – 1903 m n.p.m.). Wschodnią część Sierra de Guadarama zajmuje pasmo noszące nazwę Sierra de Samosierra (Pico del Lobo – 2129 m n.p.m.), znajduje się tu słynna przełęcz (Puerta de Samosierra) łącząca Francję i Kraj Basków z Madrytem. Skrajnym, wschodnim pasmem jest Sierra de Ayllón (Pico de la Buitrera – 2064 m n.p.m.).

Najwyższe szczyty

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]