[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Emma Marrone

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emma Marrone
Ilustracja
Emma Marrone (2014)
Imię i nazwisko

Emmanuela Marrone

Pseudonim

Emma, Emma Marrone

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1984
Florencja

Instrumenty

gitara

Gatunki

pop, pop rock, rock

Zawód

piosenkarka, autorka tekstów, kompozytorka

Aktywność

od 2003

Wydawnictwo

Universal Music

Zespoły
Lucky Star (2003–2006)
M.j.u.r. (2007–2009)
Anonimo Soul (2007–2009)
H2O (2009)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Emmanuela Marrone (ur. 25 maja 1984 we Florencji) – włoska piosenkarka, autorka tekstów i kompozytorka.

W 2003 zwyciężyła w finale włoskiego talent show Superstar Tour. Po zakończeniu programu wraz z dwiema innymi uczestniczkami show założyła zespół Lucky Star, który rozpadł się po trzech latach działalności. W kolejnych latach była wokalistką zespołów: M.j.u.r. (2007–2009), Anonimo Soul (2007–2009) i H2O (2009). W 2010 po zwycięstwie w programie Amici di Maria De Filippi rozpoczęła solową karierę. Od tamtej pory wydała jeden minialbum: Oltre (2010) i sześć albumów studyjnych: A me piace così (2010), Sarò libera (2011), Schiena (2013), Adesso (2015), Essere qui (2018) i Fortuna (2019). Za sprzedaż albumów we Włoszech uzyskała trzy potrójnie platynowe płyty i dwie podwójnie platynowe.

W 2011 z utworem „Arriverà”, nagranym w duecie z zespołem Modà, zajęła drugie miejsce na Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo. Na początku 2012 z utworem „Non è l’inferno” zwyciężyła na Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo. W 2014, reprezentując Włochy z utworem „La mia città”, zajęła 21. miejsce w finale 59. Konkursu Piosenki Eurowizji w Kopenhadze.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo, edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 25 maja 1984 we Florencji, lecz wczesne dzieciństwo spędziła w Sesto Fiorentino, a gdy miała 4 lata, przeprowadziła się z rodzicami do Aradeo[1]. Kiedy miała dziewięć lat, zaczęła występować z ojcem w zespole Karadreon i H2O, w których ten był gitarzystą[2][3]. Po ukończeniu liceum klasycznego pracowała przez trzy lata m.in. w magazynie oraz jako sprzedawczyni[4][5].

2003–2009: Początki kariery: Lucky Star i M.j.u.r.

[edytuj | edytuj kod]

Karierę muzyczną rozpoczęła w 2003 od udziału w drugiej edycji włoskiego programu talent show Superstar Tour, w którym zwyciężyła. Po udziale w programie założyła zespół Lucky Star, w którego skład weszły także dwie inne uczestniczki show: Laura Pisu i Colomba Pane. W tym samym roku grupa podpisała kontrakt muzyczny z wytwórnią Universal Music, która wydała ich debiutancki singel „Stile”[6]. W 2006 roku formacja nagrała ścieżkę dźwiękową do włoskiej wersji językowej serialu animowanego W.I.T.C.H. Czarodziejki[7] oraz wydała swój debiutancki album – LS3[8]. Niedługo po premierze płyty, zespół rozpadł się[9].

W 2007 Marrone rozpoczęła nowy projekt – Mad Jesters Until Rave (w skrócie: M.j.u.r.)[10], z którym podpisała kontrakt z wytwórnią Dracma Records i wydała album pt. Mjur w styczniu 2008, przy czym wszystkie utwory na płytę napisała Marrone[11]. Zespół w 2009 roku zakończył działalność[12][13]. W latach 2007–2009 Marrone była także członkinią grupy Anonimo Soul, a w 2009 weszła w skład zespołu H2O[13][14].

2009–2010: Amici di Maria De Filippi i Oltre

[edytuj | edytuj kod]
Marrone podczas koncertu (2010)

Pod koniec 2009 zgłosiła się do udziału w dziewiątej edycji talent show Amici di Maria De Filippi w telewizji Canale 5, a w marcu 2010 zwyciężyła w finale programu[15][16]. W międzyczasie podpisała kontrakt z wytwórnią Universal Music i wydała swój debiutancki minialbum pt. Oltre[17], z którym zajęła pierwsze miejsce na oficjalnej liście sprzedaży we Włoszech[18] i za który otrzymała certyfikat potrójnej platynowej płyty[19]. Wydawnictwo było drugim najlepiej sprzedającym się albumem w 2010 w kraju[20], poza tym dotarł do 85. miejsca na oficjalnej liście sprzedaży w Szwajcarii[21]. Marrone promowała album singlem „Calore”, z którym dotarła do pierwszego miejsca na włoskiej liście sprzedaży[22], a za jego sprzedaż uzyskała platynową płytę[19]. W czerwcu otrzymała nagrodę na Wind Music Awards 2010 w kategorii Premio CD Multiplatino za swój minialbum[23] oraz wyruszyła w swoją pierwszą trasę koncertową, Ahi ce sta passu Tour, która potrwała do września[24][25]. Latem otrzymała nagrodę dla najlepszej wokalistki 2010 roku na gali rozdania Venice Music Awards[26].

2010–2011: A me piace così i Festiwal Piosenki Włoskiej 2011

[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2010 wydała singiel „Con le nuvole”[27], którym promowała swój debiutancki album studyjny pt. A me piace così wydany 19 października tego samego roku[28]. Z płytą dotarła do drugiego miejsca oficjalnej włoskiej listy sprzedaży[29] i do 50. miejsca w Szwajcarii[30]. Za sprzedaż albumu uzyskała certyfikat podwójnie platynowej płyty we Włoszech[19]. 30 listopada 2010 wydała reedycję płyty, na której umieściła utwory z minialbumu Oltre i dwa premierowe utwory: „L’amore che ho” i „(Sittin’ on) the Dock of the Bay”, nagrany w duecie z Craigem Davidem[31][32].

W lutym 2011 z utworem „Arriverà”, nagranym w duecie z zespołem Modà, zajęła drugie miejsce w finale Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo[33]. W związku ze swoim udziałem w festiwalu wydała reedycję albumu pt. A me piace così, którą rozszerzyła o konkursową propozycję „Arriverà” oraz dwie inne, premierowe kompozycje: „Io son per te l’amore” i „Per sempre”[34][35]. Również w lutym została nominowana do TRL Awards 2011 w kategorii najlepszy artysta talent show[36]. W marcu była supportem podczas koncertu Taylor Swift w Mediolanie[37], a w maju zaśpiewała Hymn Włoch podczas ceremonii otwarcia rozgrywek o Puchar Włoch w piłce nożnej na Stadio Olimpico w Rzymie[38]. W czerwcu otrzymała dwie nagrody na Wind Music Awards 2011 za wygraną w kategoriach: Premio CD Platino (za album pt. A me piace così) i Premio Digital Songs Platino (za singiel „Arriverà”)[39]. W tym samym miesiącu wyruszyła w trasę koncertową A me piace così Tour, która trwała ponad miesiąc[40][41]. W lipcu wystąpiła na festiwalu poświęconemu pamięci włoskiego piosenkarza Giorgio Gabera, w hołdzie któremu zaśpiewała dwa utwory: „Io non mi sento italiano” i „La libertà”[42][43].

2011–2012: Sarò libera i Festiwal Piosenki Włoskiej 2012

[edytuj | edytuj kod]
Marrone podczas koncertu we Florencji (2012)

2 września 2011 wydała singiel „Sarò libera”[44], z którym dotarła do czwartego miejsca na liście najlepiej sprzedających się singli we Włoszech[45] i pokrył się złotem[19]. 20 września wydała album, również zatytułowany Sarò libera[46], z którym dotarła do pierwszego miejsca na oficjalnej liście sprzedaży we Włoszech[47] i do 43. miejsca na liście w Szwajcarii[48]. Za sprzedaż albumu we Włoszech odebrała certyfikat potrójnie platynowej płyty[19].

W styczniu 2012 zagrała rolę epizodyczną w filmie Benvenuti al Nord, do którego nagrała również piosenkę „Nel blu dipinto di blu” z repertuaru Domenico Modugno[49]. W lutym z utworem „Non è l’inferno” zwyciężyła w finale Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo[50]. W związku z udziałem w festiwalu wydała reedycję albumu pt. Sarò libera[51][52]. Po zwycięstwie w San Remo jej konkursowy singiel dotarł do pierwszego miejsca na liście sprzedaży w kraju[53] i do 19. miejsca w Szwajcarii[54], a za jego sprzedaż uzyskała certyfikat multiplatynowej płyty we Włsozech[19]. Również w lutym została nominowana do Nickelodeon Kids’ Choice Awards 2012 dla najlepszego włoskiego piosenkarza[55]. Od marca do maja brała udział w 11. edycji talent show Amici di Maria De Filippi, występując w grupie Big[56], i ostatecznie zajęła drugie miejsce w finale[57]. W międzyczasie otrzymała nagrodę w kategorii Włosi robią to lepiej na gali rozdania TRL Awards 2012[58].

Podczas lipcowej ceremonii wręczenia Wind Music Awards 2012 otrzymała nagrodę w kategorii Premio CD Platino (za Sarò libera)[59]. W tym samym miesiącu wyruszyła w trasę koncertową Sarò libera Tour, która potrwała do grudnia, a liczba sprzedanych biletów przekroczyła 160 tysięcy sztuk[60][61].

2013–2014: Schiena i Konkurs Piosenki Eurowizji

[edytuj | edytuj kod]
Marrone podczas koncertu w Bolonii (2012)

W lutym 2013 drugi raz z rzędu została nominowana do Kids’ Choice Awards 2013 dla najlepszego włoskiego piosenkarza[62]. 15 lutego wystąpiła podczas czwartego dnia Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo, gdzie w duecie z Annalisą wykonała utwór „Per Elisa” z repertuaru Alice[63]. Od kwietnia do czerwca kierowała jedną z drużyn w 12. edycji programu Amici di Maria De Filippi[64], w którego finale zwyciężył jeden z jej podopiecznych – Moreno Donadoni[65].

22 marca wydała w pełni autorski singiel „Amami”[66], z którym dotarła do trzeciego miejsca na liście najlepiej sprzedających się singli w kraju[67] i za którego sprzedaż uzyskała platynową płytę[19]. 9 kwietnia wydała album pt. Schiena, który został wyprodukowany przez Brando[68]. Wydawnictwo znalazło się na pierwszym miejscu oficjalnej włoskiej listy sprzedaży[69] i na 25. miejscu na liście sprzedaży w Szwajcarii[70]. Morrone za sprzedaż albumu we Włoszech uzyskała certyfikat potrójnie platynowej płyty[19]. W czerwcu podczas ceremonii Wind Music Awards 2013 otrzymała nagrody w kategoriach: Premio CD Oro (za Schiena) i Premio Digital Songs Platino („Amami”)[71], a także wystąpiła podczas pierwszej edycji wręczenia statuetek MTV Awards 2013 we Florencji, gdzie otrzymała nagrodę w kategorii Wonder Woman[72]. We wrześniu otrzymała sześć nominacji do World Music Awards w kategoriach: najlepsza piosenka (za utwór „Amami”), najlepszy album (za płyty Sarò libera i Schiena), najlepszy teledysk (za „Amami”), najlepsza artystka, najlepszy wykonawca na żywo i najlepszy piosenkarz[73]. W tym samym miesiącu została również nominowana do nagrody MTV Europe Music Awards 2013 w kategorii najlepszy włoski wykonawca[74].

W listopadzie wydała reedycję albumu pt. Schiena pod nazwą Schiena vs Schiena[75][76] oraz wyruszyła w trasę koncertową Schiena Tour, która potrwała ponad miesiąc[77][78]. Płyta Schiena była piątą najlepiej sprzedającą się płytą w 2013 roku we Włoszech[79].

22 stycznia 2014 włoski nadawca publiczny Radiotelevisione Italiana (Rai) oficjalnie potwierdził, że Marrone została wybrana wewnętrznie na reprezentantkę Włoch podczas 59. Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Kopenhadze w maju tego samego roku[80]. Kilka dni później poinformowano, że jej konkursowym utworem będzie jej w pełni autorska piosenka „La mia città” z albumu pt. Schiena vs Schiena[81][82][83]. Pod koniec stycznia jej utwór „Acqua e ghiaccio” znalazł się na ścieżce dźwiękowej miniserialu Braccialetti rossi[84]. W marcu otrzymała nagrodę Cavalchina na ceremonii rozdania Cavalchina Awards 2014 w Wenecji[85].

Marrone podczas konferencji prasowej przed 59. Konkursem Piosenki Eurowizji w Kopenhadze (2014)

10 maja wystąpiła w finale 59. Konkursu Piosenki Eurowizji w Kopenhadze, na którym zdobyła 33 punktów i zajęła 21. miejsce[86], najniższe miejsce w historii udziału Włoch w konkursie[87]. Po finale Eurowizji zajęła ex aequo z Cristiną Scarlat z Mołdawii drugie miejsce w nieoficjalnym plebiscycie o Nagrodę im. Barbary Dex dla najgorzej ubranego uczestnika Eurowizji[88], a za sprzedaż singla „La mia città” zdobyła złotą płytę we Włoszech[19].

20 czerwca na prośbę włoskiej rozgłośni radiowej Radio Italia zagrała minikoncert zorganizowany z okazji odbywającego się meczu włoskiej reprezentacji na Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej 2014 w Recife[89]. W tym samym miesiącu wzięła udział w trasie koncertowej Coca-Cola Summer Festival zorganizowanej przez telewizję Canale 5[90]. Podczas jednego z koncertów jej piosenka „La mia città” zwyciężyła w konkursie na przebój lata[91].

W lipcu odbyła swoją minitrasę koncertową pod nazwą #EmmaLimitEdition, składającą się z sześciu koncertów we Włoszech[92]. Pod koniec miesiąca hiszpański piosenkarz David Bisbal wydał singiel „Hombre de tu vida”, który nagrał w duecie z Marrone[93].

Na początku października wydała autorski singiel „Resta ancora un po’”[94], z którym dotarła do 16. miejsca na włoskiej liście sprzedaży[95]. 11 listopada wydała pierwszy w swojej karierze album koncertowy pt. E Live[96]. Wydawnictwo objęło dwie płyty: CD (16 utworów) oraz DVD (20 utworów), na których prócz premierowego singla zostały zawarte największe przeboje z repertuaru Marrone w wersjach na żywo, zarejestrowanych podczas jej koncertu w Weronie w ramach letniej trasy koncertowej #EmmaLimitEdition[97][98]. Album uplasował się na szóstym miejscu na włoskiej liście sprzedaży[99] i uzyskał status złotej płyty[19].

Pod koniec 2014 premierę miał singiel zespołu Modà „Come in un film”, który został nagrany z gościnnym udziałem Marrone[100].

2015–2018: Adesso i Essere qui

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2015 współprowadziła Festiwal Piosenki Włoskiej w San Remo[101]. W tym samym miesiącu przez włoską edycję magazynu „Rolling Stone” została uznana za jedną ze 100 najbardziej wpływowych artystów muzycznych we Włoszech[102]. Następnie była mentorką jednej z drużyn w 14. edycji programu Amici di Maria De Filippi[103]. W maju została nagrodzona dwiema nagrodami na gali rozdania Premio TV – Premio regia televisiva, które przyznano jej za udział w Festiwalu Piosenki Włoskiej 2015 oraz w 14. edycji Amici di Maria De Filippi[104]. W następnym miesiącu na gali rozdania Wind Music Awards 2015 otrzymała nagrodę w kategorii Premio CD Oro (za E Live)[105].

Pod koniec czerwca wydała singiel „Occhi profondi”[106], z którym zajęła 13. miejsce na włoskiej liście sprzedaży i za którego sprzedaż uzyskała platynową płytę[19][107]. 27 listopada wydała album pt. Adesso[108], z którą zajęła drugie miejsce na liście sprzedaży we Włoszech[109] i 23. miejsce w Szwajcarii[110]. Za sprzedaż albumu we Włoszech uzyskała status podwójnie platynowej płyty[19].

Marrone podczas koncertu w Neapolu (2018)

26 stycznia 2018 wydała album pt. Essere qui, na którym umieściła 11 piosenek[111]. Z wydawnictwem zajęła drugie miejsce na oficjalnej liście sprzedaży we Włoszech[112] i 16. miejsce w Szwajcarii[113]. Za sprzedaż albumu w ponad 50 tys. egzemplarzy we Włoszech uzyskała certyfikat platynowej płyty[114]. Album promowała singlami: „L’isola”, „Effetto domino”, „Mi parli piano” oraz „Mondiale”, przy czym za sprzedaż trzeciego z nich w nakładzie 25 tys. egzemplarzy otrzymała status złotej płyty[115].

Od 2019: Fortuna

[edytuj | edytuj kod]

6 września 2019 wydała singiel „Io sono bella”, do którego tekst napisał Vasco Rossi[116]. 25 października 2019 premierę miał jej album pt. Fortuna, który wyprodukowali Dardust, Luca Mattioni, Elisa Toffoli oraz Frenetik&Orang3[117].

Działalność charytatywna

[edytuj | edytuj kod]

Od początku kariery brała udział w szeregu inicjatyw społecznych. W 2011 roku uczestniczyła w proteście o prawa kobiet[118], organizowanym przez ruch Se non ora quando[119]. Manifestację wsparła ponownie swoją obecnością również w 2012 roku[120].

W marcu 2011 w wywiadzie przeprowadzonym dla magazynu „Gioia” wyznała, że w 2009 roku wykryto u niej złośliwy nowotwór macicy[121], który usunięto jej w trakcie siedmiogodzinnej operacji w jednym ze szpitali w Rzymie. Po tym doświadczeniu zaangażowała się w kampanie społeczne, mające na celu podniesienie świadomości na temat profilaktyki raka wśród młodych ludzi[122]. W 2011 została ambasadorką kampanii poświęconej profilaktyce nowotworów, która została przeprowadzona przez fundację ANT, działającą w ramach organizacji ONLUS[123][124].

We wrześniu 2011 zaśpiewała podczas dziewiątej edycji corocznego koncertu O' Scià stworzonego przez Claudio Baglioni na rzecz świadomości na temat nielegalnej imigracji, która od lat dotyka Sycylię[125]. W tym samym roku w czasie odbywającego się referendum wyraziła sprzeciw energii jądrowej we Włoszech, zakładając na jedno ze swoich publicznych wystąpień koszulkę z napisem „Stop energii jądrowej”[126].

W 2012 zaangażowała się w tworzenie limitowanej kolekcji butów marki Ishikawa, w czego wyniku powstało 300 par obuwia, z których wpływy ze sprzedaży zostały przekazane w całości na cele charytatywne[127]. 11 lipca wzięła udział w koncercie SLAncio di vita, mającym na celu zebranie funduszy na finansowanie badań na stwardnienie zanikowe boczne[128].

W listopadzie 2013 wspierała inicjatywę charytatywną PenSiero Positivo na rzecz promowania badań na obecność wirusa HIV, a w ramach współpracy z organizacją podpisała naczynia gliniane, które następnie zostały wystawione na aukcję[129].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 2009 u Marrone wykryto złośliwego guza macicy, który został usunięty operacyjnie[122]. W 2013 przeszła ponowną operację narządu[130].

W 2010 związała się z tancerzem Stefanem De Martino, którego poznała na planie programu Amici di Maria De Filippi[131]. W 2011 De Martino nawiązał romans z Giulią Pauselli, co nie spowodowało jednak rozstania z Marrone[132]. Para rozstała się w 2012 z powodu romansu De Martino z prezenterką Belén Rodríguez[133]. W 2013 przez parę miesięcy była w związku z aktorem Marco Boccim[134][135].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Dyskografia Emmy Marrone.

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]
Rok Konkurs Kategoria Rezultat
2010 Wind Music Awards Premio CD Multiplatino (Oltre) Wygrana[136]
Venice Music Awards Najlepsza wokalistka roku Wygrana[137]
2011 TRL Awards Najlepszy artysta talent show Nominacja[138]
Wind Music Awards Premio CD Platino (A me piace così) Wygrana[139]
Premio Digital Songs Platino („Arriverà”) Wygrana[139]
2012 Kids’ Choice Awards Najlepszy włoski piosenkarz Nominacja[140]
TRL Awards Najlepszy fan Nominacja[141]
Włosi robią to lepiej Wygrana[142]
Wind Music Awards Premio CD Platino (Sarò libera) Wygrana[143]
2013 Kids’ Choice Awards Najlepszy włoski piosenkarz Nominacja[144]
Wind Music Awards Premio CD Oro (Schiena) Wygrana[145]
Premio Digital Songs Platino („Amami”) Wygrana[145]
MTV Awards Wonder Woman Wygrana[146]
Artist Saga Nominacja[147]
World Music Awards Najlepsza piosenka („Amami”) Nominacja[73]
Najlepszy album (Sarò libera i Schiena) Nominacja[73]
Najlepszy teledysk („Amami”) Nominacja[73]
Najlepsza artystka Nominacja[73]
Najlepszy wykonawca na żywo Nominacja[73]
Najlepszy wykonawca Nominacja[73]
MTV Europe Music Awards Najlepszy włoski wykonawca Nominacja[148]
2014 Rockol Awards Najlepszy włoski album (Schiena) Wygrana[149]
Najlepsza włoska piosenka („Amami”) 2. miejsce[149]
Najlepszy włoski teledysk („Amami”) Wygrana[149]
Najlepsza włoski koncert/festiwal/trasa koncertowa Wygrana[149]
Cavalchina Awards Cavalchina Wygrana[85]
Music Awards Premio CD Multiplatino (Schiena vs schiena) Wygrana[150]
MTV Awards Artist Saga Nominacja[151]
Coca-Cola Summer Festival Przebój lata („La mia città”) Wygrana[91]
Latin Music Italian Awards Najlepsza międzynarodowa artystka roku Nominacja[152]
Najlepszy międzynarodowy kobiecy teledysk roku („La mia città”) Nominacja[152]
2015 Premio TV – Premio regia televisiva – Wygrana[104]
– Wygrana[104]
Wind Music Awards Premio CD Oro (E Live) Wygrana[105]
MTV Awards Artist Saga Nominacja[153]
Cuffie d’Oro–Radio Awards Najlepszy radiowy artysta Nominacja[154]
Latin Music Italian Awards Najlepszy międzynarodowy kobiecy teledysk roku („Occhi profondi”) Wygrana[155]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Quando Emma abitava a Sesto L'appello dei vicini:«Torna a trovarci». corrierefiorentino.corriere.it. [dostęp 2012-02-22]. (wł.).
  2. ↑ Intervista ai genitori di Emma Marrone. (Prima parte). corrieresalentino.it. [dostęp 2011-04-23]. (wł.).
  3. ↑ Sito H2O Music Live. digilander.libero.it. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  4. ↑ Emma Marrone di Amici 9: «Io, ex commessa che si sballa con il vino». style.it. [dostęp 2010-06-07]. (wł.).
  5. ↑ L'esempio di Emma: "Adesso basta piangersi addosso". lastampa.it. [dostęp 2011-12-04]. (wł.).
  6. ↑ Amici, quando Emma era nelle Lucky Star. Alice sul set. Critiche di Simonetta (nuovo cd) e Marta. Il borsino dopo la quarta puntata. realityshow.blogosfere.it. [dostęp 2009-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-06)]. (wł.).
  7. ↑ W.I.T.C.H.. antoniogenna.net. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  8. ↑ LS3 (2006). musictory.it. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  9. ↑ Emma Marrone: da Amici a Sanremo, tutto sulla cantante. gossip.pourfemme.it. [dostęp 2011-01-21]. (wł.).
  10. ↑ Mjur – Mjur. metalhammer.it. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  11. ↑ Emma Marrone, a fearless and principled performer. lagazzettaitaliana.com. [dostęp 2014-02-15]. (ang.).
  12. ↑ Scherda dei Mjur dal sito della Dracma Records. dracma.com. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  13. ↑ a b Emma Marrone tutta la sua storia, la sua musica dalle origini ad oggi. musicastar.it. [dostęp 2013-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-23)]. (wł.).
  14. ↑ Itálie 2014, Emma Marrone – La mia città. eurocontest.cz. [dostęp 2013-11-21]. (cz.).
  15. ↑ Emma Marrone. mariadefilippi.mediaset.it. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  16. ↑ Emma Marrone trionfa ad Amici. corriere.it. [dostęp 2010-03-30]. (wł.).
  17. ↑ Nuovo album per Emma Marrone di Amici: le canzoni del Cd Oltre di Emma Marrone in uscita dal 19 Marzo 2010. iomusicablog.it. [dostęp 2010-03-12]. (wł.).
  18. ↑ Emma (IT) – Oltre (Album). italiancharts.com. [dostęp 2014-02-15]. (ang.).
  19. ↑ a b c d e f g h i j k l Certificazioni. fimi.it. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  20. ↑ Classifica FIMI 2010 (album): “Arrivederci, mostro!” di Ligabue è il disco più venduto dell’anno. Emma a sorpresa è 2°, Pierdavide supera la Amoroso. In top ten anche Mengoni. Loredana 20° e Noemi 29°. Deludono Valerio Scanu e Marco Carta (48° e 70°). zonareality.wordpress.com. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  21. ↑ Emma (IT) – Oltre. hitparade.ch. [dostęp 2014-02-15]. (niem.).
  22. ↑ Emma (IT) – Calore (Song). italiancharts.com. [dostęp 2014-02-15]. (ang.).
  23. ↑ Wind Music Awards 2010: vincitori e video delle esibizioni. musica.nanopress.it. [dostęp 2011-11-18]. (wł.).
  24. ↑ Emma in tour: 'Ahi ce sta passu'. voceditalia.it. [dostęp 2010-06-02]. (wł.).
  25. ↑ Emma Marrone: i concerti dell’Ahi Ce Sta Passu Tour. bambini.eu. [dostęp 2010-05-25]. (wł.).
  26. ↑ Venice Music Awards: trionfo di Marco Carta, Emma Marrone, Valerio Scanu e Loredana Errore (FOTO). sologossip.com. [dostęp 2010-08-08]. (wł.).
  27. ↑ Emma Marrone, il singolo Con le nuvole anticipa il cd A me piace così. televisionando.it. [dostęp 2010-09-23]. (wł.).
  28. ↑ Emma Marrone: ecco il nuovo album ‘A me piace così’. music.fanpage.it. [dostęp 2010-09-22]. (wł.).
  29. ↑ Emma (IT) – A me piace così (Album). italiancharts.com. [dostęp 2014-02-15]. (ang.).
  30. ↑ Emma (IT) – A me piace così. hitparade.ch. [dostęp 2014-02-15]. (niem.).
  31. ↑ Emma una Special edition che contiene un duetto con Craig David. spettacoli.notizie.it. [dostęp 2010-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (wł.).
  32. ↑ A me piace così (Special Edition). itunes.apple.com. [dostęp 2014-02-15]. (wł. • ang.).
  33. ↑ Sanremo, vince Roberto Vecchioni. tgcom24.mediaset.it. [dostęp 2011-02-20]. (wł.).
  34. ↑ Emma Marrone: A me piace così (Sanremo Edition) con Arriverà e due inediti. mondoreality.com. [dostęp 2011-01-26]. (wł.).
  35. ↑ A Me Piace Così (Sanremo Edition) (2011). musictory.it. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  36. ↑ TRL Awards 2011: ecco i vincitori, Marco Carta è il Best Talent Show Artist. televisionando.it. [dostęp 2011-04-21]. (wł.).
  37. ↑ Taylor Swift in concerto a Milano stasera, apre Emma. allsongs.tv. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  38. ↑ Emma Marrone canta l'Inno d'Italia alla finale di Tim Cup (foto). tvblog.it. [dostęp 2011-05-29]. (wł.).
  39. ↑ WIND MUSIC AWARD 2011: ECCO TUTTI I VINCITORI. canzoniweb.com. [dostęp 2011-05-29]. (wł.).
  40. ↑ Emma Marrone, via al tour. musica.excite.it. [dostęp 2011-04-26]. (wł.).
  41. ↑ Emma Marrone in concerto: ecco le tappe del tour. funweek.it. [dostęp 2011-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (wł.).
  42. ↑ FESTIVAL TEATRO CANZONE GIORGIO GABER: 23 e 24 luglio a Viareggio la 7ma edizione. Tra gli ospiti Emma, Marco Mengoni, Cristiano de Andrè, Daniele Silvestri e Ornella Vanoni.. festival.blogosfere.it. [dostęp 2011-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-31)]. (wł.).
  43. ↑ Emma, omaggio all’indimenticabile Giorgio Gaber. melodicamente.com. [dostęp 2011-07-26]. (wł.).
  44. ↑ Emma Marrone: Sarò libera, il nuovo singolo in radio dal 2 settembre. music.fanpage.it. [dostęp 2011-09-01]. (wł.).
  45. ↑ Emma (IT) – Sarò libera (Song). italiancharts.com. [dostęp 2014-02-16]. (ang.).
  46. ↑ Emma Marrone: Sarò Libera, il nuovo album dal 20 Settembre. cinetvmania.it. [dostęp 2011-08-03]. (wł.).
  47. ↑ Emma (IT) – Sarò libera (Album). italiancharts.com. [dostęp 2014-02-16]. (ang.).
  48. ↑ Emma (IT) – Sarò libera. hitparade.ch. [dostęp 2014-02-16]. (niem.).
  49. ↑ Emma Marrone: Volare di Benvenuti al Nord. wambie.com. [dostęp 2012-01-21]. (wł.).
  50. ↑ Sanremo 2012. Ecco la lista dei big e dei duetti. lenovae.it. [dostęp 2012-01-15]. (wł.).
  51. ↑ Sarò libera, l'album Sanremo-edition di Emma Marrone da Amici al Festival 2012 (tracklist). realityshow.blogosfere.it. [dostęp 2012-02-15]. (wł.).
  52. ↑ Sanremo 2012, vince Emma. Sul podio Noemi e Arisa. lenovae.it. [dostęp 2012-02-19]. (wł.).
  53. ↑ Emma (IT) – Non è l'inferno (Song). italiancharts.com. [dostęp 2014-02-16]. (ang.).
  54. ↑ Emma (IT) – Non è l'inferno. hitparade.ch. [dostęp 2014-02-16]. (niem.).
  55. ↑ Scopri Le Nomination Dei Kids’ Choice Awards 2012!. magazine.nicktv.it. [dostęp 2012-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-05)]. (wł.).
  56. ↑ Amici 11: il ritorno di Emma Marrone!. musica10.it. [dostęp 2012-02-27]. (wł.).
  57. ↑ Amici 11: Alessandra Amoroso vince fra i big e festeggia con Emma. musica.nanopress.it. [dostęp 2012-05-20]. (wł.).
  58. ↑ Trl Awards 2012: Emma Marrone e Marco Mengoni tra i vincitori, ecco tutti i premiati su Mtv. realityshow.blogosfere.it. [dostęp 2012-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-07)]. (wł.).
  59. ↑ Emma Marrone ai Wind Music Awards 2012 (video). mondoreality.com. [dostęp 2012-07-03]. (wł.).
  60. ↑ Emma Marrone Tour 2012 "Sarò libera": date, biglietti e informazioni. spettacoli.blogosfere.it. [dostęp 2012-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-02)]. (wł.).
  61. ↑ Emma Marrone, grande successo per il "Sarò libera Tour". ogginotizie.it. [dostęp 2012-12-03]. (wł.).
  62. ↑ Emma Marrone candidata ai Kids’ Choice Awards 2013. optimaitalia.com. [dostęp 2013-02-13]. (wł.).
  63. ↑ Emma Marrone incanta Sanremo con “Per Elisa”, super duetto con Annalisa Scarrone (Video). calciosport24.it. [dostęp 2013-02-16]. (wł.).
  64. ↑ Emma Marrone direttore artistico di Amici, video dell’annuncio ufficiale di Maria. optimaitalia.com. [dostęp 2013-02-16]. (wł.).
  65. ↑ Moreno vince “Amici” per la squadra di Emma. radioitalia.it. [dostęp 2013-06-02]. (wł.).
  66. ↑ Emma su Facebook presenta 'Amami'. ansa.it. [dostęp 2013-03-13]. (wł.).
  67. ↑ Emma (IT) – Amami (Song). italiancharts.com. [dostęp 2014-02-16]. (ang.).
  68. ↑ "SCHIENA" - Il nuovo album di EMMA da oggi nei negozi e in digital download. universalmusic.it. [dostęp 2013-04-09]. (wł.).
  69. ↑ Emma (IT) – Schiena (Album). italiancharts.com. [dostęp 2014-02-16]. (ang.).
  70. ↑ Emma (IT) – Schiena. hitparade.ch. [dostęp 2014-02-16]. (niem.).
  71. ↑ Emma Marrone vince anche i Wind Music Awards con "Amami" e poi.... abruzzo24ore.tv. [dostęp 2013-06-04]. (wł.).
  72. ↑ Mtv Awards 2013, tutti i vincitori e tutte le esibizioni. soundsblog.it. [dostęp 2013-06-15]. (wł.).
  73. ↑ a b c d e f g Vota Emma Marrone ai World Music Awards. optimaitalia.com. [dostęp 2013-09-03]. (wł.).
  74. ↑ MTV EMA 2013: sfida tra Emma, Fedez, Marco Mengoni, Max Pezzali e Salmo come “Best Italian Act”. Come votare. webl0g.net. [dostęp 2013-09-18]. (wł.).
  75. ↑ Schiena Vs Schiena, Emma Marrone esce con doppio album e inedito La mia città. soundsblog.it. [dostęp 2013-11-08]. (wł.).
  76. ↑ Emma Marrone pubblica una nuova versione di Schiena. daringtodo.com. [dostęp 2013-11-21]. (wł.).
  77. ↑ Concerti, Emma: al via a novembre lo 'Schiena Tour 2013'. rockol.it. [dostęp 2013-05-07]. (wł.).
  78. ↑ Emma Marrone tra Marco Bocci e Quagliarella ce lo Schiena Tour e Capodanno 2014. daringtodo.com. [dostęp 2013-12-11]. (wł.).
  79. ↑ Emma, regina delle classifiche: è il suo l'album più venduto nel 2013. m.ilmessaggero.it. [dostęp 2014-01-07]. (wł.).
  80. ↑ Emma to represent Italy in Copenhagen!. eurovision.tv. [dostęp 2014-01-22]. (ang.).
  81. ↑ Italy: Emma will sing La Mia Città. eurovision.tv. [dostęp 2014-01-24]. (ang.).
  82. ↑ Italy: Emma Marrone To Sing “La mia città”. eurovoix.com. [dostęp 2014-01-24]. (ang.).
  83. ↑ La mia città: Emma Marrone regala ai suoi fan un brano inedito. gossipetv.com. [dostęp 2013-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-12)]. (wł.).
  84. ↑ È fuori la colonna sonora di Braccialetti rossi. carosellorecords.com. [dostęp 2014-02-16]. (wł.).
  85. ↑ a b La Cavalchina 2014 «Fiesta española» con Emma, Miguel Bosé, Rufus Wainwright e tante altre star. Alla Fenice di Venezia. ilgiornaledelfriuli.net. [dostęp 2014-02-28]. (wł.).
  86. ↑ Eurovision Song Contest 2014 Grand Final. eurovision.tv. [dostęp 2014-04-22]. (ang.).
  87. ↑ Porażka Emmy, „zwycięstwo” Valentiny…. eurowizja.org. [dostęp 2016-04-29]. (pol.).
  88. ↑ And the winner is… Litwa!. eurowizja.org. [dostęp 2015-08-16]. (pol.).
  89. ↑ Mondiali 2014: Emma Marrone in concerto in Brasile per gli Azzurri, ascoltala in diretta!. tweens.screenweek.it. [dostęp 2014-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)]. (wł.).
  90. ↑ Su RTL 102.5 si vota la Canzone dell’Estate 2014!. allmusicitalia.it. [dostęp 2014-06-22]. (wł.).
  91. ↑ a b Emma Marrone trionfa al Coca cola summer festival con La mia città. ultimenotizieflash.com. [dostęp 2014-07-08]. (wł.).
  92. ↑ EMMA MARRONE IN CONCERTO A LUGLIO CON IL SUO “EMMA LIMITED EDITION” TOUR!. news.mtv.it. [dostęp 2014-02-26]. (wł.).
  93. ↑ Hombre De Tu Vida (feat. Emma) – Single. itunes.apple.com. [dostęp 2014-08-22]. (wł. • ang.).
  94. ↑ Resta Ancora Un Po' (utwór mp3). empik.com. [dostęp 2014-11-11]. (pol.).
  95. ↑ Emma (IT) – Resta ancora un po' (Song). italiancharts.com. [dostęp 2015-02-17]. (ang.).
  96. ↑ Da oggi preordinabile 'E LIVE', l’album live di Emma. comingsoon.it. [dostęp 2014-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-11)]. (wł.).
  97. ↑ Emma Marrone presenta E Live e il nuovo “tour elettronico”: l’audio di Resta ancora un po’. optimaitalia.com. [dostęp 2014-10-11]. (wł.).
  98. ↑ Italy: Emma Marrone announces live album, releases resta ancora un po 2. wiwibloggs.com. [dostęp 2014-10-11]. (ang.).
  99. ↑ Emma (IT) – E Live (Album). italiancharts.com. [dostęp 2014-11-30]. (ang.).
  100. ↑ Finalmente online il video di “Come in un film” feat. Emma. rockmoda.com. [dostęp 2015-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-05)]. (wł.).
  101. ↑ Watch tonight: Sanremo final in Italy. eurovision.tv. [dostęp 2015-02-15]. (ang.).
  102. ↑ Le 100 facce della musica italiana. rollingstone.it. [dostęp 2015-09-20]. (wł.).
  103. ↑ Amici 14, da Mattia Briga ai The Kolors: ecco chi sono i 12 concorrenti del serale. tvzap.kataweb.it. [dostęp 2015-03-28]. (wł.).
  104. ↑ a b c Emma al Premio Tv 2015 (video) per Amici 14-Serale e Festival di Sanremo. realityshow.blogosfere.it. [dostęp 2015-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (wł.).
  105. ↑ a b WIND MUSIC AWARDS 2015: La Serata, I Premi E Gli Ospiti. allmusicitalia.it. [dostęp 2015-06-04]. (wł.).
  106. ↑ Emma Marrone: ecco il nuovo video “Occhi profondi”!. news.mtv.it. [dostęp 2015-06-19]. (wł.).
  107. ↑ Emma (IT) – Occhi profondi (Song). italiancharts.com. [dostęp 2015-09-20]. (ang.).
  108. ↑ Emma "Adesso" è il titolo del nuovo album di inediti in uscita il 27 novembre e in preorder dal 6 novembre. universalmusic.it. [dostęp 2015-11-25]. (wł.).
  109. ↑ Emma (IT) – Adesso (Album). italiancharts.com. [dostęp 2015-12-08]. (ang.).
  110. ↑ Emma (IT) – Adesso. hitparade.ch. [dostęp 2015-12-09]. (niem.).
  111. ↑ Emma Marrone: «Con Essere qui, ho perdonato la mia fragilità». vanityfair.it. [dostęp 2018-02-02]. (wł.).
  112. ↑ Emma (IT) – Essere qui (Album). italiancharts.com. [dostęp 2018-02-02]. (ang.).
  113. ↑ Emma (IT) – Essere qui. hitparade.ch. [dostęp 2018-02-26]. (niem.).
  114. ↑ Certificazioni. fimi.it. [dostęp 2019-09-02]. (wł.).
  115. ↑ Certificazioni (Single: 2018). fimi.it. [dostęp 2019-09-02]. (wł.).
  116. ↑ Emma Marrone, Io sono bella: testo e video ufficiale. soundsblog.it. [dostęp 2019-09-18]. (wł.).
  117. ↑ Emma Fortuna ecco tutti gli autori da Dardust ad Amara, da Daniele Magro a Elisa. allmusicitalia.it. [dostęp 2019-11-03]. (wł.).
  118. ↑ Emma Marrone a 'Se non ora quando?': Non sono una donna pupazzo. lapresse.it. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-09)]. (wł.).
  119. ↑ "Se non ora quando": Emma Marrone, Paola Turci e Marina Rei in piazza con le donne. abruzzo24ore.tv. [dostęp 2011-12-12]. (wł.).
  120. ↑ Se non le donne, chi? Emma ed Erica vincitrici a Sanremo. senonoraquando.eu. [dostęp 2012-02-19]. (wł.).
  121. ↑ Emma: "Io, rinata dopo il male". tgcom24.mediaset.it. [dostęp 2011-03-17]. (wł.).
  122. ↑ a b Esplora il significato del termine: Emma: ragazzi vi racconto la mia battaglia contro il cancroEmma: ragazzi vi racconto la mia battaglia contro il cancro. corriere.it. [dostęp 2011-07-04]. (wł.).
  123. ↑ Emma testimonial della Fondazione ANT. iltitolo.it. [dostęp 2011-07-06]. (wł.).
  124. ↑ Emma Marrone con la Fondazione ANT per la prevenzione dei tumori. piusanipiubelli.it. [dostęp 2014-04-01]. (wł.).
  125. ↑ "O' Scià": la rassegna di Baglioni alla 9° edizione. balarm.it. [dostęp 2011-09-26]. (wł.).
  126. ↑ Emma, tra Vasco e Gianna. corrierefiorentino.corriere.it. [dostęp 2011-06-17]. (wł.).
  127. ↑ EMMA MARRONE e ISHIKAWA insieme a favore dell’Associazione PETER PAN Onlus. peterpanonlus.it. [dostęp 2014-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)]. (wł.).
  128. ↑ Modà, Emma e D'Alessio Un concerto contro la Sla. repubblica.it. [dostęp 2012-05-24]. (wł.).
  129. ↑ FIRENZE: VIA A “PENSIERO POSITIVO”, EMMA , MENGONI, ARISA, NOEMI, EMIS KILLA, MODÀ INSIEME PER BATTERE L’HIV. met.provincia.fi.it. [dostęp 2013-11-28]. (wł.).
  130. ↑ Emma Marrone, le lacrime della guerriera. "Basta attacchi, non si può vincere sempre". repubblica.it. [dostęp 2014-05-15]. (wł.).
  131. ↑ Emma Marrone Conferma La Fine Dell’amore Con Stefano De Martino. magazine.nicktv.it. [dostęp 2012-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-01)]. (wł.).
  132. ↑ Giulia Pauselli commenta il tradimento di Stefano De Martino con Belen Rodriguez: è un bambino. leichic.it. [dostęp 2012-04-24]. (wł.).
  133. ↑ Emma Marrone confessa il suo dolore per il tradimento di Stefano De Martino con Belen Rodriguez solo su Visto n°18. blog.leiweb.it. [dostęp 2012-04-24]. (wł.).
  134. ↑ Ma quale tradimento, Emma e Marco Bocci se la ridono: la foto. ilsalvagente.it. [dostęp 2013-06-26]. (wł.).
  135. ↑ Marco Bocci: «Con Emma finita da mesi» L'attore, dalla sua pagina Facebook, fa sapere che lui e la cantante non stanno più insieme. «È finita da mesi di comune accordo e mantenendo un rapporto di stima e di affetto». vanityfair.it. [dostęp 2013-12-19]. (wł.).
  136. ↑ Wind Music Awards 2010 all’Arena di Verona. roseinthewind.com. [dostęp 2014-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-06)]. (wł.).
  137. ↑ Emma Marrone ai Venice Music Awards 2010 premiata come Migliore voce femminile dell’anno. mondoreality.com. [dostęp 2010-07-25]. (wł.).
  138. ↑ Emma Marrone sfida Alessandra Amoroso ai Trl Awards 2011 su Mtv. tv.fanpage.it. [dostęp 2011-04-07]. (wł.).
  139. ↑ a b Wind Music Awards 7, 14 e 21 giugno Italia1. scenariomusica.com. [dostęp 2011-05-27]. (wł.).
  140. ↑ Kids Choice Awards: Alessandra Amoroso, Emma Marrone, Marco Carta nominati per "miglior cantante". realityshow.blogosfere.it. [dostęp 2012-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-19)]. (wł.).
  141. ↑ Nomination Trl Awards 2012: via al voto. Show in diretta su Mtv il 5 maggio da Firenze. televisionando.it. [dostęp 2012-03-22]. (wł.).
  142. ↑ Trl Awards 2012: Alessandra Amoroso, Emma Marrone e Marco Mengoni tra i nominati. mondoreality.com. [dostęp 2012-03-22]. (wł.).
  143. ↑ Emma Marrone personaggio dell'anno per i lettori di Vanity Fair: un 2012 tra successi e tradimento. realityshow.blogosfere.it. [dostęp 2012-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-31)]. (wł.).
  144. ↑ Chiara, Emis, Emma E Marco: Chi È Il Miglior Cantante Italiano?. magazine.nicktv.it. [dostęp 2013-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-21)]. (wł.).
  145. ↑ a b Emma Marrone carriera: un 2013 fatto di successi artistici e personali. spettacoli.leonardo.it. [dostęp 2014-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-03)]. (wł.).
  146. ↑ Mtv Awards 2013, Emma Marrone canta e vince il premio Wonder Woman: i video. realityshow.blogosfere.it. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-19)]. (wł.).
  147. ↑ Alessandra Amoroso batte l'amica Emma Marrone agli Mtv Awards. abruzzo24ore.tv. [dostęp 2013-06-08]. (wł.).
  148. ↑ Mtv European Music Awards 2013 con Marco Mengoni ed Emma Marrone: tutte le categorie e le nomination. musica.excite.it. [dostęp 2013-09-24]. (wł.).
  149. ↑ a b c d Emma, Katy Perry, Amoroso, Muse, Miley: ecco i vincitori dei Rockol Awards. rockol.it. [dostęp 2014-01-23]. (wł.).
  150. ↑ Music Awards 2014, i premi dei cantanti italiani. si24.it. [dostęp 2014-06-04]. (wł.).
  151. ↑ MTV Awards 2014: elenco delle nomination, tre per Mengoni. velvetmusic.it. [dostęp 2014-05-12]. (wł.).
  152. ↑ a b LATIN MUSIC ITALIAN AWARDS 2014: le nomination! #LMIA2014. latinmusicofficial.wordpress.com. [dostęp 2015-10-10]. (wł.).
  153. ↑ MTV AWARDS 2015 ARTIST SAGA: APERTE LE VOTAZIONI CON 1D E MILEY CYRUS. teamworld.it. [dostęp 2015-05-12]. (wł.).
  154. ↑ CUFFIE D’ORO 2015, SIAMO IN NOMINATION… VOTATECI!. deejay.it. [dostęp 2015-09-08]. (wł.).
  155. ↑ Latin Music Italian Awards 2015 interrotti da attacco hacker, lista completa vincitori. latinmusicofficial.wordpress.com. [dostęp 2015-10-14]. (wł.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Emma Marrone
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Minialbumy
Kompilacje
Single
Oltre
  • „Calore” (2010)
  • „Un sogno a costo zero” (2010)
  • „Sembra strano” (2010)
A me piace così
Sarò libera
Schiena
E Live
Adesso
Essere qui
Fortuna
Best of Me
pozostałe single
Single z gościnnym udziałem
  • „Hombre de tu vida” (2014)
  • „Come in un film” (2014)
  • „Ora o mai più” (2015)
  • „La signora del quinto piano #1522” (2015)
  • „Libre” (2016)
  • „Love Is Madness” (2019)
  • „C’hai ragione tu” (2020)
Reprezentanci Włoch w Konkursie Piosenki Eurowizji

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Emma_Marrone&oldid=72919252”