Emilio De Bono
| |
 Marszałek Włoch
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1884–1920 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy |
wojna włosko-turecka, |
| Późniejsza praca |
polityk |
| Odznaczenia | |
   
| |
Emilio De Bono (ur. 19 marca 1866 w Cassano d’Adda, zm. 11 stycznia 1944 w Weronie) – włoski marszałek, faszysta.
Uczestnik I wojny światowej (od 1916 – generał), współorganizator partii faszystowskiej, a także uczestnik marszu na Rzym (był jednym z kwadrumwirów). Członek Wielkiej Rady Faszystowskiej. W latach 1925–1929 gubernator Trypolitanii. W latach 1929–1935 minister do spraw kolonii Królestwa Włoch. W latach 1932–1933 opracowywał plan podboju Etiopii. Od 1935 marszałek, w tymże roku przez kilka miesięcy piastował stanowisko gubernatora Erytrei. Poparł odsunięcie Benita Mussoliniego od władzy w lipcu 1943. Po uwolnieniu Mussoliniego i jego powrocie do władzy został oskarżony o zdradę, osądzony w procesie pokazowym i rozstrzelany[1][2][3].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Został odznaczony następującymi odznaczeniami[4]:
- Krzyż Wielki Orderu Wojskowego Włoch (1936)
- Wielki Oficer Orderu Wojskowego Włoch (1928)
- Komandor Orderu Wojskowego Włoch (1918)
- Kawaler Orderu Wojskowego Włoch (1913)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stanisław Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje, 2014, s. 101, ISBN 978-83-63795-77-1.
- ↑ De Bono Emilio, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-10-18].
- ↑ Emilio De Bono, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).
- ↑ Le onorificenze della Repubblica Italiana [online], www.quirinale.it [dostęp 2022-11-07].
| Pierwsi Marszałkowie Imperium | |
|---|---|
| Marszałkowie | |
| Marszałkowie lotnictwa | |
| Wielcy admirałowie |
