[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Danił Sadriejew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Danił Sadriejew
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 maja 2003
Leninogorsk

Reprezentacja

 Rosja
RSF (MŚ 2021)
ROC (ZIO 2022)

Debiut w PŚ

5 grudnia 2020 w Niżnym Tagile (dyskwalifikacja)

Pierwsze punkty w PŚ

6 grudnia 2020 w Niżnym Tagile (25. miejsce)

Rekord życiowy

207 m na Letalnicy w Planicy (13 grudnia 2020)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosyjski Komitet Olimpijski
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2022 druż. miesz.
Reprezentacja  Rosja
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Lahti 2021 drużynowo
Reprezentacja  Tatarstan
Zimowe igrzyska azjatyckie dzieci
złoto Jużnosachalińsk 2019 indywidualnie

Danił Marsielewicz Sadriejew (ros. Данил Марселевич Садреев, ur. 7 maja 2003 w Leninogorsku[1]) – rosyjski skoczek narciarski pochodzący z Tatarstanu. Srebrny medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 w drużynie mieszanej. Medalista mistrzostw świata juniorów i zimowych igrzysk azjatyckich dzieci. Uczestnik mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym i w lotach narciarskich oraz zimowych igrzysk olimpijskich młodzieży. Medalista mistrzostw Rosji.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą FIS zadebiutował w lutym 2018 w zawodach FIS Cup w Rastbüchl. W swoim pierwszym starcie, 10 lutego 2018, zajął 26. lokatę, zdobywając punkty do klasyfikacji generalnej cyklu[2], mimo faktu, że był drugim najmłodszym zawodnikiem w stawce (młodszy od niego, o nieco ponad miesiąc, był jedynie Petr Vaverka, który uplasował się w szóstej dziesiątce)[3].

W styczniu 2019 wystartował w mistrzostwach świata juniorów w Lahti – indywidualnie był 49., a drużynowo 7[4]. W lutym 2019 wziął udział w 1. Zimowych Igrzyskach Azjatyckich Dzieci w Jużnosachalińsku, gdzie zdobył złoty medal w rywalizacji indywidualnej[5], a w konkursie drużyn mieszanych zajął 5. lokatę w barwach zespołu Tatarstanu[6]. W marcu 2019 zdobył punkty w swoim debiucie w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 21. miejsce w zawodach na skoczni w Czajkowskim[4].

W grudniu 2019 został powołany na zawody Pucharu Świata w Niżnym Tagile[7], jednak ostatecznie nie wziął udziału w tych zawodach, w ten sam weekend startując w Pucharze Kontynentalnym w Vikersund. Dwa tygodnie później w Oberwiesenthal po raz pierwszy wygrał konkurs FIS Cupu. W styczniu 2020 wziął udział w zimowych igrzyskach olimpijskich młodzieży – indywidualnie był czwarty[8], a w zmaganiach drużynowych zajął 4. (mikst drużynowy) i 9. (sztafeta mieszana) lokatę[9]. W lutym 2020 po raz pierwszy przystąpił do rywalizacji w Pucharze Świata, jednak w Râșnovie odpadł w kwalifikacjach do 1. konkursu, a w 2. konkursie, po przebrnięciu kwalifikacji, został zdyskwalifikowany. W marcu 2020 w Oberwiesenthal wystartował w mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie był 15., drużynowo 6., a w rywalizacji zespołów mieszanych 5[8].

W grudniu 2020 wziął udział w zawodach Pucharu Świata w Niżnym Tagile – w pierwszym konkursie ponownie został zdyskwalifikowany, a w drugim zdobył pierwsze w karierze punkty w zawodach tej rangi, plasując się na 25. pozycji. W tym samym miesiącu w Planicy wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020, zajmując 31. lokatę w rywalizacji indywidualnej i 7. w konkursie drużynowym. Wziął udział w Mistrzostwach Świata Juniorów 2021 – w konkursie indywidualnym zajął 11. miejsce, a w zmaganiach drużynowych zdobył brązowy medal. Następnie wystąpił w seniorskich Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie na skoczni normalnej zajął 25. pozycję, zaś na dużej był 43., z kolei zawody drużyn mieszanych ukończył na 7. lokacie[10].

Wystąpił we wszystkich zawodach indywidualnych Letniego Grand Prix 2021. Drugi konkurs w Szczuczyńsku, rozgrywany 5 września 2021, ukończył na 3. miejscu. W pozostałych najwyżej klasyfikowany był na 13. pozycji. W zawodach sezonu 2021/2022 Pucharu Świata rozgrywanych między listopadem a styczniem regularnie zdobywał punkty. Najwyżej klasyfikowany indywidualnie był na 12. lokacie, w listopadzie 2021 w Ruce oraz w grudniu w Klingenthal. Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie zajął 8. miejsce na skoczni normalnej i 16. na dużej, w drużynie męskiej był 7., a w zespole mieszanym zdobył srebrny medal[11].

Sadriejew jest medalistą mistrzostw Rosji – z drużyną Tatarstanu sięgał po brązowe medale w konkursach drużynowych na skoczni dużej zimą 2018[12], latem 2018[13] i zimą 2019[14].

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2022 Pekin/Zhangjiakou 8. miejsce (K-95), 16. miejsce (K-125)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2022 Pekin/Zhangjiakou srebrny medal (drużyna mieszana/K-95)[a], 7. miejsce[b]

Starty D. Sadriejewa na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
8. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 107,5 m 98,0 m 259,4 pkt 15,6 pkt Ryōyū Kobayashi
2. 7 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 druż. mix.[a] 99,5 m 100,5 m 890,3 pkt (249,9 pkt) 111,2 pkt Słowenia
16. 12 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 134,0 m 133,5 m 259,7 pkt 36,4 pkt Marius Lindvik
7. 14 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[b] 128,5 m 119,0 m 806,5 pkt (215,8 pkt) 136,2 pkt Austria

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2021 Niemcy Oberstdorf 25. miejsce (K-95), 43. miejsce (K-120)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2021 Niemcy Oberstdorf 7. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[c]

Starty D. Sadriejewa na mistrzostwach świata – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
25. 27 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 99,5 m 94,5 m 227,8 pkt 41,0 pkt Piotr Żyła
7. 28 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż. mix.[c] 89,5 m 95,5 m 805,4 pkt (214,8 pkt) 195,4 pkt Niemcy
43. 5 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 102,5 m 64,9 pkt 211,6 pkt Stefan Kraft

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2020 Słowenia Planica 31. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2020 Słowenia Planica 7. miejsce[d]

Starty D. Sadriejewa na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
31. 11–12 grudnia 2020 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. 196,0 m 163,3 pkt 713,9 pkt Karl Geiger
7. 13 grudnia 2020 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 druż.[e] 203,0 m 192,5 m 1356,3 pkt (340,9 pkt) 371,4 pkt Norwegia

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2019 Finlandia Lahti 49. miejsce
2020 Niemcy Oberwiesenthal 15. miejsce
2021 Finlandia Lahti 11. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2019 Finlandia Lahti 7. miejsce[f]
2020 Niemcy Oberwiesenthal 6. miejsce[e], 5. miejsce (drużyna mieszana)[g]
2021 Finlandia Lahti brązowy medal[h]

Starty D. Sadriejewa na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
49. 24 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 80,0 m 87,7 pkt 164,4 pkt Thomas Aasen Markeng
7. 26 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[f] 84,5 m 85,5 m 874,9 pkt (216,5 pkt) 104,8 pkt Niemcy
15. 5 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 103,5 m 89,5 m 194,6 pkt 43,7 pkt Peter Resinger
6. 7 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[e] 82,5 m 99,5 m 737,7 pkt (186,7 pkt) 162,6 pkt Słowenia
5. 8 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż. mix.[g] 98,5 m 88,0 m 887,3 pkt (240,0 pkt) 136,0 pkt Austria
11. 11 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 91,5 m 90,5 m 241,9 pkt 22,0 pkt Niklas Bachlinger
3. 12 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[h] 90,5 m 96,0 m 903,1 pkt (243,4 pkt) 83,1 pkt Austria

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2020 Szwajcaria Lozanna/Francja Prémanon[i] 4. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2020 Szwajcaria Lozanna/Francja Prémanon[i] 4. miejsce (drużyna mieszana[j]), 9. miejsce (sztafeta mieszana[k][l])

Starty D. Sadriejewa na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
4. 19 stycznia 2020 Francja Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 indywid. 87,0 m 85,5 m 243,4 pkt 14,3 pkt Marco Wörgötter
4. 20 stycznia 2020 Francja Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 druż. mix.[j] 84,5 m 87,0 m 880,4 pkt (249,3 pkt) 106,0 pkt Austria
9. 22 stycznia 2020 Francja Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 sztafeta mieszana[l][k] 87,5 m 375,8 pkt (130,5 pkt) 109,4 pkt (+4:06,4) Norwegia

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[15]
2020/2021 67.
2021/2022 38.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Źródło[16]
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q dq - - - - 0
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - dq 25 - 42 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 6
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
dq 26 19 12 28 34 12 18 24 40 30 27 32 29 21 - - - - - - - - - - - - - 101
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon
2021/2022
Wisła HS134 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lahti HS130 Oslo HS134 (mikst) Planica HS240
7 7 7 - - - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[15]
2021/2022 30.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[17]
2021 20.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 5 września 2021 Kazachstan Szczuczyńsk Burabaj K-90 HS-99 99,5 m 87,0 m 211,8 pkt 3.[m] 9,6 pkt Halvor Egner Granerud

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2022

Źródło[16]
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
29 dq 17 31 3 dq 28 13 99
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[18]
2018/2019 96.
2019/2020 86.
2020/2021 59.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Źródło[16]
Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS102 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 21 25 16
Sezon 2019/2020
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Rena HS139 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
41 18 - - - - - - - - dq 26 - - - - - - - - - 18
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - 12 13 42
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[18]
2019 121.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2022

Źródło[16]
2019
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczuczyńsk HS140 Szczuczyńsk HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - 45 29 - - - - - - - - 2
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[19]
2017/2018 170.
2019/2020 35.
2020/2021 83.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 21 grudnia 2019 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 92,0 m 98,0 m 262,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 21 grudnia 2019 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 92,0 m 98,0 m 262,6 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Źródło[16]
Sezon 2017/2018
Villach Villach Kuopio Kuopio Kandersteg Kandersteg Râșnov Râșnov Whistler Whistler Notodden Notodden Zakopane Zakopane Planica Planica Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach Falun punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 26 39 - - - 5
Sezon 2019/2020
Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Oberwiesenthal HS105 Oberwiesenthal HS105 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
- - 29 36 - - - - - - - - - - 1 8 - - - - - - 134
Sezon 2020/2021
Râșnov HS97 Râșnov HS97 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Lahti HS100 Lahti HS100 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - - - - - - - 30 9 - - - - 30
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

  1. a b Skład zespołu: Irma Machinia, Danił Sadriejew, Irina Awwakumowa i Jewgienij Klimow
  2. a b Skład zespołu: Danił Sadriejew, Roman Trofimow, Michaił Nazarow, Jewgienij Klimow
  3. a b Skład zespołu: Irina Awwakumowa, Danił Sadriejew, Irma Machinia, Jewgienij Klimow
  4. Skład zespołu: Ilja Mańkow, Danił Sadriejew, Michaił Nazarow i Jewgienij Klimow.
  5. a b c Skład zespołu: Maksim Kołobow, Aleksandr Łoginow, Danił Sadriejew, Ilja Mańkow
  6. a b Skład zespołu: Danił Sardiejew, Aleksandr Łoginow, Michaił Purtow, Maksim Siergiejew
  7. a b Skład zespołu: Lidija Jakowlewa, Danił Sadriejew, Irma Machinia, Ilja Mańkow
  8. a b Skład zespołu: Ilja Mańkow, Maksim Kołobow, Danił Sadriejew i Michaił Purtow
  9. a b Organizatorem Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2020 była szwajcarska Lozanna, jednak rywalizacja w skokach narciarskich odbyła się we francuskim Prémanon.
  10. a b Skład drużyny: Aleksandra Tichonowicz, Władimir Małow, Anna Szpyniowa, Danił Sadriejew
  11. a b Drużyna składała się z jednej biegaczki i biegacza narciarskiego, skoczkini i skoczka narciarskiego, a także kombinatorki i kombinatora norweskiego. Zawody składały się z czterech skoków (kombinatorka norweska, kombinator norweski, skoczkini narciarska i skoczek narciarski) na skoczni HS90, a następnie biegu sztafetowego 4×3,3 km stylem dowolnym (kombinatorka norweska, kombinator norweski, biegaczka narciarska i biegacz narciarski).
  12. a b Skład drużyny: Aleksandra Tichonowicz, Władimir Małow, Anna Szpyniowa, Danił Sadriejew, Jewgienija Krupickaja, Ilija Tregubow
  13. Ex aequo z Mariusem Lindvikiem

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. САДРЕЕВ Данил Марселевич (07.05.2003).. infosport.ru. [dostęp 2019-03-22]. (ros.).
  2. SADREEV Danil - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-15]. (ang.).
  3. FIS Cup 17th FIS Cup Competition Breitenberg-Rastbüchl (GER) MEDIUM HILL INDIVIDUAL OFFICIAL RESULTS. fis-ski.com, 2018-02-10. [dostęp 2019-03-22]. (ang.).
  4. a b SADREEV Danil - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-15]. (ang.).
  5. YOUTH MEN, HS 50-84. sakhalin2019.org. [dostęp 2019-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ang.).
  6. TEAM COMPETITION, HS 50-84. sakhalin2019.org. [dostęp 2019-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-28)]. (ang.).
  7. Сегодня в Нижнем Тагиле стартует этап Кубка мира по прыжкам на лыжах с трамплина среди мужчин. tagilka.ru, 2019-12-06. [dostęp 2019-12-24]. (ros.).
  8. a b SADREEV Danil - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-15]. (ang.).
  9. SADREEV Danil. lausanne2020.sport. [dostęp 2020-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-28)]. (ang.).
  10. SADREEV Danil - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-15]. (ang.).
  11. SADREEV Danil - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-06-11]. (ang.).
  12. Dominik Formela: Korniłow z kolejnymi złotami M. Rosji. skijumping.pl, 2019-04-02. [dostęp 2019-03-22].
  13. ЧЕМПИОНАТ РОССИИ ПО ПРЫЖКАМ НА ЛЫЖАХ С ТРАМПЛИНА. skijumping.ru. [dostęp 2019-03-22]. (ros.).
  14. Russia: Titles to Avvakumova and Moscovskaya Oblast. fis-ski.com, 2019-03-30. [dostęp 2019-03-30]. (ang.).
  15. a b SADREEV Danil - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-25]. (ang.).
  16. a b c d e Adam Kwieciński: SADREEV Danil. [dostęp 2023-12-25].
  17. SADREEV Danil - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-25]. (ang.).
  18. a b SADREEV Danil - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-25]. (ang.).
  19. SADREEV Danil - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-25]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]