[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Dostępność biologiczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dostępność biologiczna, biodostępność – część substancji czynnej, która z podanej dawki dostaje się do krążenia ogólnego, oraz szybkość wchłaniania tej substancji. Biodostępność leku w przypadku podania donaczyniowego (dożylnego) wynosi 100%. Przy podaniu w inny sposób, na przykład doustnie, jest zawsze niższa.

Dostępność biologiczna określa szybkość i stopień wchłaniania substancji leczniczej z preparatu farmaceutycznego i charakteryzują ją parametry farmakokinetyczne:

  • AUC (area under the curve) – pole pod krzywą zależności stężenia leku we krwi od czasu. Parametr ten informuje o całkowitej ilości leku, jaka została wchłonięta do organizmu.
  • – maksymalne stężenie leku we krwi
  • – czas mijający od podania leku do osiągnięcia we krwi maksymalnego stężenia substancji aktywnej.

Przyczyną obserwowanych różnic między stężeniem leku we krwi po podaniu go drogą dożylną i pozanaczyniową są między innymi:

Dostępność biologiczna stanowi jeden z najważniejszych parametrów, charakteryzujących jakość preparatu farmaceutycznego. Porównawcze badanie dostępności biologicznej (to znaczy badanie równoważności biologicznej) może być niezbędnym etapem badań wykonywanych przed wprowadzeniem na rynek leku generycznego.

Biodostępność bezwzględna (całkowita)

[edytuj | edytuj kod]

Jest to stosunek biodostępności leku po podaniu pozanaczyniowym do biodostępności tego leku po podaniu dożylnym. Wyraża się ją jako procent lub ułamek dawki leku wchłonięty do krwiobiegu po podaniu pozanaczyniowym i oblicza według wzoru[1]:

czyli:

Biodostępność względna

[edytuj | edytuj kod]

To stosunek biodostępności dwóch leków, zawierających tę samą substancję leczniczą i podawanych drogą pozanaczyniową. Wyznaczanie biodostępności względnej jest użyteczne w porównywaniu dwóch preparatów o identycznym składzie i stanowi cel badań biorównoważności. Biodostępność względną, czyli stosunek dostępności leku do dostępności leku definiuje się wzorem:

Czynniki wpływające na biodostępność

[edytuj | edytuj kod]

Największy wpływ na biodostępność leków ma dostępność farmaceutyczna, czyli stopień i szybkość uwalniania się substancji czynnej z danej postaci leku. Sporządzenie leku zawierającego daną substancję aktywną w tej samej ilości, lecz w innej postaci (czopka, tabletki, maści) może powodować zmiany w dostępności biologicznej tej substancji leczniczej.

Ważne są też właściwości samej substancji, w tym jej rozpuszczalność w płynach ustrojowych oraz przenikalność przez błony biologiczne.

Dostępność biologiczna może być modyfikowana przez czynniki wewnętrzne (pochodzące z organizmu) i zewnętrzne (pochodzące ze środowiska). Wpływ ten jest różny, w zależności od drogi podania leku. Najbardziej zmienna jest biodostępność leków podawanych doustnie. Pożywienie przyjmowane razem z lekiem może i często wpływa na dostępność biologiczną wielu substancji. Na przykład witaminy A, D, E i K, albendazol, amitryptylina, a prawdopodobnie także część benzodiazepin, są wchłaniane lepiej w przypadku równoczesnego spożycia tłuszczu. Nasilone wchłanianie leku może niekiedy zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, które rośnie przy wyższych stężeniach każdej substancji we krwi.

Obserwuje się również duże różnice w biodostępności tego samego preparatu u różnych osób. Może to wynikać z genetycznie uwarunkowanej zdolności wchłaniania różnych substancji z przewodu pokarmowego oraz ze współistniejących chorób. Na przykład lek podany choremu z zespołem złego wchłaniania osiągnie w jego krwi mniejsze stężenie, niż gdyby ten sam lek został podany osobie zdrowej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tadeusz W Hermann: Farmacja fizyczna. Podręcznik dla studentów farmacji i analityki medycznej. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1999. ISBN 83-200-2333-5.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Janicki, Adolf Fiebig, Małgorzata Sznitowska, Teresa (chemia) Achmatowicz: Farmacja stosowana. Podręcznik dla studentów farmacji. Warszawa: Wyd. Lekarskie PZWL, 2003. ISBN 83-200-2847-7.
  • Stanisław Janicki, Małgorzata Sznitowska, Waldemar Zieliński: Dostępność farmaceutyczna i dostępność biologiczna leków. Warszawa: Ośrodek Informacji Naukowej „Polfa”, 2001. ISBN 83-914984-1-7.