Bobby Lashley

Bobby Lashley

Imię i nazwisko	Franklin Roberto Lashley
Data i miejsce urodzenia	16 lipca 1976 Junction City, Kansas
Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy ringowe	Lashley Bobby Lashley Blaster Lashley
Wzrost	191 cm
Masa ciała	124 kg
Zapowiadany z	Colorado Springs, Kolorado Denver, Kolorado
Trenerzy	Ohio Valley Wrestling
Debiut	2001

Franklin Roberto Lashley, znany jako Bobby Lashley (ur. 16 lipca 1976) – amerykański zapaśnik, wrestler. W wrestlingu jest najbardziej znany ze swoich dwóch kadencji w WWE od 2005 do 2008 i 2018 do 2024.

Oprócz tego znany jest jako już nieaktywny zawodnik mieszanych sztuk walk (głównie występy w Bellator MMA).

Występował w World Wrestling Entertainment oraz Total Nonstop Action Wrestling. Dwukrotny zdobywca pasa ECW Championship oraz posiadacz pasa WWE United States Championship. Zadebiutował na gali WWE SmackDown! w 2005. W 2006 został przeniesiony do brandu Extreme Championship Wrestling.

Powrócił do WWE w 2018 roku na gali Monday Night Raw po WrestleManii. Przerwał on występ Eliasa, którego zaatakował. Następnie prowadził program z m.in. Kevinem Owensem i Samim Zaynem. Z tym drugim zmierzył się podczas Money in the Bank. Walkę wygrał Lashley. Prowadził również rywalizację z Romanem Reignsem, którego pokonał na Extreme Rules. Jednak przegrał z nim na Raw walkę o miano pretendenta do Universal Championship. Następnie rywalizował ponownie z Eliasem, czy Kevinem Owensem. Na Raw z 17 września zadebiutował Lio Rush, który został nowym menadżerem Bobby'ego. Zaś 8 października po walce zaatakował on Kevina Owensa i przeszedł on tym samym heel turn. Lashley był członkiem zwycięskiej drużyny Raw na gali Survivor Series. Na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs przegrał on Ladder Match o gitarę z Eliasem, jednak po walce zaatakował on swojego przeciwnika. Pod koniec roku prowadził on rywalizację z Sethem Rollinsem, który jednocześnie miał również feud z Deanem Ambrosem o Intercontinental Championship. Wskutek tego na Raw z 14 stycznia doszło do Triple threat matchu, który wygrał Lashley przy pomocy Lio Rusha i został on po raz pierwszy mistrzem Interkontynentalnym. Brał udział w Royal Rumble Matchu, jednak został z niego szybko wyeliminowany przez Rollinsa. Po Royal Rumble zaczął program z Finnem Balorem. Na Elimination Chamber doszło do Handicap Matchu o Intercontinental Championship. Balor odliczył Lio Rusha i został nowym mistrzem. Po walce Lashley zaatakował swojego menadżera. Ten jednak pomógł mu odzyskać tytuł na jednym z Raw. Podczas WrestleManii doszło do kolejnej walki pomiędzy Balorem i Lashleyem o Intercontinental Championship. Tym razem jednak Balor pojawił się jako 'Demon'. Później Lashley był w drużynie z Corbinem i McIntyrem w ich walce z The Shield, dla której była to ostatnia walka wskutek odejścia z WWE Deana Ambrose'a. Lashley kolejną rywalizację rozpoczął z Braunem Strowmanem na SuperShowDown, jednak starcie przegrał. Uległ 'Potworowi' również w Last Man Standing Matchu na Extreme Rules.

Powrócił na Raw 30 września 2019 r. z nową menadżerką i zarazem dziewczyną Laną. Tym samym rozpoczął on program z Rusevem, który skończył się wygraną Lashleya na TLC w grudniu. Od tego czasu nie prowadził on żadnych większych rywalizacji.

11 maja 2020, w jednym z odcinków Raw, MVP obiecał pomóc Bobby'emu Lashleyowi, w zdobyciu WWE Championship, z rąk Drew McIntyre^[1]. Na Backlash Lashley nie zdołał zdobyć tytułu, po tym jak jego żona Lana, odciągnęła jego uwagę^[2]. Następnego dnia Lashley, za namową MVP i sfrustrowaniem sytuacją z zeszłej nocy, zażądał od Lany rozwodu, kończąc storyline "Romantycznego małżeństwa"^[3]. Shelton Benjamin, któremu wcześniej Lashley i MVP pomogli zdobyć 24/7 Championship dołączył do nich, tworząc grupę o nazwie The Hurt Business^[4]. Na Payback, Lashley pokonał Apollo Crewsa, aby zdobyć mistrzostwo Stanów Zjednoczonych WWE^[5].

Począwszy od grudnia Lashley rywalizował z Riddle'm, który niedługo potem stał się pretendentem do trzymanego przez niego mistrzostwa Stanów Zjednoczonych WWE^[6]. Lashley zdołał utrzymać nad nim mistrzostwo 1 lutego 2021, kiedy spowodował dyskwalifikację, zapinając mu full nelson, dookoła lin^[7]. Riddle co tydzień wygrywał z innymi członkami Hurt Business, doprowadzając nawet do kontuzji MVP-iego, a za każdym razem Lashley odpłacał się na nim atakując go po walce. 8 lutego, Keith Lee pokonał Riddle'a, a następnie Lashley zaatakował ich obu, gdzie WWE później potwierdziło Triple Threat o tytuł na Elimination Chamber^[8]. Na gali Lee został zastąpiony przez Johna Morrisona, którego podczas meczu przypiął Riddle, aby zdobyć WWE United States Championship. Zdenerwowany Lashley pojawił się następnie po głównym wydarzeniu gali, gdzie zaatakował świętującego mistrza WWE, Drew McIntyre, pomagając Miz'owi pomyślnie zrealizować kontrakt Money in the Bank na McIntyre, gdzie Miz został ponownie mistrzem WWE^[9].

Nieco ponad tydzień później, Lashley pokonał Miz'a na Raw z 1 marca 2021, aby wygrać WWE Championship po raz pierwszy, w swojej karierze^[10]. Mecz został mu przyznany, ponieważ Miz przed wygraniem mistrzostwa tydzień przed, obiecał, że jak wygra dzięki ataku Lashleya, to ten otrzyma mecz o mistrzostwo. Tydzień później Lashley obronił pas w walce rewanżowej z The Mizem po raz kolejny dewastując swojego oponenta. 15 marca na Raw zostało oficjalnie potwierdzone, że Lashley na WrestleManii stanie do walki z Drew McIntyrem w obronie tytułu WWE. Podczas WrestleManii Lashley pokonał McIntyre'a zapinając mu Hurt Lock. Na WrestleMania Backlash pokonał Brauna Strowmana i Drew McIntyre'a w triple threat matchu i zachował mistrzostwo WWE. 20 czerwca na gali Hell In A Cell w tytułowej stypulacji pokonał Drew McIntyre'a w jego walce ostatniej szansy o główny tytuł. Następnie rozpoczął rywalizację z Kofi'm Kingstonem, którego pokonał na Money In The Bank PPV. Na następnym Raw po PPV do walki o główny tytuł wyzwał go powracający Goldberg. Lashley przyjął owe wyzwanie^[11].

W 2008 roku zadebiutował w MMA. Walczył m.in. w Strikeforce. 27 czerwca 2009 roku wygrał z Bobem Sappem na gali Ultimate Chaos przez poddanie uderzeniami w parterze. 11 listopada 2011 roku zdobył mistrzostwo organizacji Shark Fight w wadze ciężkiej poddając kluczem na stopę Karla Knothe. 6 maja 2012 roku na gali Super Fight League 3 przegrał na punkty z Anglikiem Jamesem Thompsonem.

Bobby Lashley

Bobby Lashley
Pseudonim	The Boss, The Dominator
Data i miejsce urodzenia	16 lipca 1976 Juncton City
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	191 cm
Masa ciała	124 kg
Styl walki	zapasy
Klub	American Top Team
Zwycięstwa	15
Przez nokauty	6
Przez poddania	7
Przez decyzje	3
Porażki	2
Remisy	0
Nieodbyte	0

• Armed Forces Championship (2 razy)
• srebrny medalista mistrzostw świata CISM (2002)
• Missouri Valley College National Championship (1996–1998)
• National Association of Intercollegiate Athletics – National Wrestling Championship (1997, 1998)

• Alabama Wrestling Federation
  • AWF Tag Team Championship (1 raz)^[12] – z The Boogeyman
• Italian Wrestling Superstar
  • IWS Heavyweight Championship (1 raz)^[13]
• Pro Wrestling Illustrated
  • PWI Rookie of the Year (2005)^[14]
  • PWI sklasyfikowało go na 9. miejscu z 500 najlepszych pojedynczych wrestlerów 2007 roku.^[15]
• Total Nonstop Action Wrestling
  • TNA / Impact World Heavyweight Championship (4 razy)^[16]
  • TNA King of the Mountain Championship (1 raz, ostatni)^[17]
  • TNA X Division Championship (1 raz)^[18]
  • TNA Championship Series (2009)^[19]
  • TNA Joker's Wild (2015)^[20]
• World Wrestling Entertainment (WWE)
  • ECW World Championship (2 razy)^[21]
  • WWE United States Championship (2 razy)^[22]
  • WWE Intercontinental Championship (2 razy)^[23]
  • WWE Championship (1 raz)^[24]

• 2011: Shark Fight – mistrz w wadze ciężkiej

Wynik	Bilans	Przeciwnik	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
Wygrana	15-2	Josh Appelt	Poddanie (duszenie zza pleców)	2	1:43	Bellator 162	21.10.2016	Memphis, Tennessee
Wygrana	14-2	James Thompson	TKO	1	0:54	Bellator 145	06.11.2015	St. Louis, Missouri
Wygrana	13-2	Dan Charles	TKO	2	4:31	Bellator 138	19.06.2014	St. Louis, Missouri
Wygrana	12-2	Karl Etherington	TKO	1	1:31	Bellator 130	24.10.2014	Mulvane, Kansas
Wygrana	11-2	Josh Burns	Poddanie (duszenie zza pleców)	2	3:54	Bellator 123	05.09.2014	Uncasville, Connecticut
Wygrana	10-2	Tony Melton	Decyzja (jednogłośna)	5	5:00	Xtreme Fight Night 15	08.11.2013	Catoosa, Oklahoma
Wygrana	9-2	Matthew Larson	Poddanie (duszenie zza pleców)	1	1:38	GWC: The British Invasion: U.S. vs. U.K.	29.06.2013	Kansas City
Wygrana	8-2	Kevin Asplund	Poddanie (americana)	2	1:13	Titan FC 25	07.06.2013	Fort Riley, Kansas
Przegrana	7-2	James Thompson	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	Super Fight League 3	06.05.2012	New Delhi
Wygrana	7-1	Karl Knothe	Poddanie (klucz na stopę)	1	3:44	Shark Fight 21: Knothe vs. Lashley	11.11.2011	Lubbock	Zdobył mistrzostwo Shark Fight w wadze ciężkiej.
Wygrana	6-1	John Ott	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	Titan FC 17: Lashley vs. Ott	25.03.2011	Kansas City
Przegrana	5-1	Chad Griggs	TKO (poddanie przez narożnik)	2	5:00	Strikeforce: Houston	21.08.2010	Houston
Wygrana	5-0	Wes Sims	TKO (ciosy pięściami)	1	2:06	Strikeforce: Miami	30.01.2010	Sunrise
Wygrana	4-0	Bob Sapp	Poddanie (ciosy pięściami)	1	3:17	Ultimate Chaos: Lashley vs. Sapp	27.06.2009	Biloxi
Wygrana	3-0	Mike Cook	Poddanie (duszenie gilotynowe)	1	0:24	MFC 21: Hard Knocks	15.05.2009	Edmonton
Wygrana	2-0	Jason Guida	Decyzja sędziów (jednogłośna)	3	5:00	SRP: March Badness	21.03.2009	Pensacola
Wygrana	1-0	Joshua Franklin	TKO (rozcięcie)	1	0:41	MFA: There Will Be Blood	13.12.2008	Miami

• Profil zawodnika na Sherdog.com
• Profil na OWOW.com