[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Aleksandr Winokurow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Winokurow
Александр Винокуров
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Aleksandr Nikołajewicz Winokurow

Data i miejsce urodzenia

16 września 1973
Pietropawłowsk

Obywatelstwo

kazachskie

Wzrost

176 cm

Informacje klubowe
Klub

Pro Team Astana

Kariera seniorska
Lata Drużyna
1998–1999 Casino-AG2R Prévoyance
2000–2005 Team Telekom
2006 Liberty Seguros-Würth
2007 Team Astana
2009– Team Astana
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kazachstan
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012 kolarstwo
(Start wspólny)
srebro Sydney 2000 kolarstwo
(Start wspólny)
Mistrzostwa świata
brąz Werona 2004 Ind. na czas
brąz Salzburg 2006 Ind. na czas

Aleksandr Nikołajewicz Winokurow (ros. Александр Николаевич Винокуров, ur. 16 września 1973 w Pietropawłowsku[1]) – kazachski kolarz, mistrz i wicemistrz olimpijski, zawodnik profesjonalnej grupy Pro Team Astana.

Wśród jego sukcesów można wymienić dwukrotne zwycięstwo w wyścigu Paryż-Nicea (2002 i 2003), zwycięstwo w Deutschland Tour (2001), w Tour de Suisse (2002), w wyścigu Pucharu Świata Amstel Gold Race (2003) i liczne pojedyncze zwycięstwa etapowe (m.in. w Tour de Pologne 1998). Ma tytuł wicemistrza olimpijskiego w wyścigu szosowym z Sydney (2000), za Janem Ullrichem (Niemcy) i mistrza olimpijskiego z Londynu (2012). Ma też trzy medale wywalczone na igrzyskach azjatyckich (na igrzyskach w Hiroszimie w 1994 zdobył złoty i srebrny medal, na igrzyskach w Pusanie w 2002 zaś zdobył tytuł wicemistrzowski)[2].

W Tour de France wygrał dotąd cztery etapy, w 2003 był trzeci w klasyfikacji generalnej, a w 2005 – piąty. Jesienią 2004 zdobył brązowy medal mistrzostw świata w jeździe indywidualnej na czas, a wiosną 2005 wygrał prestiżowy (dawniej figurujący w kalendarzu Pucharu Świata) wyścig Liège-Bastogne-Liège. W 2006 zwyciężył w Vuelta a España (jeden z trzech Wielkich Tourów).

24 lipca 2007, dzień po zwycięstwie w 15. etapie Tour de France Winokurow miał „pozytywny” wynik testów antydopingowych. Zarzucono mu przetoczenie krwi przed czasówką (13. etap), którą wygrał. Taki sam wynik dały badania krwi Kazacha po 15. etapie. Ekipa natomiast wycofała się z dalszej jazdy w wyścigu. Miało to związek z aferą dopingową Operación Puerto[3].

Pierwotnie został zdyskwalifikowany przez rodzimą federację kolarską na rok, po czym w grudniu 2007 ogłosił zakończenie kariery. We wrześniu 2008 zapowiedział swój powrót na trasy kolarskie, jednak UCI złożyła apelację do Sportowego Sądu Arbitrażowego (CAS), nie zgadzając się na nałożoną pierwotnie karę zaledwie jednorocznej dyskwalifikacji kolarza. Standardowo zawodnik przyłapany na dopingu powinien zostać zdyskwalifikowany na dwa lata. Taką samą apelację UCI złożyła już w 2007, ale została ona wycofana, gdy Winokurow ogłosił koniec kariery. CAS przychylił się apelacji, wskutek czego okres dyskwalifikacji oficjalnie wygasł 24 lipca 2009[4].

Winokurow powrócił do ścigania w sierpniu 2009 w barwach swojej poprzedniej grupy Astana. Miesiąc później został włączony do składu na Vueltę. W 2010 odniósł swój największy sukces po powrocie, wygrywając po raz kolejny słynny belgijski klasyk Liège-Bastogne-Liège. W 2011 wycofał się na trasie 9. etapu Wielkiej Pętli po kraksie, w wyniku której doznał złamania kości udowej[5]. Po wypadku Kazach zapowiedział zakończenie kariery sportowej, jednak w sezonie 2012 wrócił do ścigania.

Na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Londynie zdobył złoty medal w wyścigu ze startu wspólnego.

Najważniejsze zwycięstwa i sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Aleksandr Vinokurov Biography and Olympic Results | Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2010-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-30)].
  2. Aleksandr Vinokurov. olympedia.org. [dostęp 2024-03-16]. (ang.).
  3. TdF: Winokurow na dopingu, Astana się wycofała.
  4. CAS preliminary decision. tas-cas.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-28)]..
  5. Tour de France: Złamana kość udowa Winokurowa - Kolarstwo - SportoweFakty.pl. [dostęp 2011-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-15)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]