Alban z Moguncji
| |
| Data i miejsce śmierci | |
|---|---|
| Czczony przez | |
| Wspomnienie | |
| Atrybuty |
głowa, miecz |
Alban z Moguncji (zm. ok. 406 w Moguncji) – misjonarz chrześcijański, męczennik, w Kościele katolickim uznany za świętego.
Według przekazu Hrabana Maura Alban z dwoma towarzyszami miał przybyć do Mediolanu za panowania cesarza Teodozjusza I Wielkiego. Został wysłany do Galii z misją szerzenia chrześcijaństwa i zginął przez dekapitację w Moguncji.
Wedle tej legendy zabity męczennik miał pójść ze swą odrąbaną głową w rękach na cmentarz położony na południe od Moguncji i położyć się tam w grobie. Na tym miejscu wzniesiono później klasztor benedyktyński z kościołem św. Albana.
Alban wspominany jest w Kościele katolickim 21 czerwca, czczony głównie w Bawarii.
W ikonografii przedstawiany jest w stroju kapłana lub diakona, często z własną głową niesioną w ręku. Jego atrybuty to głowa i miecz[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marecki i Rotter 2009 ↓, s. 50.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Friedrich Wilhelm Bautz: Alban von Mainz. W: Biographisch-Bibliographische Kirchenlexikon. T. I. Hamm: Friedrich-Wilhelm Bautz, 1990, s. 75. ISBN 978-3-88309-013-9. [dostęp 2016-11-06].
- Józef Marecki, Lucyna Rotter: Jak czytać wizerunki świętych leksykon atrybutów i symboli hagiograficznych. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 2009. ISBN 978-83242-0910-1. (pol.).