[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Carlos Guzmán

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carlos Guzmán
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Carlos Alberto Guzmán Fonseca

Data i miejsce urodzenia

19 maja 1994
Morelia

Wzrost

179 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Monterey Bay

Numer w klubie

5

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2007 Campestre
2007–2011 Morelia
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2018 Morelia 83 (7)
2012 Neza (wyp.) 6 (0)
2013 Atlético San Luis (wyp.) 16 (2)
2014 Puebla (wyp.) 14 (0)
2015–2016 Tijuana (wyp.) 27 (1)
2016–2017 León (wyp.) 15 (0)
2019–2021 Necaxa 8 (1)
2021 Morelia 18 (1)
2022 Toluca 23 (0)
2023 Querétaro 10 (0)
2023 San Diego Loyal 15 (1)
2024– Monterey Bay 2 (0)
W sumie: 237 (13)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011  Meksyk U-17 6 (0)
2014–2016  Meksyk U-23 13 (1)
W sumie: 19 (1)
  1. Aktualne na: 20 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 20 marca 2024.

Carlos Alberto Guzmán Fonseca (ur. 19 maja 1994 w Morelii) – meksykański piłkarz występujący na pozycji prawego obrońcy, od 2024 roku zawodnik amerykańskiego Monterey Bay.

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Guzmán urodził się w mieście Morelia w stanie Michoacán, jednak dorastał w miejscowości Moroleón położonej w stanie Guanajuato[1]. Jest synem pracujących w przemyśle włókienniczym Carlosa Guzmána Lary i Maríi de Jesús Fonseca Chávez, posiada młodszego brata Oscara Osviela. Pochodzi z piłkarskiej rodziny; amatorskimi zawodnikami byli zarówno jego ojciec, jak i wujowie oraz kuzyni. Sam rozpoczął treningi już w wieku trzech lat, kiedy to za namową rodziców zapisał się do lokalnej szkółki piłkarskiej i otrzymał od nich swoje pierwsze buty oraz piłkę[2].

Podczas dzieciństwa w Moroleón uczęszczał do tamtejszej szkoły podstawowej Fray Miguel F. Zavala i gimnazjum Defensores de Moroleón, zaś w późniejszym czasie w celu doskonalenia umiejętności piłkarskich wyjechał do swojej rodzinnej Morelii[3]. Tam podpisał umowę z zespołem Monarcas Morelia, najpierw występując w jego filialnej drużynie Club Campestre, skąd jako trzynastolatek trafił do docelowej akademii piłkarskiej klubu. Początkowo występował jako napastnik, dopiero w juniorach Morelii trener Juan García przekwalifikował go na stopera[4]. Jego piłkarskim idolem jest Rafael Márquez[5].

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo Guzmán występował w barwach Morelii wyłącznie w lidze meksykańskiej do lat siedemnastu, po czym został włączony przez szkoleniowca Tomása Boya do treningów seniorskiej drużyny. Szansę rozegrania pierwszego meczu w najwyższej klasie rozgrywkowej otworzyło mu zawieszenie dyscyplinarne podstawowego bocznego obrońcy Morelii – Marvina Cabrery[6]. W meksykańskiej Primera División siedemnastoletni wówczas Guzmán zadebiutował 4 listopada 2011 w wygranym 1:0 spotkaniu z Jaguares na Estadio Morelos, kiedy to przebywał na placu gry w pełnym wymiarze czasowym jako prawy obrońca[7]. Pełnił jednak wyłącznie rolę rezerwowego zawodnika zespołu i oprócz sporadycznych występów w pierwszej drużynie grał głównie w lidze meksykańskiej do lat dwudziestu oraz drugoligowej filii Morelii – Neza FC, w której występował na wypożyczeniu przez pół roku[8].

W czerwcu 2013 Guzmán został wypożyczony na rok do występującego w drugiej lidze nowo założonego klubu Atlético San Luis z siedzibą w San Luis Potosí[9]. W zespole prowadzonym przez Miguela Fuentesa zadebiutował 20 lipca 2013 w zremisowanej 2:2 wyjazdowej konfrontacji ligowej z Alebrijes (rozegrał pełny mecz[10]), zaś sześć dni później w również zremisowanym 2:2 meczu ligowym z Altamirą w 38. minucie strzelił swojego premierowego gola w zawodowej karierze – była to zarazem pierwsza bramka zdobyta w meczu u siebie w historii klubu[11]. Ogółem w Atlético San Luis miał niepodważalne miejsce na środku obrony; mimo nastoletniego wieku był jednym z najlepszych graczy w zespole i rozegrał wszystkie możliwe szesnaście meczów w lidze w pełnym wymiarze czasowym, odpadając z ligowej fazy play-off w ćwierćfinale. W grudniu 2013 jego roczne wypożyczenie zostało skrócone przez Morelię o sześć miesięcy, gdyż zawodnik otrzymał szansę kontynuowania kariery w pierwszej lidze[12].

W styczniu 2014 Guzmán został ściągnięty przez Rubéna Omara Romano – swojego byłego trenera z Morelii – do prowadzonej przez niego pierwszoligowej drużyny Puebla FC na zasadzie sześciomiesięcznego wypożyczenia[13]. Zadebiutował w niej 5 stycznia 2014 w zremisowanym 2:2 w dramatycznych okolicznościach wyjazdowym pojedynku ligowym z Pumas UNAM, kiedy to zmienił w przerwie Nicolása Ruvalcabę[14]. Pierwszego gola strzelił natomiast dziewięć dni później w przegranym 1:4 spotkaniu krajowego pucharu (Copa MX) z drugoligowym Correcaminos UAT, wpisując się na listę strzelców w 17. minucie spektakularnym uderzeniem z woleja zza narożnika pola karnego[15]. W Puebli występował głównie na pozycji prawego obrońcy i notował regularne występy; w prowadzonej przez Romano ekipie wystąpił w czternastu z siedemnastu możliwych ligowych meczów, z czego w siedmiu w wyjściowym składzie, nie odnosząc żadnych sukcesów.

Po powrocie do Morelii, w lipcu 2014, Guzmán wywalczył z ekipą prowadzoną przez argentyńskiego trenera Ángela Comizzo superpuchar Meksyku – Supercopa MX, będący zarazem jego pierwszym trofeum w klubowej karierze. Bezpośrednio po tym, wskutek poważnej kontuzji podstawowego stopera zespołu Felipe Baloya, został podstawowym zawodnikiem zespołu i miejsce w wyjściowej jedenastce utrzymał mimo częstych zmian trenerów na przestrzeni kolejnych miesięcy, występując naprzemiennie na środku i prawej stronie obrony. Premierową bramkę w pierwszej lidze zdobył 19 września 2014 w doliczonym czasie przegranej 2:3 domowej konfrontacji z Pumas UNAM[16], zaś 3 lutego 2015 zanotował pierwszy klubowy mecz międzynarodowy w karierze – wystąpił od pierwszej do ostatniej minuty w zremisowanym 1:1 domowym pojedynku z boliwijskim The Strongest w rozgrywkach Copa Libertadores[17], z których Morelia odpadła jednak już w rundzie wstępnej. Mimo regularnych występów jego drużyna spisywała się bardzo słabo, dwa sezony z rzędu zajmując ostatnie miejsce w tabeli.

W czerwcu 2015 Guzmán udał się na wypożyczenie do drużyny Club Tijuana, gdzie trafił za sprawą trenera tego zespołu – Rubéna Omara Romano (z którym współpracował już w poprzednich klubach)[18]. Zadebiutował w niej 18 sierpnia 2015 w wygranym 2:1 meczu krajowego pucharu z drugoligową Necaxą, rozgrywając pełne dziewięćdziesiąt minut[19], natomiast pierwszego gola strzelił 21 października tego samego roku w zremisowanej 2:2 (4:5 po karnych) konfrontacji z Atlasem, również w ramach pucharu Meksyku (ćwierćfinał)[20]. W Tijuanie spędził rok, nie odnosząc jednak większych sukcesów drużynowych – rozegrał dwadzieścia siedem z trzydziestu czterech możliwych meczów w lidze (z czego dwadzieścia jeden w pierwszym składzie). Notował regularne występy jako boczny obrońca, a wiosną, po przyjściu do klubu byłego selekcjonera reprezentacji kraju – Miguela Herrery, dopasował się do jego ofensywnej taktyki 5−3−2 jako wahadłowy defensor[21].

W czerwcu 2016 Guzmán – również na zasadzie wypożyczenia z Morelii – dołączył do ekipy Club León[21].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Swoje występy w kadrze narodowej Guzmán rozpoczął od reprezentacji Meksyku do lat piętnastu prowadzonej przez Jesúsa Ramíreza. W jej barwach z sukcesami brał udział w różnych młodzieżowych turniejach w Europie, Azji i Ameryce Południowej[22]. Z reprezentacją do lat piętnastu triumfował we włoskim Torneo delle Nazioni, południowoamerykańskim Torneo de Chile, hiszpańskim Copa MIC, a także japońskim turnieju Toyota Cup, gdzie został wybrany najlepszym piłkarzem rozgrywek[5].

W czerwcu 2011 Guzmán został powołany przez szkoleniowca Raúla Gutiérreza do reprezentacji Meksyku U-17 na Mistrzostwa Świata U-17 w Meksyku[23]. Tam miał niepodważalne miejsce na środku obrony, tworząc pewny duet stoperów z kapitanem drużyny Antonio Briseño. W pełnym wymiarze czasowym rozegrał sześć z siedmiu możliwych meczów; z powodu zawieszenia za kartki nie zagrał wyłącznie w ćwierćfinale z Francją (2:1)[24]. Meksykanie, pełniący wówczas rolę gospodarzy, zdobyli natomiast tytuł młodzieżowych mistrzów świata, pokonując w finale Urugwaj (2:0) na Estadio Azteca[25].

W 2012 roku Guzmán był podstawowym piłkarzem reprezentacji Meksyku U-20, z którą triumfował wówczas w dwóch turniejach towarzyskich – rosyjskim turnieju imienia Lwa Jaszyna i irlandzkim Milk Cup[8].

W maju 2014 Guzmán znalazł się w ogłoszonym przez Raúla Gutiérreza składzie reprezentacji Meksyku U-23 na prestiżowy towarzyski Turniej w Tulonie. Tam wystąpił w dwóch z czterech możliwych meczów (w obydwóch w wyjściowym składzie), a jego kadra z bilansem zwycięstwa, remisu i dwóch porażek zajęła trzecie miejsce w liczącej pięć zespołów grupie i nie zakwalifikowała się do dalszych gier. Pięć miesięcy później został powołany na Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów w Veracruz – tam był jednym z ważniejszych zawodników swojego zespołu narodowego i rozegrał trzy z pięciu możliwych spotkań, z czego w dwóch w pierwszej jedenastce. Meksykanie, będący wówczas gospodarzami igrzysk, wywalczyli wówczas złoty medal na męskim turnieju piłkarskim po pokonaniu w finale Wenezueli (4:1)[26]. W maju 2015 po raz drugi z rzędu znalazł się w kadrze na Turniej w Tulonie, gdzie tym razem rozegrał wszystkie cztery mecze (trzy w pierwszej jedenastce) i strzelił bramkę w konfrontacji z WKS (1:1)[27], lecz meksykańska drużyna spisała się identycznie jak przed rokiem, zajmując dopiero trzecią lokatę w grupie.

Dwa miesiące później Guzmán został powołany przez Gutiérreza na Igrzyska Panamerykańskie w Toronto; pełnił tam jednak wyłącznie rolę alternatywnego zawodnika dla José Van Rankina i ani razu nie pojawił się na placu gry. Jego kadra dotarła wówczas do finału, przegrywając w nim z Urugwajem (0:1) i zdobyła ostatecznie srebrny medal igrzysk[28]. W 2016 roku po raz trzeci wziął udział w Turnieju w Tulonie, ponownie bez poważniejszych osiągnięć – zagrał we wszystkich czterech konfrontacjach (w trzech w wyjściowym składzie), lecz Meksykanie uplasowali się dopiero na czwartym miejscu w grupie i znów nie awansowali do fazy pucharowej.

Statystyki kariery

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
Klub Sezon Kraj Rozgrywki Liga Puchar kraju Międzynarodowe Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
Morelia 2011–2012 Meksyk Liga MX 5 0 3 0 —— 8 0
Neza 2012–2013 Meksyk Ascenso MX 6 0 6 0 —— 12 0
Morelia Meksyk Liga MX 2 0 4 0 —— 6 0
San Luis 2013–2014 Meksyk Ascenso MX 16 2 3 0 —— 19 2
Puebla Meksyk Liga MX 14 0 3 1 —— 17 1
Morelia 2014–2015 Meksyk 26 5 4 0 CL 2 0 32 5
Tijuana 2015–2016 Meksyk 27 1 8 1 —— 35 2
León 2016–2017 Meksyk 0 0 0 0 —— 0 0
Ogółem 96 8 28 2 CL 2 0 126 10
Stan na 1 lipca 2016.

Legenda:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Reconocen en Guanajuato a campeón mundial Sub-17 Carlos Guzmán. El Mañana, 15 lipca 2011. [dostęp 2012-02-05]. (hiszp.).
  2. Unos emocionados padres de Carlos Guzmán ven campeón al Tri Sub-17. SDPnoticias, 10 lipca 2011. [dostęp 2015-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 września 2015)]. (hiszp.).
  3. Reciben con algarabía a Carlos Guzmán Fonseca, jugador de la sub-17. SDPnoticias, 14 lipca 2011. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  4. José Ruiz Millán: Carlos Guzmán, la gran promesa del Puebla para 2014. Sexenio, 10 stycznia 2014. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  5. a b Ricardo Núñez: El ‘Márquez guanajua’. AM, 24 czerwca 2011. [dostęp 2012-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2015)]. (hiszp.).
  6. Pablo Silva: Morelia-Jaguares… El Subcampeón busca cerrar pase a la Liguilla. MedioTiempo, 2 listopada 2011. [dostęp 2012-02-05]. (hiszp.).
  7. Morelia 1-0 Jaguares… Liguilla para la monarquía. MedioTiempo, 4 listopada 2011. [dostęp 2012-02-05]. (hiszp.).
  8. a b Carlos Guzmán regresa a Neza con dos títulos internacionales. Terra, 31 lipca 2012. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  9. Así va el Draft del Ascenso MX a las 21:30. Tiempo Real, 6 czerwca 2013. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  10. Comienzan con empate en el AscensoMX. Jefes, 20 lipca 2013. [dostęp 2015-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2015)]. (hiszp.).
  11. Atlético San Luis y Altamira igualan a 2-2. Enelareachica, 27 lipca 2013. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  12. Edwin Zamudio: Carlos Guzmán fuera del ASL. Plano Informativo, 8 grudnia 2013. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  13. María Luisa Chagoya: Carlos Guzmán llega a la Franja. Vavel, 6 grudnia 2013. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  14. Jonathan Collazo: La Franja apagó la fiesta en CU. Vavel, 5 stycznia 2014. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  15. Mantienen camoteros tristezas coperas. MedioTiempo, 14 stycznia 2014. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  16. Pumas ganó a Monarcas con susto incluído. MedioTiempo, 19 września 2014. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  17. Juan Manuel Terán: Comprometió Morelia su aventura en Libertadores. MedioTiempo, 3 lutego 2015. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  18. Alan Rodríguez Avilés: Carlos Guzmán jugará con Xolos. Vavel, 11 czerwca 2015. [dostęp 2016-06-10]. (hiszp.).
  19. Xolos le pega a Necaxa en la Copa MX. Televisa Deportes, 18 sierpnia 2015. [dostęp 2016-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 września 2016)]. (hiszp.).
  20. Atlas vence en penales a Xolos; avanza a semifinales de Copa MX. La Jornada, 21 października 2015. [dostęp 2016-06-10]. (hiszp.).
  21. a b Alberto Zepeda Reyes: Carlos Guzmán se suma a las filas del León. Vavel, 9 czerwca 2016. [dostęp 2016-06-10]. (hiszp.).
  22. Ricardo Núñez: Vuelve Carlos Guzmán como héroe. Am, 14 lipca 2011. [dostęp 2012-02-05]. (hiszp.).
  23. „Potro” Gutiérrez define a sus convocados. OEM, 4 czerwca 2011. [dostęp 2014-09-03]. (hiszp.).
  24. Juan Manuel Terán: El Tri Sub-17 cerró sus prácticas para enfrentar a Francia. MedioTiempo, 3 lipca 2011. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  25. Juan Manuel Terán: Uruguay 0-2 México... ¡El Tri Sub-17 es Bicampeón del Mundo!. MedioTiempo, 10 lipca 2011. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  26. Emmanuel Gutiérrez: El 'Cubo' terminó sequía, México conquistó Oro en JCC. MedioTiempo, 28 listopada 2014. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  27. México Sub-22 empata ante Costa de Marfil en Toulon. Goal, 28 maja 2015. [dostęp 2016-06-10]. (hiszp.).
  28. Jessika Méndez: Tri Sub-22 no refrendó Oro en Panamericanos. [w:] MedioTiempo [on-line]. mediotiempo.com, 26 lipca 2015. [dostęp 2016-06-10]. (hiszp.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]