[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Cahokia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Historyczny obszar stanowy Cahokia Mounds
Cahokia Mounds State Historic Site[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 Illinois

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

III, IV

Numer ref.

198

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1982
na 6. sesji

Położenie na mapie Illinois
Mapa konturowa Illinois, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Historyczny obszar stanowy Cahokia Mounds<em lang="en">Cahokia Mounds State Historic Site</em>”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, w centrum znajduje się punkt z opisem „Historyczny obszar stanowy Cahokia Mounds<em lang="en">Cahokia Mounds State Historic Site</em>”
Ziemia38°39′14″N 90°03′52″W/38,653889 -90,064444

Cahokia (pełna oficjalna nazwa Cahokia Mounds State Historic Site, Historyczny obszar stanowy Cahokia Mounds[1]) – stanowisko archeologiczne w stanie Illinois (USA), ok. 11 km od St. Louis (Missouri).

Olbrzymi kompleks mieszkalny (ponad 13 km kw.) powstał z niewielkiej rolniczej wioski, założonej przed 900 p.n.e. Na żyznych glebach zalewowych mieszkańcy osady uprawiali kukurydzę. W XI w. mogło w nim mieszkać nawet 40 tysięcy osób[2]. W XII wieku Cahokia przeżywała największy rozkwit, a od 1250 rozpoczął się powolny upadek miasta. Wykopaliska rozpoczęte zostały w 1961 roku przez grupę archeologów kierowanych przez Warrena Wittry'ego.

Na terenie Cahokii znajduje się wielki centralny plac, mniejsze place i budynki publiczne oraz około 100 kopców ziemnych pełniących różne funkcje takie jak: platformy pod budowle, grobowce, znaki graniczne. Największy z nich zwany Kopcem Mnichów ma wysokość 30 metrów i zajmuje powierzchnię 5,7 ha. Na jego szczycie znajdował się "dom wodza" o wysokości 15 metrów. Osada otoczona była drewnianą palisadą o długości 3 kilometrów[3].

W 1982 roku zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stany Zjednoczone. Polski Komitet ds. UNESCO. [dostęp 2022-07-09].
  2. Agnieszka Krzemińska: Wiecznie na rauszu. Fundamentalny wpływ używek. polityka.pl, 25 września 2012. [dostęp 2012-10-07].
  3. Bahn 2019 ↓, s. 406.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • James Harpur: Święte Miejsca. Warszawa: Wydawnictwo Świat Książki, 1995, s. 112-117. ISBN 83-7129-829-3.
  • Paul G. Bahn: Archeologia – Przewodnik. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo "Arkady" Sp. z o.o., 2006. ISBN 83-213-4293-0.
  • Historia Archeologii. red. Paul Bahn. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo "Arkady" Sp. z o.o., 2019. ISBN 978-83-213-5058-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]