27 Pułk Czołgów

27 Pułk Czołgów Średnich
	; Znak na pojazdach pułku
	Historia
Państwo	Polska
Rozformowanie	1990
Nazwa wyróżniająca	Sudecki
Patron	Niemieccy Bojownicy Antyfaszystowscy
	Tradycje
Rodowód	27 Pułk Artylerii Pancernej
Kontynuacja	102 Pułk Zmechanizowany; 5 Brygada Pancerna „Skorpion”
	Organizacja
Numer	JW 3116
Dyslokacja	garnizon Gubin-Komorów (Śląski Okręg Wojskowy)
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	Wojska pancerne
Podległość	5 Saska Dywizja Pancerna
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tablica upamiętniająca stacjonowanie pułku w Gubinie

27 Sudecki Pułk Czołgów Średnich im. Niemieckich Bojowników Antyfaszystowskich (27 pcz) – oddział wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na podstawie rozkazu Nr 07/MON Ministra Obrony Narodowej z 4 maja 1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oddziałów frontowych oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek 26 Pułk Czołgów Średnich im. Niemieckich Bojowników Antyfaszystowskich stacjonujący w garnizonie Gubin-Komorów przejął numer, nazwę wyróżniającą i dziedzictwo tradycji 27 Sudeckiego pułku artylerii pancernej^[2].

27 Sudecki Pułk Czołgów Średnich im. Niemieckich Bojowników Antyfaszystowskich wchodził w skład 5 Saskiej Dywizji Pancernej.

W 1990 jednostka została przeformowana w 89 pułk zmechanizowany i przeniesiona do garnizonu Opole pozostając w podporządkowaniu 5 Dywizji Zmechanizowanej. 22 kwietnia 1992 Minister Obrony Narodowej przemianował 89 pułk zmechanizowany na 102 pułk zmechanizowany^[3]. Przykładowy numer czołgu: 1368.

Żołnierze

Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie 27 Pułku Czołgów.

Dowódcy bczap

mjr Zbigniew Podkościelny (był w 1956)^[4]

Dowódcy pułku

ppłk dypl. Franciszek Woźniak
płk dypl. Stanisław Krawczyk
ppłk dypl. Zbigniew Zajączek
ppłk dypl. Ryszard Buchta
ppłk dypl. Mieczysław Stachowiak (1987–1990)

Skład

Budynek sztabu 27 pcz (*10 lat po rozwiązaniu jednostek*)

Dowództwo

sztab – 1 T-55
5 kompanii czołgów – 16 T 55^[b]
kompania piechoty zmotoryzowanej (10 SKOT 2AP)

W połowie lat 80. XX w. przeformowany na strukturę batalionową

dowództwo i sztab – 1 T-72
3x batalion czołgów po 31 czołgów T -72 (3 kompanie po 10 czołgów, 1 czołg dowódcy batalionu)
kompania zmechanizowana – 10 BWP
bateria plot – 4 ZSU 23-4
kompania rozpoznawcza – 7 BRDM-2
kompania saperów – 4 BLG, BRDM-2, 5 SKOT
kompania łączności
kompania medyczna
kompania remontowa
kompania zaopatrzenia
pluton ochrony i regulacji ruchu
pluton chemiczny

Przekształcenia

26 pułk czołgów i artylerii pancernej → 13 batalion czołgów i artylerii pancernej → 26 pułk czołgów średnich → 27 pułk czołgów → 102 pułk zmechanizowany → 5 Brygada Pancerna „Skorpion”

Uwagi

↑ Poniżej kreski umieszczony był znak (cyfra lub litera) określający pododdział pułku.
↑ Przykładowy numer na wieży czołgu: 1700.

Przypisy

↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy.
↑ Dziennik Rozkazów Tajnych MON z 1967 r., Nr 5, poz. 21.
↑ Dziennik Rozkazów MON z 1992 r., poz. 12.
↑ Nalepa 1992 ↓, s. 86.

Bibliografia

Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Edward, Jan Nalepa: Pacyfikacja zbuntowanego miasta. Wojsko Polskie w czerwcu 1956 r. w Poznaniu w świetle dokumentów wojskowych. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-07959-5.
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2. OCLC 830528040.
Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki Ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wyd. Min. Obrony Narodowej 1987.. ISBN 83-11-07419-4.

[1] Poniżej kreski umieszczony był znak (cyfra lub litera) określający pododdział pułku.

[6] Przykładowy numer na wieży czołgu: 1700.

[2] Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy.

[3] Dziennik Rozkazów Tajnych MON z 1967 r., Nr 5, poz. 21.

[4] Dziennik Rozkazów MON z 1992 r., poz. 12.

[CITEREFNalepa199286-5] Nalepa 1992 ↓, s. 86.

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[b]

Korpusy pancerne	1 Drezdeński KPanc 1 KPanc (1949–1951) 2 KPanc
Dywizje pancerne	5 10 11 16 19 20
Brygady pancerne	1 2 3 4 16
Pułki czołgów	1 2 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 13 15 16 18 20 22 23 24 25 26 26 27 28 29 30 33 35 51 58 60 68 71 73
Bataliony rozpoznawcze	1 2
Pułki artylerii pancernej	10 12 13 14 17 24 25 26 27 28 (23) 31 46 49 51 52
Dywizjony artylerii pancernej	1 2 3 4 5 6 7 10 11 12
Wyposażenie	T-70 PT-76 T-34-85 T-54 T-55 T-72 IS-2 IS-3 SU-57 SU-76 SU-85 SU-100 ISU-122 ISU-152 ASU-85

Rodowód	Związek Patriotów Polskich PSZ w ZSRR (1943–1944) Armia Ludowa
Instytucje centralne	Naczelne Dowództwo (1944) Sztab Główny ND Główny Sztab Formowania Szefostwo Mobilizacji i Uzupełnień Główny Zarząd Polityczno-Wychowawczy Główne Kwatermistrzostwo
Formacje	1 AWP 2 AWP piechota na froncie wsch. broń pancerna na froncie wsch. artyleria na froncie wsch. Wojska Ochrony Pogranicza Wojskowa Służba Wewnętrzna
Struktura organizacyjna	OdB 1 Korpusu PSZ w ZSRR OdB WP w 1949 OdB WP w okresie stalinizmu OdB WP na przełomie lat 50/60 XX w. WP w latach 80.
Działania wojsk	bitwa pod Lenino przyczółki pod Dęblinem i Puławami przyczółek warecko-magnuszewski przyczółki warszawskie Praga Warszawa przełamanie Wału Pomorskiego operacja pomorska bitwa o Kołobrzeg forsowanie Nysy operacja łużycka forsowanie Odry operacja berlińska GO Rzeszów akcja „Wisła” GO Wisła Poznański Czerwiec Operacja „Dunaj” Grudzień 1970 wzgórza Golan stan wojenny w Polsce
Stalinizm w wojsku	Główny Zarząd Informacji obława augustowska walka z partyzantką niepodległościową i antykomunistyczną proces Tatar-Utnik-Nowicki proces generałów Uroczysko Baran Wojskowy Korpus Górniczy Kwatera na Łączce
Szkolnictwo wojskowe	ASG WAP WAT WAM WSOWOP WSOWZ SOR TOSWLot COS WSW