Piegi
{{{nazwa naukowa}}} | |
Synonimy |
{{{synonimy}}} |
---|---|
Specjalizacja |
{{{specjalizacja}}} |
Objawy |
{{{objawy}}} |
Powikłania |
{{{powikłania}}} |
Początek |
{{{początek}}} |
Czas trwania |
{{{czas trwania}}} |
Typy |
{{{typy}}} |
Przyczyny |
{{{przyczyny}}} |
Czynniki ryzyka |
{{{czynniki ryzyka}}} |
Rozpoznanie |
{{{rozpoznanie}}} |
Różnicowanie |
{{{różnicowanie}}} |
Zapobieganie |
{{{zapobieganie}}} |
Leczenie |
{{{leczenie}}} |
Leki |
{{{leki}}} |
Rokowanie |
{{{rokowanie}}} |
Zapadalność |
{{{zapadalność}}} |
Śmiertelność |
{{{śmiertelność}}} |
Klasyfikacje | |
ICD-11 |
{{{ICD11}}} |
ICD-10 | |
DSM-5 |
{{{DSM-5}}} |
DSM-IV |
{{{DSM-IV}}} |
Piegi (łac. ephelides) – małe ciemne plamy na skórze osób o jasnej karnacji. Ich występowanie związane jest z genetycznie uwarunkowanym szybszym tempem syntezy melaniny przez melanocyty.
Posiadanie piegów jest uwarunkowane genetycznie i wiąże się z posiadaniem odpowiedniego wariantu genu MC1R w locus 16q24.3, kodującego receptor dla melanokortyny. Dziedziczenie jest autosomalne dominujące. Piegi mogą nasilać się w wyniku długotrwałej ekspozycji na słońce, np. przy opalaniu. Światło słoneczne przenikające przez skórę aktywuje melanocyty, co powoduje zwiększenie liczby i pociemnienie piegów. Piegi najczęściej występują u ludzi o bladej skórze oraz jasnych lub rudych włosach (typ I skóry w klasyfikacji Fitzpatricka). Pojawiają się głównie na twarzy, ale mogą występować na wszystkich częściach ciała wystawionych na działanie słońca.
Piegi nie występują u niemowląt, często pojawiają się u dzieci i młodzieży, rzadko u osób dorosłych. Skóra młodych osób, która nie produkuje wystarczającej ilości melaniny aby ochronić ją przed działaniem słońca, pokrywa się piegami, które znikają później w okresie dojrzałości. U osób o szczególnie jasnej cerze zdarza się, że piegi pozostają do końca życia.
Piegi nie są związane z żadnymi chorobami skóry, ale ludzie piegowaci są nieznacznie bardziej narażeni na oparzenia słoneczne i na raka kolczystokomórkowego i podstawnokomórkowego skóry.
W leczeniu (wyłącznie miejscowym) stosuje się środki złuszczające: maść rezorcynową, maść fenolową 10-20%, oraz działające odbarwiajaco: maść perhydrolową 30%, 10% maść z estrem monobenzylowym hydrochinonu. W celu zapobiegania piegom należy unikać promieniowania słonecznego lub stosować maści. Najnowszą metodą usuwania piegów jest mikrodermabrazja.
Linki zewnętrzne
- Białko MC1R w bazie Online Mendelian Inheritance in Man (ang.)