tylny

wymowa:

IPA: [ˈtɨlnɨ], AS: [tylny] ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) znajdujący się z tyłu czegoś

(1.2) jęz. o głosce: taka, której artykulacja odbywa się w głębi jamy ustnej

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	tylny		tylna	tylne	tylni	tylne
dopełniacz	tylnego		tylnej	tylnego	tylnych
celownik	tylnemu		tylnej	tylnemu	tylnym
biernik	tylnego	tylny	tylną	tylne	tylnych	tylne
narzędnik	tylnym		tylną	tylnym	tylnymi
miejscownik	tylnym		tylnej	tylnym	tylnych
wołacz	tylny		tylna	tylne	tylni	tylne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) tylne wyjście • tylne łapy • tylna kieszeń • tylna straż

(1.2) samogłoska tylna

synonimy:

(1.1) zadni

antonimy:

(1.1) przedni

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tył m, tyłek m

czas. tyłować

związki frazeologiczne:

tylnymi drzwiami

etymologia:

uwagi:

(1.1) forma tylni dla przymiotnika rodzaju męskiego w liczbie pojedynczej jest błędna, może odnosić się ona jedynie do liczby mnogiej^[1]

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) back
• chiński standardowy: (1.1) 后 (hòu)
• czeski: (1.1) zadní
• esperanto: (1.1) posta, malantaŭa
• hiszpański: (1.1) trasero, posterior; (1.2) posterior, velar
• kaszubski: (1.1) tilny
• połabski: (1.1) tylna aχterskă
• rosyjski: (1.1) задний
• słowacki: (1.1) zadný

źródła: