stek

wymowa:

IPA: [stɛk], AS: [stek]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. potrawa z kawałka mięsa krojonego w poprzek włókien mięśniowych lub ryby krojonej w poprzek kręgosłupa, zazwyczaj grillowany lub smażony w głębokim oleju; zob. też stek (potrawa) w Wikipedii

(1.2) zool. końcowa rozszerzona część jelita występująca u prawie wszystkich kręgowców

(1.3) przen. nagromadzenie, zbiorowisko czegoś (zwykle w sensie negatywnym)^[1]

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stek	steki
dopełniacz	steku	steków
celownik	stekowi	stekom
biernik	stek	steki
narzędnik	stekiem	stekami
miejscownik	steku	stekach
wołacz	steku	steki

lub

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stek	steki
dopełniacz	steka	steków
celownik	stekowi	stekom
biernik	steka	steki
narzędnik	stekiem	stekami
miejscownik	steku	stekach
wołacz	steku	steki

przykłady:

(1.1) O smaku steku decyduje temperatura i czas smażenia.

(1.3) Zatrzymany mężczyzna niespodziewanie obrzucił ich stekiem wyzwisk.

składnia:

kolokacje:

(1.3) stek kłamstw / bzdur / kalumni / oszczerstw / wymysłów

synonimy:

(1.2) kloaka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

przym. stekowy

(1.2)

rzecz. stekowiec mzw

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. steak

(1.2) prasł. *sъ-tъkъ → to, co zespolone

uwagi:

(1.1) zob. befsztyk

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) biefstuk
• angielski: (1.1) steak
• bułgarski: (1.1) стек m (stek)
• chorwacki: (1.1) steak m, stejk m; (1.3) gomila ż
• czeski: (1.1) steak m
• duński: (1.1) steak w
• esperanto: (1.1) kloako, steko
• estoński: (1.1) lihalõik, steik
• fidżyjski: (1.1) siteki
• fiński: (1.1) pihvi
• francuski: (1.1) steak m; (1.3) tissu m
• galicyjski: (1.1) bisté m
• hiszpański: (1.1) bistec m, entrecot m; (1.3) sarta ż
• ido: (1.1) bifsteko
• indonezyjski: (1.1) bistik
• irlandzki: (1.1) stéig m
• japoński: (1.1) ステーキ (sutēki)
• kataloński: (1.1) bistec m
• koreański: (1.1) 스테이크 (sŭt’eik’ŭ)
• litewski: (1.1) amerikietiškas kepsnys m, didkepsnis m, steikas m, kepsnys m
• luksemburski: (1.1) Bifdeck m
• łaciński: (1.1) carnis ż
• łotewski: (1.1) steiks m
• macedoński: (1.1) бифтек m (biftek)
• niderlandzki: (1.1) steak m
• niemiecki: (1.1) Steak n
• norweski (bokmål): (1.1) biff m
• norweski (nynorsk): (1.1) biff m
• norweski (riksmål): (1.1) biff w
• nowogrecki: (1.1) μπριζόλα ż (brizóla)
• perski: (1.1) استیک (esteyk)
• portugalski: (1.1) bife m
• rumuński: (1.1) friptură ż
• serbski: (1.1) одрезак m (odrezak)
• słowacki: (1.1) steak m
• słoweński: (1.1) steak m
• starogrecki: (1.1) φλογίς ż (phlogís)
• suazi: (1.1) siteki klasa 7
• szkocki gaelicki: (1.1) staoig ż
• szwedzki: (1.1) stek w
• turecki: (1.1) biftek
• ukraiński: (1.1) стейк m (stejk)
• węgierski: (1.1) steak
• wietnamski: (1.1) miếng thịt bò nướng
• włoski: (1.1) cotoletta ż, lombata ż; (1.3) ammasso m, accozzaglia ż

źródła:

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) stek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. steko, filesteko, gropsteko

przym. steka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem nie został oficjalnie zatwierdzony.

źródła:

wymowa:

IPA: /ste:k/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kulin. pieczeń^[1]

odmiana:

(1.1) en stek, steken, stekar, stekarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. steka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: