relikwia
relikwia (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rel. kawałki ciała lub płyny ustrojowe osoby uznawanej za świętą, rzadziej fragmenty rzeczy związane z tą osobą, którym jakaś religia przypisuje nadprzyrodzoną moc; zob. też relikwia w Wikipedii
- (1.2) książk. przen. rzecz, która ma dla kogoś dużą wartość sentymentalną
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik relikwia relikwie dopełniacz relikwii relikwii celownik relikwii relikwiom biernik relikwię relikwie narzędnik relikwią relikwiami miejscownik relikwii relikwiach wołacz relikwio relikwie
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) zwykle w lm
- kolokacje:
- (1.2) najdroższa relikwia
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) pamiątka
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) święty
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. relikwiarz m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) relic
- baskijski: (1.1) erlikia
- białoruski: (1.1) рэліквія ż; (1.2) рэліквія ż
- bułgarski: (1.1) реликва ż; (1.2) реликва ż
- czeski: (1.1) relikvie ż
- duński: (1.1) relikvie w/n
- esperanto: (1.1) relikvo
- francuski: (1.1) relique ż, reliquat m, survivance ż
- hiszpański: (1.1) reliquia ż
- interlingua: (1.1) reliquia
- kataloński: (1.1) relíquia ż
- litewski: (1.1) relikvija ż
- niderlandzki: (1.1) reliek
- niemiecki: (1.1) Reliquie ż
- nowogrecki: (1.1) λείψανο n
- rosyjski: (1.1) реликвия ż; (1.2) реликвия ż
- szwedzki: (1.1) relik w
- ukraiński: (1.1) реліквія ż; (1.2) реліквія ż
- węgierski: (1.1) ereklye, relikvia
- włoski: (1.1) reliquia ż
- źródła: