relativeco

morfologia:

relativ•ec•o

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) względność, relatywność

odmiana:

(1.1) blm, 

 

	ununombro	multenombro (virtuala)
nominativo	relativeco	relativecoj
akuzativo	relativecon	relativecojn

przykłady:

(1.1) Samjare kun la unua Universala Kongreso, en 1905, juna germana sciencisto nomata Albert Einstein publikigis novan teorion, kiu revoluciis nian komprenon de spaco kaj tempo: la Specialan Teorion de Relativeco.^[1] → W tym samym 1905 roku, z pierwszym Światowym Kongresem, młody niemiecki naukowiec, nazywany Albert Einstein ogłosił nową teorię, która zrewolucjonizowała nasze rozumienie przestrzeni i czasu: Szczególną Teorię Względności.

(1.1) La teorio de ĝenerala relativeco antaŭvidas ke maso povas altiri ankaŭ lumon.^[2] → Teoria ogólnej względności przewiduje, że masa może przyciągać także światło.

składnia:

kolokacje:

(1.1) relativeco de samtempeco → względność równoczesności • filozofia nocio de relativeco → filozoficzne pojęcie względności • hipotezo de lingvistika relativeco → hipoteza lingwistycznej względności (t. prawo relatywizmu językowego)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. relativismo

przym. relativa

przysł. relative

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: