kosarz
Wygląd
kosarz (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kosarz kosarze dopełniacz kosarza kosarzy / rzad. kosarzów[1] celownik kosarzowi kosarzom biernik kosarza kosarze narzędnik kosarzem kosarzami miejscownik kosarzu kosarzach wołacz kosarzu kosarze - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kosarz kosarze dopełniacz kosarza kosarzy / rzad. kosarzów[2] celownik kosarzowi kosarzom biernik kosarza kosarzy / rzad. kosarzów narzędnik kosarzem kosarzami miejscownik kosarzu kosarzach wołacz kosarzu kosarze
- przykłady:
- (1.1) Kosarze są mięsożerne, ale żywią się też (a nawet głównie) martwą materią organiczną[3].
- (2.1) Za to na łąkach wesoło dźwięczały żelaza kosarzy ścinające bujnie porosłą trawę […][4]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) łabuniec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) daddy longlegs, harvestman
- niemiecki: (1.1) Weberknecht m
- szwedzki: (1.1) lockespindel w
- źródła:
- ↑ Hasło „kosarz (pajęczak)” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „kosarz (kosiarz)” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ hasło „Kosarze” w polskiej Wikipedii
- ↑ E. Orzeszkowa: Na prowincyi