kłamca

wymowa:

IPA: [ˈkwãmt͡sa], AS: [ku̯ãmca], zjawiska fonetyczne: nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna lub chłopiec, który kłamie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kłamca	kłamcy
dopełniacz	kłamcy	kłamców
celownik	kłamcy	kłamcom
biernik	kłamcę	kłamców
narzędnik	kłamcą	kłamcami
miejscownik	kłamcy	kłamcach
wołacz	kłamco	kłamcy

przykłady:

(1.1) Po tym, jak po raz drugi przyłapano go na łgarstwie, przylgnęła do niego opinia kłamcy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bezczelny kłamca • notoryczny / patologiczny kłamca • kłamca zawodowy • dobry kłamca

synonimy:

(1.1) blagier, kłamczuch, kłamczuszek, łgarz; pot. picer, picuś; eufem. kolorysta, koloryzator; przest. bałamut, paliwoda^[1]

antonimy:

(1.1) prawdomówny; przest. prawdomówca, prawdomowca

hiperonimy:

(1.1) grzesznik

hiponimy:

(1.1) denialista, oszust, manipulant, arcykłamca, fałszywiec

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kłam m, kłamstwo n, kłamstewko n, kłamanie n, okłamywanie n, kłamliwość ż, odkłamywanie n, odkłamanie n, zakłamywanie n, zakłamanie n

zdrobn. kłamczuch m, kłamczuszek m

forma żeńska kłamczucha ż, kłamczuszka ż

czas. kłamać ndk., okłamywać ndk., odkłamywać ndk., odkłamać dk., zakłamywać ndk., zakłamać dk.

przym. kłamliwy, arcykłamiliwy, zakłamany, kłamliwie

przysł. kłamliwie

związki frazeologiczne:

kłamca lustracyjny • kłamca nad kłamcami • paradoks kłamcy • kto sam kłamać lubi, ten innych za kłamców uważa • kłamca póty kłamstwo powtarza, aż w nie sam uwierzy • kłamcy nie wierzą, chociaż prawdę mówi • zawsze się kłamca swym kłamstwem pobije

etymologia:

pol. kłamać + -ca^[2]

uwagi:

zob. też kłamca w Wikipedii

zob. też kłamca w Wikicytatach

tłumaczenia:

• albański: (1.1) gënjeshtar
• angielski: (1.1) liar, fibber
• arabski: (1.1) أفاك, كذاب
• aragoński: (1.1) trapacero, ambrollero
• baskijski: (1.1) gezurti
• białoruski: (1.1) ілгун m, хлус m, манюка m
• bretoński: (1.1) gaouiad
• chorwacki: (1.1) lažov
• czeski: (1.1) lhář
• duński: (1.1) løgner w, løgnhals w
• esperanto: (1.1) mensogulo, mensoganto
• fiński: (1.1) valehtelija
• francuski: (1.1) menteur m
• friulski: (1.1) bausâr
• hindi: (1.1) झूठा
• hiszpański: (1.1) mentiroso m, embustero m
• irlandzki: (1.1) bréagadóir
• japoński: (1.1) 嘘吐き
• kataloński: (1.1) mentider
• kazachski: (1.1) жалғаншы, өтірікші, pot. зүкібай, суайт
• kornijski: (1.1) gowek
• litewski: (1.1) melagis
• łaciński: (1.1) mendax, falsus, falsidicus
• macedoński: (1.1) лажго m, лажливец
• maltański: (1.1) giddieb m
• neapolitański: (1.1) pallista
• niderlandzki: (1.1) leugenaar
• niemiecki: (1.1) Lügner m
• nowogrecki: (1.1) ψεύτης m
• piemoncki: (1.1) busiard
• rosyjski: (1.1) лгун m, врун m, лжец m, pot. брехун m
• słoweński: (1.1) lažnivec m
• suahili: (1.1) mwongo
• sycylijski: (1.1) buggiardu m
• turecki: (1.1) yalancı
• walijski: (1.1) celwyddgi m
• wenecki: (1.1) busiaro
• węgierski: (1.1) hazug
• włoski: (1.1) bugiardo, mentitore, menzognero, mendace

źródła: