beklagen

wymowa:

IPA: [bəˈklaːɡn̩] IPA: [bəˈklaːktə] IPA: [bəˈklaːkt]

​^?/i

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) ubolewać, użalać się, użalić się, żalić się

(1.2) skarżyć (się), poskarżyć (się), narzekać

odmiana:

(1.1-2)^[1] beklagen (beklagt), beklagte, beklagt (haben)

przykłady:

(1.1) Menschenopfer waren nicht zu beklagen. → Nie było ofiar w ludziach.

(1.2) Ich kann mich nicht beklagen. → Nie narzekam.

składnia:

(1.1) über etw./jdn. +Akk. beklagen

(1.2) sich über etw./jdn. +Akk. beklagen

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Beklagen n, Beklagter ż, Beklagte ż

przym. beklagt

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: klagen • anklagen • ausklagen • beklagen • verklagen

źródła: