apostata

wymowa:

IPA: [ˌapɔˈstata], AS: [apostata], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która porzuciła swoją religię albo jej przekonania i zasady

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	apostata	apostaci
dopełniacz	apostaty	apostatów
celownik	apostacie	apostatom
biernik	apostatę	apostatów
narzędnik	apostatą	apostatami
miejscownik	apostacie	apostatach
wołacz	apostato	apostaci

przykłady:

(1.1) Ostatecznie uznano go za apostatę i wykluczono ze wspólnoty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) odstępca, odszczepieniec

antonimy:

(1.1) nawróceniec, nawrócony, neofita, prozelita

hiperonimy:

(1.1) niewierzący

hiponimy:

(1.1) syn marnotrawny, zbłąkana owieczka, heretyk

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. apostatka ż, apostazja ż

przym. apostatyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. apostazja

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) apostate
• arabski: (1.1) مرتد
• baskijski: (1.1) apostata
• białoruski: (1.1) вераадступнік m
• bułgarski: (1.1) вероотстъпник m
• esperanto: (1.1) apostato
• francuski: (1.1) apostate
• hiszpański: (1.1) apóstata m
• interlingua: (1.1) apostata
• łaciński: (1.1) apostata m
• macedoński: (1.1) вероотстапник m
• niemiecki: (1.1) Apostat m
• nowogrecki: (1.1) αποστάτης m
• rosyjski: (1.1) апостат m, вероотступник m
• słowacki: (1.1) apostata m
• tuvalu: (1.1) aposetate
• ukraiński: (1.1) апостат m, віровідступник m
• węgierski: (1.1) aposztata

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) apostata

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. apostasia

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) apostata

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	apostata	apostaté / apostati
dopełniacz	apostaty	apostatů
celownik	apostatovi	apostatům
biernik	apostatu	apostaty
wołacz	apostato	apostaté / apostati
miejscownik	apostatovi	apostatech
narzędnik	apostatou	apostaty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) odpadlík

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) apostata

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. apostasia

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. apostata

(1.2) nicpoń, człowiek nikczemny, zły

odmiana:

(1.1) apostata, apostatae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	apostata	apostatae
dopełniacz	apostatae	apostatārum
celownik	apostatae	apostatīs
biernik	apostatam	apostatās
ablatyw	apostatā	apostatīs
wołacz	apostata	apostatae

przykłady:

(1.2) Qui dicit regi: Apostata; qui vocat duces impios^[1]? → Czy króla ktoś nazwie: Nicponiu, lub możnych określi: Zbrodniarze^[1]?

(1.2) Homo apostata vir inutilis, graditur ore perverso^[2]. → Człowiekiem nikczemnym jest i nicponiem, kto chodzi z kłamstwem na ustach^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. apostato

rzecz. apostasis ż, apostasia ż, apostatio ż

przym. apostaticus

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἀποστάτης

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) apostata^[1][2]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. apostázia ż, apostáza ż

czas. apostatovať

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: