modo imperativo

wymowa:

IPA: [ˈmo.ðo.im.pe.ɾa.ˈti.βo]

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męski

(1.1) gram. tryb rozkazujący

odmiana:

(1.1) blm

przykłady:

(1.1) Las formas personales de los verbos españoles se agrupan en tres modos: el modo indicativo, el modo subjuntivo y el modo imperativo. → Formy osobowe hiszpańskich czasowników grupuje się w trzy tryby: tryb orzekający, tryb łączący i tryb rozkazujący.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) imperativo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

• zobacz też: modo indicativo • modo subjuntivo • modo imperativo
• zobacz też: Hiszpański - Słownictwo gramatyczne

źródła:

wymowa:

IPA: /'mɔdu ĩpərɐ'tivu/

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męski

(1.1) gram. tryb rozkazujący

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) imperativo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

port. modo + imperativo

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Portugalski - Słownictwo gramatyczne

źródła:

wymowa:

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męski

(1.1) gram. tryb rozkazujący

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) imperativo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. modo + imperativo

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Słownictwo gramatyczne

źródła: