podbój

wymowa:

IPA: [ˈpɔdbuj], AS: [podbui ̯]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wkroczenie i opanowanie terenów zajmowanych przez kogoś innego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	podbój	podboje
dopełniacz	podboju	podbojów
celownik	podbojowi	podbojom
biernik	podbój	podboje
narzędnik	podbojem	podbojami
miejscownik	podboju	podbojach
wołacz	podboju	podboje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) kolonizacja, konkwista

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. podbijanie n, podbicie n

czas. podbijać ndk., podbić dk.

przym. podbojowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) subjugation, conquest
• arabski: (1.1) فتح
• esperanto: (1.1) konkero
• interlingua: (1.1) conquesta
• kataloński: (1.1) conquesta ż
• rosyjski: (1.1) завоевание n
• szwedzki: (1.1) erövring w

źródła: