[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

minister

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Ministerministër

minister (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[mʲĩˈɲistɛr], AS[mʹĩńister], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) urzędnik będący członkiem rządu i kierujący ministerstwem; zob. też minister w Wikipedii
(1.2) st.pol. duchowny protestancki, pastor

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) minister (1.1) będący kobietą
odmiana:
(1.1)
(2.1) nieodm.,
przykłady:
(1.1) Premier i ministrowie pozowali razem do zdjęcia.
(1.1) Ministrem finansów został były dyrektor tego banku.
(2.1) Minister edukacji odwiedziła wczoraj szkoły podstawowe w Małopolsce.
składnia:
(1.1) minister + D.
kolokacje:
(1.1) minister zdrowia / finansów / rolnictwaRada Ministrówminister bez tekigodność / urząd / stanowisko ministra • zostać / być mianowanym ministrem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ministerstwo n, ministrowa ż, ministrówna ż, ministrant m, ministrantka ż, ministrantura ż, ministrowanie n
forma żeńska ministerka ż, ministra ż
czas. ministrować ndk.
przym. ministerialny, ministrancki, ministerski
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. minister < łac. minor
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
wymowa:
IPA/ˈmɪnɨstɚ/ lub IPA/ˈmɪnɪstə/
wymowa amerykańska?/i
wymowa brytyjska?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) polit. minister
(1.2) w dyplomacji: poseł nadzwyczajny, minister pełnomocny
(1.3) rel. minister (duchowny protestancki, zwłaszcza kalwiński)
(1.4) ktoś służący innym ludziom

czasownik

(2.1) służyć
odmiana:
(1) lp minister; lm ministers
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ministry, ministration
przym. ministerial
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) minister
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ministerstwo
przym. ministerski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sługa
(1.2) pomocnik
(1.3) wykonawca
(1.4) agent
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ministerialis m, ministerium n, ministratio ż, ministrator m, ministratrix ż, ministratus m, ministrum n
forma żeńska ministra ż
czas. ministro
przym. ministerialis, ministratorius
związki frazeologiczne:
verbi divini minister → sługa Słowa Bożego = kapłan
etymologia:
łac. minus + -termniejszy, por. łac. magister
źródłosłów dla ang. minister, bask. ministro, chorw. ministar, dłuż. ministaŕ, duń. minister, eo ministro, fiń. ministeri, franc. ministre, głuż. minister, hiszp. ministro, katal. ministre, niem. Minister, pol. minister, port. ministro, ros. министр, rum. ministru, slovio minister, szw. minister, węg. miniszter, wł. ministro
uwagi:
źródła:

minister (slovio)

[edytuj]
zapisy w ortografiach alternatywnych:
министер
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) minister
odmiana:
(1.1) lm ministeris
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) polit. minister
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) minister bez portefeuilleminister bez tekipot. financministerminister finansów
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ministerstvo n, ministerko n
forma żeńska ministerka ż
zdrobn. ministrík m
przym. ministerský
przysł. ministersky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) polit. minister[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ministrstvo n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) minister[1]
odmiana:
(1.1) en minister, ministern, ministrar, ministrarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) budgetministerpremiärministerstatsministerutrikesminister
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) adm. polit. minister
(1.2) w dyplomacji: poseł nadzwyczajny, minister pełnomocny
(1.3) rel. minister (duchowny protestancki, zwłaszcza kalwiński)
(1.4) ktoś służący innym ludziom
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Zapożyczenie franc. minister < łac. minister
źródła: