BE1023682B1 - Instrument voorzien van een samengestelde zangbodem - Google Patents

Abstract

De uitvinding betreft een instrument voorzien van een samengestelde zangbodem, waarbij de nerfstructuren van de zangbodemcomponenten gelinkt aan het bas- en middenregister enerzijds en de discant anderzijds in een verschillende hoek ten opzichte van het toetsenbord gepositioneerd zijn. De verschillende positionering van de nerfstructuren draagt bij tot een verbeterde klankkwaliteit, een uitgebalanceerd volume en een warmere klankkleur. Verder biedt dergelijke samengestelde zangbodem een betere resistentie tegen veranderende weersomstandigheden (m.b.t. koude en vochtigheid).

Description

INSTRUMENT VOORZIEN VAN EEN SAMENGESTELDE ZANGBODEM TECHNISCH DOMEIN

De uitvinding heeft betrekking op een muziekinstrument, zoals een vleugelpiano, voorzien van een samengestelde zangbodem.

STAND DER TECHNIEK

Er bestaat een waaier aan muziekinstrumenten, waarbij een zangbodem resoneert met de trillingen van snaren, met als best gekende voorbeeld de vleugelpiano. Deze instrumenten ondergingen door de eeuwen heen reeds een grote evolutie.

Eeuwen terug werd geëxperimenteerd met een parallelle besnaring voor vleugelpiano's, die werden geprezen voor hun duidelijke opdeling van de verschillende registers. Men stelde echter vast dat het discant register van dergelijke piano's zwakker klinkt dan het bas- en middenregister, omdat de zangbodem daar relatief kort is. Vleugelpiano's worden daarom tegenwoordig standaard gemaakt met een gekruiste besnaring, met als nadeel dat bassen, midden en discant minder duidelijk opgedeeld zijn dan bij een parallelle besnaring. Door deze gekruiste besnaring was het bovendien noodzakelijk om de brugcomponenten van het basregister enerzijds en het midden- en discantregister anderzijds op een verschillende hoogte te positioneren, waardoor de bassen verder verwijderd zijn van de zangbodem en een deel van de trillingen verloren gaat. De nerven van de standaard zangbodem zijn in één richting gepositioneerd, waarbij de brugcomponenten in hoofdzaak de richting van de nerven volgen voor een homogeen geluid.

Een ander probleem met de bestaande zangbodems is dat het hout van de zangbodem bij vochtigheid en droogte kan uitzetten en krimpen in de breedterichting, maar niet in de lengterichting. Deze zangbodems zijn tevens gevoelig voor schommelingen in de omgevingstemperatuur, die kunnen leiden tot het barsten van de zangbodems.

De huidige uitvinding beoogt een oplossing te vinden voor tenminste enkele van bovenvermelde problemen.

Er is nood aan een verbeterde zangbodem voor muziekinstrumenten, zoals vleugelpiano's, die een duidelijke opdeling van de verschillende registers biedt in combinatie met een egale volumesterkte en mooie klankkleur van deze toongebieden.

SAMENVATTING VAN DE UITVINDING

De uitvinding betreft een instrument voorzien van een samengestelde zangbodem volgens conclusie 1, waarbij de nerfstructuren van de zangbodemcomponenten gelinkt aan het bas- en middenregister enerzijds en de discant anderzijds in een verschillende hoek ten opzichte van het toetsenbord gepositioneerd zijn.

De verschillende positionering van de nerfstructuren draagt bij tot een verbeterde klankkwaliteit, een uitgebalanceerd volume en een warmere klankkleur. Verder biedt dergelijke samengestelde zangbodem een betere resistentie tegen veranderende weersomstandigheden (m.b.t. koude en vochtigheid).

BESCHRIJVING VAN DE FIGUREN

Figuur 1 toont een schematische voorstelling van een uitvoeringsvorm van een samengestelde zangbodem volgens de onderhavige uitvinding. Hierbij worden de posities van de nerfstructuren van de zangbodemcomponenten, de brugcomponenten en de scheidingslijn geïllustreerd.

Figuur 2 toont een dwarsdoorsnede van een uitvoeringsvorm van een samengestelde zangbodem, waarbij de positie van de scheidingslijn tussen de zangbodemcomponenten ten opzichte van een vlak van de zangbodem wordt geïllustreerd.

Figuur 3 geeft een bovenaanzicht van een uitvoeringsvorm van een vleugelpiano weer, waarbij de positionering van de brugcomponenten, de snaren en het gietijzeren frame worden geïllustreerd.

GEDETAILLEERDE BESCHRIJVING

De uitvinding betreft een gesplitste zangbodem voor een muziekinstrument zoals een vleugelpiano.

Tenzij anders gedefinieerd hebben alle termen die gebruikt worden in de beschrijving van de uitvinding, ook technisch en wetenschappelijke termen, de betekenis zoals ze algemeen begrepen worden door de vakman in het technisch veld van de uitvinding. Voor een betere beoordeling van de beschrijving van de uitvinding, worden de volgende termen expliciet uitgelegd.

Een piano is een slag-, toets-, en snaarinstrument uit de dterfamilie dat bespeeld wordt met een enkel klavier en 2 of 3 pedalen. De piano heeft grote witte toetsen en kleine zwarte toetsen. De meeste piano's hebben ongeveer 88 toetsen, met een ambitus van A0 tot en met C8 (van "A tot C""), m.a.w. een bereik van zeven octaven plus een kleine terts. Het aantal snaren per piano is afhankelijk van de mensuur en kan verschillen per piano. De snaren van een piano zijn gespannen in een gietijzeren frame, ook wel pantserraam genoemd. De trekkracht van de snaren op het gietijzeren frame is voor alle snaren samen ongeveer 18000 kg.

Een vleugelpiano is een piano waarbij de snaren niet staand maar liggend zijn opgesteld. Ze zijn meestal langer uitgevoerd en klinken, vooral in het lage register, helderder, door een gunstiger lengte/dikte/spanningsverhouding. De maten variëren van een kleine salonvleugel (1.35 m lang) tot grote concertvleugels (meer dan 3 m lang).

Het volledige bereik van een piano wordt opgedeeld in verschillende sub-registers, zoals het basregister, het midden-/ tenorregister en het discant toongebied. Het basregister omvat het toongebied van A0 tot ongeveer D3, het middenregister omvat het toongebied van ongeveer D3 tot ongeveer A5 en het discant register omvat het toongebied van ongeveer A5 tot en met C8.

Een "agrafe" (ook wel agraffe of agraaf genoemd) is een onderdeel van sommige piano's en wordt voornamelijk in vleugelpiano's toegepast. De agrafe omvat een vlak bij de stempen in het gietijzeren frame geschroefd blokje en heeft gaatjes waardoor (driekorige) snaren lopen. De snaren kunnen, doordat de agrafe een drukpunt vormt, vrij trillen tussen de brug en de agrafe zelf. De agrafe heeft dus dezelfde functie als een druklijst.

In een eerste aspect betreft de uitvinding een instrument, omvattende: - een toetsenbord voorzien van meerdere toetsen, waarbij elke toets toegewezen is aan één of meerdere snaren, waarbij genoemde toetsen en snaren gerangschikt zijn in een bas, midden/tenor en discant register; - meerdere aanslagmechanismen, elk gekoppeld aan één van de toetsen, geschikt voor het aanzetten tot trillen van de toegewezen snaren; - een samengestelde zangbodem, omvattende twee zangbodemcomponenten elk voorzien van een nerfstructuur; en, - een brug, gepositioneerd op de zangbodem, met het kenmerk, dat de nerfstructuur van de eerste zangbodemcomponent, toegekend aan het bas- en middenregister, in een hoek alfa ten opzichte van het toetsenbord gepositioneerd is, en, de nerfstructuur van de tweede zangbodemcomponent, toegekend aan het discant register, in een hoek bèta ten opzichte van het toetsenbord gepositioneerd is, waarbij alfa en bèta verschillend zijn.

Testen uitgevoerd door de uitvinders hebben aangetoond dat een verschillende oriëntatie van de nerfstructuren van de zangbodemcomponenten specifiek gelinkt aan het bas- en middenregister enerzijds en de discant anderzijds de hierboven beschreven nadelen van een zwakker klinkende discant kunnen wegwerken.

Elke toets omvat door het instrument is bij voorkeur toegekend aan snaren van een bepaalde toonhoogte. In hogere registers (van bv. een vleugelpiano) worden snaren vaak meervoudig (twee-of drievoudig) uitgevoerd, omdat deze snaren van nature minder sterk klinken. Bij voorkeur rusten de snaren op de brug, waarbij de trillingen van de snaren door de brug worden doorgegeven aan de zangbodem, die resoneert met de trillingen. Bij voorkeur bestaan de aanslagmechanismen uit één of meerdere hamers en dempsystemen, zoals vilten dempers, geschikt voor het onderbreken van de trillingen en het doorklinken te voorkomen.

In een uitvoeringsvorm is het instrument een vleugelpiano, zoals bv. beschreven in US 1 689 467. Een vleugelpiano omvat één of meerdere pedalen, een behuizing (cf. "rim" or "case"), een klankkast gepositioneerd in de behuizing en een frame voorzien in de klankkast. De snaren zijn vastgemaakt op het frame en steunen op de brug. Piano "actions", omvat door de aanslagmechanismen, zijn gemonteerd in de genoemde klankkast, geschikt voor het doen trillen van de overeenkomstige snaren. Het frame is tevens voorzien van openingen, omvattende klankgaten. De brug, bevestigd op de zangbodem, is voorzien in één van de openingen van het frame. De pedalen zijn voorzien aan het proximaal einde van de vleugelpiano en gepositioneerd dicht bij een grondvlak. Bij voorkeur zijn er 2, 3 of 4 pedalen voorzien. Minstens één van de pedalen wordt gebruikt voor het beïnvloeden van de klankkleur of -volume (cf. typische linkerpedaal, i.e. "una corda" pedaal, of, een middelste pedaal die gebruikt wordt voor demping, i.e. de zogenoemde studiepedaal). Een andere pedaal kan bv. een zogenoemde "sostenuto" pedaal zijn, zoals gekend in de Stand der Techniek, of kan voorzien zijn van middelen voor het laten doorklinken van alle snaren (typisch de rechterpedaal), geschikt voor bv. het versterken van de harmonie door resonantie van niet-aangeslagen tonen, het binden van tonen of akkoorden, het suggereren van akoestiek (galmpedaal), het accentueren van tonen, etc.

In een uitvoeringsvorm bedraagt de hoek alfa tussen 73° en 103°, bij voorkeur tussen 83° en 93°, bij verdere voorkeur ongeveer 88°. Bij voorkeur zijn de snaren in hoofdzaak loodrecht gepositioneerd op het toetsenbord. Bijgevolg zijn de snaren ongeveer evenwijdig met de nerfstructuur van de zangbodemcomponent van het bas- en middenregister, waardoor de zangbodem mooi kan meetrillen met de snaren, wat een gunstig effect heeft op de klankkleur en het onderscheid tussen de verschillende toongebieden.

Volgens een uitvoeringsvorm bedraagt de hoek bèta die de nerfstructuur van de tweede zangbodemcomponent maakt met het toetsenbord tussen 115° en 145°, bij voorkeur tussen 125° en 135°, bij verdere voorkeur ongeveer 130°. Hierbij is het discantdeel van de brugcomponent in hoofdzaak evenwijdig met de nerfstructuur. De lengterichting van de nerfstructuur van het discant deel van de zangbodem is langer dan het overeenkomstige deel van een standaard vleugelpiano, waardoor de discant van de vleugelpiano van de onderhavige uitvinding sterker klinkt. Dit resulteert in een verbeterde volumebalans en een effect op de klankkleur.

Volgens een uitvoeringsvorm worden de zangbodemcomponenten gescheiden door een raakvlak, omvattende een scheidingslijn in een lengterichting die een hoek gamma maakt ten opzichte van het toetsenbord. Doordat de zangbodemcomponenten elkaar raken, kunnen trillingen van beide componenten worden doorgegeven. Dit is noodzakelijk, want de tweede brugcomponent (midden en discant register) is bij voorkeur bevestigd op beide zangbodemcomponenten (zoals getoond in de figuren). Als de zangbodemcomponenten elkaar niet zouden raken, gaat een deel van de trillingen, en dus een deel van het volume, verloren. Meer nog, bepaalde snaren, gepositioneerd boven een opening tussen de zangbodemcomponenten, zouden minder sterk klinken, waarbij de balans van de vleugelpiano verloren zou gaan.

Volgens een voorkeurdragende uitvoeringsvorm bedraagt de hoek gamma tussen 45° en 95°, bij voorkeur tussen 55° en 90°, bij verdere voorkeur tussen 65° en 75°, bij nog verdere voorkeur ongeveer 70°. Door dergelijke hoek gamma grijpt de scheidingslijn ongeveer in het midden van het toetsenbord aan en eindigt deze scheidingslijn ongeveer halverwege de schuine/gekromde zijde van de zangbodem. Dergelijke hoek draagt bij tot een goede volumebalans tussen het bas- en middenregister enerzijds en het discant register anderzijds.

Volgens een voorkeurdragende uitvoeringsvorm omvat het raakvlak van de zangbodemcomponenten minstens gedeeltelijk een overlapping in een breedterichting en maakt het raakvlak een hoek delta ten opzichte van een vlak van de zangbodem. Dergelijke overlapping biedt een oplossing voor het krimpen en uitzetten van de houten zangbodem onder invloed van temperatuur- en vochtschommelingen, aangezien het hout van de zangbodem enkel kan uitzetten en krimpen in de lengterichting, maar niet in de breedterichting. Bovendien draagt dergelijke overlapping bij tot een gelijkmatige overgang van het volume tussen het bas- en middenregister enerzijds en het discant register anderzijds.

Volgens een voorkeurdragende uitvoeringsvorm bedraagt de hoek delta tussen 150° en 180°, bij voorkeur tussen 160° en 170°, bij verdere voorkeur ongeveer 165°. Dergelijke hoek zorgt voor een optimale overgang tussen beide zangbodemcomponenten.

Volgens een voorkeurdragende uitvoeringsvorm strekt de overlapping van de zangbodemcomponenten zich in de breedterichting uit over een afstand tussen 5 cm en 15 cm, bij voorkeur ongeveer 9 cm. Hierbij wordt de overlapping gemeten langs het tweede been van de hoek delta (zie Fig. 2). Dergelijke overlapping draagt verder bij tot een homogeen volume en een homogene klankkleur.

Volgens een uitvoeringsvorm van de onderhavige uitvinding zijn de snaren evenwijdig, wat als voordeel heeft dat het bas-, midden- en discantregister duidelijk opgedeeld zijn, dit in tegenstelling tot de gangbare vleugelpiano's, waarbij de snaren van het basregister de snaren van het midden- en discantregister kruisen. Vroeger werd reeds geëxperimenteerd met rechtsnarige vleugels, waarbij de beste resultaten werden bereikt als de nerven van de zangbodem de richting van de snaren volgen.

Volgens een andere uitvoeringsvorm zijn de snaren van het bas- en middenregister evenwijdig met de nerfstructuur van de zangbodemcomponent van het bas- en middenregister, wat resulteert in een beter meetrillen van de zangbodem.

Volgens een andere uitvoeringsvorm omvat de brug meerdere brugcomponenten, waarbij een eerste brugcomponent de snaren van het basregister ondersteunt en een tweede brugcomponent de snaren van het midden en discant register ondersteunt. De snaren, vastgemaakt op het frame, steunen op één van de brugcomponenten, die de trillingen van de snaren doorgeven aan de zangbodemcomponenten waarop deze brugcomponenten bevestigd zijn. Doordat twee brugcomponenten voorzien zijn, kan men de lengte, dikte en het materiaal van de snaren van het bas- en middenregister variëren. Bij voorkeur zijn de snaren van het middenregister dus ondersteund door de brugcomponent van het midden- en discantregister, maar wordt dit middenregister in hoofdzaak versterkt door de zangbodemcomponent van het bas- en middenregister.

Volgens een andere uitvoeringsvorm zijn de brugcomponenten in één vlak gepositioneerd zijn, wat niet mogelijk is in een vleugelpiano met gekruiste snaren. De afstand van de brugcomponenten, en dus de snaren, ten opzichte van de zangbodem is bijgevolg gelijk over het volledige register van de vleugelpiano, wat verder bijdraagt tot een homogene sound.

Volgens een uitvoeringsvorm is de brugcomponent van het discant register in hoofdzaak evenwijdig met de nerfstructuren van de zangbodemcomponenten. Dit draagt bij tot de homogeniteit van het geluid. Bij voorkeur zijn de snaren van het middenregister tevens in hoofdzaak evenwijdig met nerfstructuur van de zangbodemcomponent van het basen middenregister, terwijl de snaren van het discant register een hoek maken ten opzichte van de nerfstructuur van de overeenkomstige zangbodemcomponent.

In een voorkeursvorm omvat de nerfstructuur in hoofdzaak evenwijdige nerven, die bijdragen tot een homogene klankvorming.

In een voorkeursvorm is de zangbodem geproduceerd uit materialen omvattende zuiver kwartier fijnspar. Deze zeer fijne, rechtnervige en elastische Fichte is een optimale houtsoort voor het vervaardigen van een zangbodem. In de lengte van de nerven van het hout verplaatsen de trillingen zich met een snelheid van ongeveer 4500 m/s. In de breedte van het hout verplaatsen de trillingen zich met een veel tragere snelheid, nl. ongeveer 1150 m/s.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm zijn aanhechtingspunten (zogenoemde "string hitches") voorzien voor de snaren aan een proximale en distale zijde van het instrument. Bij voorkeur zijn tevens pinnen (cf. "tuning pins") voorzien voor het stemmen van de snaren. Tegenwoordig wordt voor piano's veelal een gelijkzwevende stemming gebruikt.

In een verder voorkeurdragende uitvoeringsvorm is in het discant register één aanhechtingspunt per snaar voorzien, dit in tegenstelling tot gangbare vleugelpiano's, waarbij twee of meerdere snaren rond één pin/aanhechtingspunt worden vastgemaakt. Dit resulteert in een betere vasthechting van de snaren.

In een uitvoeringsvorm omvatten de snaren uit het basregister messing, terwijl bassnaren in vleugelpiano's gekend in de Stand der Techniek omwonden worden met koper. De messing drukt niet enkel de productiekost, maar zorgt tevens voor een warme klankkleur. De andere snaren worden vervaardigd uit materialen omvattende metalen, zoals tevens gekend in de Stand der Techniek. De klankkleur wordt verder beïnvloed door de positionering van het aanslagpunt van het aanslagmechanisme (cf. de hamers).

In wat volgt, wordt de uitvinding beschreven a.d.h.v. niet-limiterende voorbeelden die de uitvinding illustreren, en die niet bedoeld zijn of geïnterpreteerd mogen worden om de omvang van de uitvinding te limiteren.

FIGUREN

In Fig. 1 wordt een uitvoeringsvorm van een samengestelde zangbodem volgens onderhavige uitvinding getoond.

De zangbodem (1) omvat twee zangbodemcomponenten (3,4), gescheiden door een raakvlak (2), omvattende een scheidingslijn in een lengterichting. De genoemde scheidingslijn maakt hoek gamma ten opzichte van het toetsenbord van de vleugelpiano, waarbij gamma tussen 45° en 95° bedraagt, bij voorkeur tussen 55° en 90°, bij verdere voorkeur tussen 65° en 75°, bij nog verdere voorkeur ongeveer 70°. Het proximale snijpunt van de scheidingslijn (2) met de rand van de zangbodem is gepositioneerd ter hoogte van ongeveer A3 ten opzichte van het register (A0-C8) van de piano, of dus ongeveer in het midden van het totale register. Bij voorkeur bevindt dit snijpunt zich in een iets lager toongebied dan het midden van het register.

Door deze scheidingslijn is de zangbodem beter bestand tegen temperatuur- en vochtigheidsschommelingen.

De hoek alfa die de nerfstructuur (8) van de eerste zangbodemcomponent (3) maakt met het toetsenbord/klavier bedraagt tussen 73° en 103°, bij voorkeur tussen 83° en 93°, bij verdere voorkeur ongeveer 88°. De hoek bèta die de nerfstructuur (9) van de tweede zangbodemcomponent (4) maakt met het klavier bedraagt tussen 115° en 145°, bij voorkeur tussen 125° en 135°, bij verdere voorkeur ongeveer 130°. De brug omvat tevens een eerste component (5) en een tweede component (6). Hierbij is het belangrijk op te merken dat de brugcomponenten zijn gepositioneerd zodat de hoogst klinkende snaren uit het basregister, gekoppeld aan de eerste brugcomponent (5), niet kruisen met de laagst klinkende snaren gekoppeld aan de tweede brugcomponent (6). De snaren (zie Fig. 3), niet weergegeven op deze figuur om de duidelijkheid te bewaren, liggen allen evenwijdig, wat een duidelijk verschil is met de gangbare vleugelpiano's, die gekruiste snaren omvatten. De parallelle snaren zorgen voor een duidelijke opdeling van het basregister, het middenregister en de discant. In de vleugelpiano's volgens de onderhavige uitvinding zijn de snaren in het bas- en middenregister ongeveer evenwijdig met de nerfstructuur van de overeenkomstige zangbodemcomponent (3).

In het bas- en middenregister volgen de nerven van de zangbodemcomponent (3) in hoofdzaak de richting (8) van de snaar, maar in de discant volgen de nerven van de zangbodemcomponent (4) de richting (9) van de tweede brugcomponent (6). Doordat de nerven van het zangbodemhout zoveel mogelijk de bruggen volgen, klinkt de vleugelpiano zeer homogeen. Bovendien zijn de brugcomponenten (5,6) coplanair, i.e. de brugcomponenten liggen in hetzelfde horizontale vlak, bepaald door het gietijzeren frame (11). Hierdoor liggen de snaren op dezelfde hoogte van de zangbodem, wat voor een egaler geluid en volume zorgt.

In Fig. 2 wordt een dwarsdoorsnede van een uitvoeringsvorm van een samengestelde zangbodem getoond, waarbij de brugcomponenten (5,6) niet worden weergegeven. De zangbodem (1) omvat een eerste zangbodemcomponent (3) en een tweede zangbodemcomponent (4), gescheiden door een raakvlak (2). De twee zangbodemcomponenten hebben een overlapping over een afstand tussen 2 cm en 20 cm (cf. de breedte van het raakvlak), bij voorkeur tussen 5 cm en 15 cm, bij verdere voorkeur ongeveer 9 cm.

Het raakvlak maakt een hoek delta ten opzichte van het vlak bepaald door de zangbodem, waarbij delta tussen 150° en 180° bedraagt, bij voorkeur tussen 160° en 170°, bij verdere voorkeur ongeveer 165°.

In Fig. 3 wordt een bovenaanzicht van de klankkast van een vleugelpiano (10) getoond, voorzien van een behuizing, een gietijzeren frame (11), een toetsenbord (12), een aanslagmechanismesysteem (13) en agrafen (14). Het gietijzeren frame is voorzien van klankgaten en openingen waarin de brugcomponenten (5,6) geplaatst zijn. De snaren (7) zijn evenwijdig, gespannen over de lengte van het gietijzeren frame en bevestigd middels bevestigingspinnen/aanhechtingspunten (i.e. string hitch) aan de proximale (15) en distale (16) zijde van de piano. Bij voorkeur is één bevestigingspunt voorzien per snaar per zijde in het discant register. In gangbare vleugelpiano's worden in praktijk twee snaren bevestigd rond één bevestigingspunt. Door het voorzien van één bevestigingspunt per snaar per zijde kunnen de snaren beter/eenvoudiger afzonderlijk worden afgestemd, wat een verder voordeel is ten opzichte van de gangbare vleugelpiano's.

Hieronder wordt een overzicht gegeven van de nummering gebruikt in de figuren. 1 zangbodem 2 raakvlak van de zangbodemcomponenten, omvattende scheidingslijnen in lengte- en breedterichting 3 zangbodemcomponent (bas- en middenregister) 4 zangbodemcomponent (discant) 5 brug 1e component (bas) 6 brug 2e component (midden en discant) 7 snaren 8 richting nerfstructuur van de zangbodem (bas- en middenregister) 9 richting nerfstructuur van zangbodem (discant) 10 vleugelpiano 11 gietijzeren frame 12 klavier/toetsenbord 13 aanslagmechanismesysteem 14 agrafe 15 aanhechtingspunt snaren (proximale zijde, i.e. de zijde van het toetsenbord) 16 aanhechtingspunt snaren (distale zijde)

Het is verondersteld dat de huidige uitvinding niet beperkt is tot de uitvoeringsvormen die hierboven beschreven zijn en dat enkele aanpassingen of veranderingen aan de beschreven voorbeelden kunnen toegevoegd worden zonder de toegevoegde conclusies te herwaarderen.

Claims (16)

1. CONCLUSIES

   1. Een instrument, omvattende: - een toetsenbord voorzien van meerdere toetsen, waarbij elke toets toegewezen is aan één of meerdere snaren, waarbij genoemde toetsen en snaren gerangschikt zijn in een bas, midden/tenor en discant register; - meerdere aanslagmechanismen, elk gekoppeld aan één van de toetsen, geschikt voor het aanzetten tot trillen van de toegewezen snaren; - een samengestelde zangbodem, omvattende twee zangbodemcomponenten elk voorzien van een nerfstructuur; en, - een brug, gepositioneerd op de zangbodem, met het kenmerk, dat de nerfstructuur van de eerste zangbodemcomponent, toegekend aan het bas- en middenregister, in een hoek alfa ten opzichte van het toetsenbord gepositioneerd is, en, de nerfstructuur van de tweede zangbodemcomponent, toegekend aan het discant register, in een hoek bèta ten opzichte van het toetsenbord gepositioneerd is, waarbij alfa en bèta verschillend zijn, en waarbij de hoek bèta tussen 115° en 145° bedraagt.
2. 2. Het instrument volgens voorgaande conclusie 1, met het kenmerk, dat het instrument een vleugelpiano is, omvattende één of meerdere pedalen, een behuizing, een klankkast gepositioneerd in de behuizing en een frame voorzien in de klankkast.
3. 3. Het instrument volgens voorgaande conclusies 1 tot en met 2, met het kenmerk, dat de hoek alfa tussen 73° en 103° bedraagt.
4. 4. Het instrument volgens voorgaande conclusies 1 tot en met 3, met het kenmerk, dat de zangbodemcomponenten gescheiden zijn door een raakvlak, omvattende een scheidingslijn in een lengterichting die een hoek gamma maakt ten opzichte van het toetsenbord.
5. 5. Het instrument volgens voorgaande conclusie 4, met het kenmerk, dat de hoek gamma tussen 45° en 95° bedraagt.
6. 6. Het instrument volgens voorgaande conclusies 4 en 5, met het kenmerk, dat het raakvlak van de zangbodemcomponenten minstens gedeeltelijk een overlapping in een breedterichting omvat en het raakvlak een hoek delta maakt ten opzichte van een vlak van de zangbodem.
7. 7. Het instrument volgens voorgaande conclusie 6, met het kenmerk, dat de hoek delta tussen 150° en 180° bedraagt.
8. 8. Het instrument volgens voorgaande conclusies 6 tot en met 7, met het kenmerk, dat de overlapping van de zangbodemcomponenten zich uitstrekt over een afstand tussen 5 cm en 15 cm in de breedterichting.
9. 9. Het instrument volgens voorgaande conclusies 1 tot en met 8, met het kenmerk, dat de snaren evenwijdig zijn.
10. 10. Het instrument volgens voorgaande conclusies 1 tot en met 9, met het kenmerk, dat de snaren van het bas- en middenregister evenwijdig zijn met de nerfstructuur van de zangbodemcomponent van het bas- en middenregister.
11. 11. Het instrument volgens voorgaande conclusies 1 tot en met 10, met het kenmerk, dat de brug meerdere brugcomponenten omvat, waarbij een eerste brugcomponent de snaren van het basregister ondersteunt en een tweede brugcomponent de snaren van het midden en discant register ondersteunt.
12. 12. Het instrument volgens voorgaande conclusie 11, met het kenmerk, dat de brugcomponenten in één vlak gepositioneerd zijn.
13. 13. Het instrument volgens voorgaande conclusies 11 tot en met 12, met het kenmerk, dat de brugcomponent van het discant register in hoofdzaak evenwijdig is met de nerfstructuren van de zangbodemcomponenten.
14. 14. Het instrument volgens voorgaande conclusies 1 tot en met 13, met het kenmerk, dat de nerfstructuur in hoofdzaak evenwijdige nerven omvat.
15. 15. Het instrument volgens voorgaande conclusies 1 tot en met 14, met het kenmerk, dat de zangbodem geproduceerd is uit materialen omvattende zuiver kwartier fijnspar.
16. 16. Het instrument volgens voorgaande conclusies 1 tot en met 15, met het kenmerk, dat aanhechtingspunten voor de snaren voorzien zijn aan een proximale en distale zijde van het instrument.