Granit
Lo granit[1][2][3] (de l'italian granito)[nòta 1] o la barena[4] es una ròca plutonica a textura granelosa, rica en qüars, que compòrta mai de feldspat alcalin que de plagioclasi. Es caracterizat per sa constitucion en minerals: qüars, feldspats potassics (ortòsas) e plagioclasis, micas (biotita o muscovita). Lo granit e sas ròcas associadas forman l'essencial de la'escòrça continentala de Tèrra. Es un material resistent plan utilizat en construccion, pasiment, decoracion, escultura, jos l'apellacion granit.
Es tanben una apelacion comerciala que designa una ròca dura e granuda que s'utiliza dins l'escultura, l'arquitectura o l'ornamentacion, qué que sieche sa natura geologica.
Etimologia
modificarPòrta de nombroses noms en occitan, sustot grison, frejal (var. -au), area e miura.[5]
Per barena, i a las variantas varen e varena.[5]
Exemples
modificarGranit polit
modificarNòtas
modificar- ↑ Dins Lo Tresaur dau Felibritge, F. Mistral cita una prononciacion granito (en nòrma mistralenca) al costat de granit, mas aquela prononciacion sembla estinta.
Referéncias
modificar- ↑ «Granit» (en francés). Multidiccionari Occitan Dicodòc. Congrès permanent de la lenga occitana.
- ↑ Toscano, Reinat. Diccionari de lenga d'òc d’après lo parlar niçard. Auba Novèla.
- ↑ Mistral, Frederic. Lou Tresor dóu Felibrige (TDF). Rafèla d'Arle: Cultura Provençala e Meridionala, 1878–1886.
- ↑ Academia Occitana-Consistòri del Gai Saber. Diccionari General de la Lenga Occitana (DGLO), 2008-2024.
- ↑ 5,0 et 5,1 Error de citacion : Balisa
<ref>incorrècta ; pas de tèxte per las referéncias nomenadasDicodòc.