Arua

Las fòrmas ancianas que son par. d'Arua, en latin, en 1274, de Rua, en latin, en 1274, d'Arue, au començament deu sègle XIV, Arüe, en 1335, ecclesia d'Arue, en 1336, Arvum, en latin, en 1572. La latinizacion de 1572 qu'ei artificiala e shens logica fonetica. La prononciacion qu'ei [a'ry]. Probable qu' Arua vien pas d'arruda (planta), deu latin ruta (que i averé un sufixe collectiu), nimèi deu latin ruga, qui donè rua. Arua que sembla d'estar un idronime. Que i a, sus la mapa dita « N. de Fer », un lòc Arües au jonhent deus dus Lui, enter Morlana e La Reula (Bearn) e ar- qu'ei ua basa idronimica anciana : l'Avre (afluent de Somme) qu'a ua fòrma anciana Arua, Aar que seré *Arura devath l'empèri roman ^[2].

Joan Carles Vidal que part d'ua mencion trobada dens Gregòri de Tors, (glèisa) de Atroa en Vici Juliensis, qui segon eth pòt correspóner dab Arua; lo toponime qu'auré ua bona afinitat dab lo protocèlta *adtreba > *attreba « establiment » ^[3]; mès lo resultat de -tr- que seré -ir-.

• Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna qu'èra deu canton de Ròcahòrt; es ara deu canton de Hauta Lana Armanhac.

• Comunas de las Lanas

1. ↑ http://www.institutoccitan.com/index.php?option=com_content&task=view&id=166&Itemid=0&lang=oc
2. ↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Landes et Bas-Adour, ed. Institut occitan e CAIRN, Pau, 2005, p. 42-43
3. ↑ Joan Carles Vidal, El aquitano como lengua céltica (o vascones en Aquitania), Nouvelle Revue d’Onomastique, Société Française d’Onomastique, 2012, 54 (1), pp.129 - 175. �10.3406/onoma.2012.1753�. �artxibo-01832364
4. ↑ https://www.sudouest.fr/2017/05/15/frederic-duprat-est-le-nouveau-maire-3446321-3280.php

•   Portau de Gasconha