Anèls de Saturne
Los anèls de Saturne son los anèls planetaris pus importants del Sistèma Solar, situats a l'entorn de la giganta gasosa Saturne. Constituits d'innombrablas particulas de glaç e de poscas que lor grandor varia de qualques micromètres a qualques mètres[1], an totes una orbita diferenta. Los anèls forman un disc que son diamètre es de 400 000 km comportant de divisions de largors variadas.
Non visibles de la Tèrra sens instruments, los anèls de Saturne an pasmens una brilhança sufisenta[2] per èsser observats amb de gemèls.
Foguèron descobèrts en 1610 pel sabent italian Galilèu gràcias a de lunetas astronomicas que concebèt. Aquel interpretèt çò que vesiá coma d'apendicis misterioses. Amb de melhors instruments que los de Galilèu, l'Olandés Christiaan Huygens descobriguèt que s'agís en fach d'un anèl entornejan Saturne[3].
Caracteristicas deis anèus e dei divisions de Saturne
modificar| Nom | Rai intèrne | Rai extèrne | Largor (km) |
Espessor (m) | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| km | RS | km | RS | |||
| Anèu D | 66 900 | 1,110 | 74 510 | 1,236 | 7 610 | ? |
| Division de Guérin | 74 510 | 1,236 | 74 658 | 1,239 | 148 | — |
| Anèu C | 74 658 | 1,239 | 92 000 | 1,527 | 17 342 | 5 |
| Anèu B | 92 000 | 1,527 | 117 580 | 1,951 | 25 580 | 5-10 |
| Division de Cassini | 117 500 | 1,95 | 122 200 | 2,03 | 4 700 | — |
| Anèu A | 122 170 | 2,027 | 136 775 | 2,269 | 14 605 | 20-40 |
| Division d'Encke | 133 589 | 2,216 | — | — | 325 | — |
| Division de Keeler | 136 530 | 2,265 | — | — | 35 | — |
| R/2004 S 1 | 137 630 | 2,284 | — | — | ? | ? |
| R/2004 S 2 | 138 900 | 2,305 | — | — | ? | ? |
| Anèu F | 140 180 | 2,326 | — | — | 30-500 | ? |
| Anèu G | 170 000 | 2,82 | 175 000 | 2,90 | 5 000 | |
| Anèu E | 181 000 | 3 | 483 000 | 8 | 302 000 | |
Fotografias dels anèls de Saturne
modificar-
Mosaïca de fòtos presas per la sonda Cassini de la partida interiora de l'anèl B e de la partida exteriora de l'annada C d'un periòde prèp de l'equinòcci de Saturne. La mosaïca mòstra l'ombra projectada pel satellit Mimas suls anèls. L'ombra es en partida esfaçada al nivèl de l'anèl B (en naut) del fach de la lutz emesa per la planeta. La manca de Maxwell es situada un pauc en dejós de la fòto (partida escura).
-
Tascas escuras sus l'anèl B fòto presa par la sonde Cassini al costat non esclairat dels anèls. A esquèrra de la partida centrala de la fòto, doas mancas son visiblas (la pus importanta es la manca de Huygens)
-
Fòto de la division de Cassini presa en 2009 del costat esclairat dels anèls amb de tascas lumenosas sus l'anèl B.
-
]] genèra d'ondas espiraleadas dins los anèls.
-
-
-
L'anèl F es deformat per de lunas fòrça pichonas circulant fòrça prèp o en dedins de l'anèl.
-
L'ombra de Saturne masca l'anèl G retroesclairat e son arc interior particularament brilhant[5].
Nòtas e referéncias
modificar<references>