[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Vejatz lo contengut

Riòm

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
(Redirigit dempuèi Riam)

Vila d'Occitània
Riòm
Riom
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
De'n naut en bas : La glèisa Nòstra Dama dau Marturet, la Senta Chapèla de Riòm, la tor de la viala e la basilica Sent Amable.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 53′ 40″ N, 3° 06′ 48″ E
Superfícia 31,97 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
505 m
340 m
314 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
63
Puèi de Doma Armas dau Departament dau Puèi de Doma
Arrondiment
634
Riam
Canton
6399
Riom
Intercom
246301055
Comunautat d'aglomeracion Riam Limanha e Volcans
Cònsol Pierre Pécoul
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
19 011 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

19 782 ab.
Densitat 584,14 ab./km²
Autras informacions
Escais babie, babia; los babies o los babis, las babias; los babichons[1]
Gentilici rianaire
Còde postal 63200
Còde INSEE 63300

Riòm [ʁjã][2] o [ʁjɔ̃][3] (Riom en francés) z-es una viala d'Occitània, en Auvèrnha, dins la plana de la Limanha. Se situa dins le departament dau Puèi de Doma e ne'n z-es una sosprefectura. Sa populacion z-es de 18 000 abitants (2005).

Riam z-es le sèti d'una cort d'apèl que cobrís tota la region d'Auvèrnhe. Fuguèt la capitala dau duchat d'Auvèrnha, una principautat auvernhata dau Moien Atge[4]. Fuguèt maitot durant le Regim Ancian, en concurrença 'bei Clarmont, la viala de l'evesque, per le titre de capitala de tota l'Auvèrnha.

Una veguda larja de Riòm dins la plana de la Limanha

En occitan ancian la viala z-èra apelada Riom[5], dau latin Ricòmagus, dau gallés rigo- "rei" e magus "merchat").

Segon Dauzat e Rostaing, que citan una atestacion dau sègle VI, Ricomagensi vico, le nom de Riòm deriva dau gallés rix, rigo-, rei, e de magos, merchat, champ[6]; magos es inaccentuat. Los Feniés precison : *rix/rigo + ó-magos, aquò-es donca le merchat reiau[7].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista daus cònses successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2014 2020 Pierre Pécoul divers dreita  
març de 1998 2014 Jean-Claude Zicola PS  
junh de 1995 1998 (demission) Pierre-Joël Bonté PS  
  1995      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 18675, totala: 19487


1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
Cercar
18 040
17 841
18 568
2009 2010
17 779
18 512
17 941
18 684
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats liadas a la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Liams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Notat atal per Pierre Bonaud: "babie (pl. babiei, f. babièà, babia" https://archive.org/details/grammaire-bonnaud/page/268/mode/1up?view=theater&mibextid=xfxF2i&q=Lezoux
  2. Piare Bonaud, Nouveau Dictionnaire Général Français-Auvergnat, Créer, 1999, p. 628. "voé Rian".
  3. Collectatge IEO 63, dins le parlar de Sent Bonet e Orsinas.
  4. 'Bei la comtat d'Auvèrnhe, lo daufinat d'Auvèrnhe e la senheriá episcopala de Clarmont. Podèm ajustar las principautats borbonosas ambe la comtat de Monpensèir et sobretot lo ducat de Barbon.
  5. La forma en occitan ancian se nòta Riom dins los Comptes daus Cònsols de Montferrand (1273-1319).
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, reedicion, Librairie Guénégaud, 1984, p. 566, a Rians 1
  7. Bénédicte Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie nord-occitane, edicion Sud-Ouest, 2003