Placa de Nazca
La placa de Nazca es una placa tectonica de la litosfèra de la planeta Tèrra. Sa superfícia es de 0,39669 estereoradians. Mai sovent s'i associa las placas de l'illa de Pascas, de las Galápagos e de Juan Fernandez. Lo nom de placa de Nazca ven de la província peruviana de Nazca.
Cobrís una partiada de l'èst de l'ocean Pacific amb las illas Galápagos e l'illa de Pascas. Pòrta pas cap de partida continentala e es donc compausada sonque de litosfèra oceanica.
La placa de Nazca intra en contacte amb las placas pacifica, de l'illa de Pascas, Juan Fernández, antartida, sudamericana, de l'Altiplano, dels Andes del Nòrd, de Panamà, de Cocos e de las Galápagos.
Sas frontièras amb las autras placas son formadas de la fòssa de Peró e Chile sus la còsta pacifica d'America del Sud e de las dorsalas de las Galápagos, del Pacific Èst e del Chile dins l'ocean Pacific.
Lo desplaçament de la placa de Nazca se fa cap al nòrd èst a una velocitat de 7,55 centimètres per an en mejana o encara a una velocitat de rotacion de 1,3599° per milion d'ans segon un pòl eulerian situat a 55°58' de latitud nòrd e 90°10' de longitud oèst (referencial: placa pacifica).
A la tripla joncion de las placas de Nazca, sudamericana e antartida se realizèt un grand décrochement considerat coma la causa del seïsme nomenat lo Grand Tèrratrem de Chile de magnitud 9,5 en 1960.
La placa de Nazca (amb las placas de las Cocos, de Juan de Fuca, Rivera, Explorer e Gorda) constituís un rèste de la placa Farallon que desapreguèt gaireben tota per subduccion jol continent american al Jurassic.
