[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Vejatz lo contengut

Còs

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Còs
Cos
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Còs e le Plantaurèl
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 42° 58′ 43″ N, 1° 34′ 13″ E
Superfícia 6,4 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
720 m
490 m
440 m
Geografia politica
País País de Fois Armas del País de Fois
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
9
Arièja Armas del Departament d'Arièja
Arrondiment
091
Fois
Canton
0921
canton de Fois(h) (Fois Rural abans 2015)
Intercom
240900381
CA de País de Fois Varilhas
Cònsol Marie-Christine Dubuc
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
393 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

412 ab.
Autras informacions
Gentilici (en francés)
Còde postal 09000
Còde INSEE 09099

Còs[1],[2],[3],[4] (Cos en francés) es una comuna occitana del País de Fois, situada dins lo departament d'Arièja e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.

La prononciacion es [kɔs]. Las fòrmas ancianas son Cos en 1233, Coscio en 1284, Quosz en 1387, Quos en 1390, Cos en 1385 e 1445, Cossio en 1424, Cos, Cossio en 1446-47, Cos segon la Cronica d'Esquerrièr, etc [5].
Segon Dauzat (e Alan Novèl, citat per P. Pojada), lo nom de Còs ven del gascon cos(t) « travèrs, costal », fòrma masculina de còsta[6]. Segon Negre, citat per Patrici Pojada, Còs ven de l'occitan còs, « autura, montet, pujòl »; lo vilatge es situat en naut d'una còsta.
Segon Burgan e Lafon, per Còs, L'Onor de Còs, Picacòs, Puèg de Còs (Tarn e Garona), qu'an de fòrmas ancianas Chos, Cos, Cossio, Cosso, s'agís d'un toponime prelatin qu'a lo sens de « autura, puèg »[5].
Segon Patrici Pojada, còst derivat de còsta junta pas ambe las fòrmas ancianas. L'ipotèsi de Burgan e Lafon a prepaus de Còs en Tarn e Garona es pus adaptada. Sembla que i aja una rasic o un mot aquitan *koiz ( > gascon *còç). La latinizacion Cossio, ancian nom de la vila de Vasats sembla d'aquela origina, coma aqueste Còs; lo sens seriá de « lòc naut, tuca, montanha pichona »[5].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2020 (2026) Marie-Christine Dubuc   retirada de quadra
març de 1983 2020 Jean-François Manaud   retirat de la Foncion Publica
  1983      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): , totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
182 220 132

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 193 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 208 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
138
124
146
215
236
258
350
358
Cercar
2009 2010
369
373
375
379
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 393 abitants e la densitat èra de 61,41 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  5. 5,0 5,1 et 5,2 Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 159-160
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 214