L'Esparra

La version imprimibla es pas mai presa en carga e pòt conténer d’errors de generacion. Volgatz metre a jorn vòstre marcapagina de navegador e utilizar la foncion d’impression per defaut del navegador a la plaça.

Vila d'Occitània

L'Esparra e Medòc
Lesparre-Médoc

La tor de l'Aunor de L'Esparra.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

45° 18′ 28″ N, 0° 56′ 11″ O

Superfícia

36,97 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

34 m
10 m
7 m

Geografia politica

Guiana

Medòc

França

L'Esparra (caplòc)

Lo Nòrd-Medòc, burèu centralizator (caplòc dau Canton de L'Esparra avant 2015)

Intercom
243301421

CC de Medòc Còr de Peninsula (residéncia)

Cònsol

Bernard Guiraud
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2019)

5 808 ab.

5 907 ab.

Densitat

151,15 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

Esparrins, Esparrinas

Còde postal

33340

Còde INSEE

33240

L'Esparra (Lesparre-Médoc en francés) es una comuna medoquina de Guiana, lingüisticament gascona, administrada pr'au departament de Gironda de la region de Noèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Geografia

L'Esparra se tròba sus l'anciana Levada, au crotzament entre Leda, Medòc viticòla e Medòc landescòt (autament dit Lanas de Gasconha).

Istòria

An retrobat de las traças d'aucupacion neolitica dens la comuna, notadament au lòc d'Uish. Mèi tard, pendent l'Antiquitat, quòra plusiors braç de l'estuari vinèvan dincas a çò qu'es adara au mitan de la peninsula, un pòrt estut creat, en un endreit nomat Metilium, e una via de comunicacion menent dinc a Bordèu, la Levada, estut traçada. A l'epòca de Carlesmanhe, disen qu'un permèir casterar estut bastit, per se botar a l'abric de las atacas daus Normands. La Tor d'Aunor domina la fortaressa dita l'Aunor de l'Esparra.

Pendent l'epòca anglogascona, l'Esparra vengut un centre politic, militar e comerçant, amèi una etapa sus la via de Sent Jacme. Au XII° siègle, trobèvan a l'Esparra un segrat destinat aus sent-jaqués e un espitau dedicat a sent Leunard, tanben a destinacion daus pelegrins. En 1239, quò's lo convent de Sent Francés qu'es creat. En 1265, una carta en occitan menciona que privilègis son autrejats aus ciutadans se renonçan a se constituir en comuna : Ne feràn entre eths establiment, ni feràn sagèth, ni comunia... Lo XIII° siègle estut tanben lo siègle de dus trobadors dau virat, Aimeric de Belenoi, neishut a l'Esparra e coneishut dens tots los país d'òc, e Pèir de Corbian, d'origina medoquina. De cap a 1363, lo senhor de Florimont, senhor de l'Esparra, se'n angut en crotzada, e multipliquèt en seguida las activitats guerrèiras ; lo considèran coma un grand òme dens l'istòria locala. En 1415, a la mòrt de Guilhèm-Amaniu de Madalhan, la senhoria de l'Esparra torna au conestable de Bordèu. Après la bacsarra de Castilhon, son mantuns a se disputar la senhoria : comtes de Labrit, de Matinhon, ducs d'Epernon e de Gramont.

Au XVIII° siègle, l'Esparra ven lo shèite de la subdivision dau Medòc, a la plaça de Sent Laurenç. En 1790, la comuna es promudada cap de districte ; en 1800, ven sosprefectura. Au XIX° siègle, las comunas vesinas de Sent Arlòdi e Uish li son restacadas ^[1], portant la populacion esparrina a 3500 abitants. L'Esparra damòra quauque temps a l'escartat daus grands axes. Adara, sa populacion es de 5200 personas mès la majora partida trabalha dens l'aglomeracion bordalesa. Los servicis d'urgéncia son menaçats d'èster transferits a Bordèu, la situacion medoquina es donc un chic preocupanta.

Per çò dau torisme, pòden vesitar lo donjon de l'Aunor de l'Esparra, sol a damorar dau vielh castèth (desmantelat a la Revolucion), qu'aculhís un musèu.

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març 2008	2026	Bernard Guiraud	divèrs esquèrra	pompièr professionau
març 1977	2008	Bernard Prévot	PS	Mètge, conselhèir generau (1982-2001)
	1977
Totas las donadas non son pas encara conegudas.