regime

Manlèu del latin regimen « govèrn », derivat de regere « dirigir »

[red͡ʒime]

Nom comun

regime masculin

Òrdre, règla dins lo biais de viure, al respècte de la santat.
(nutricion) Biais de viure que se fa un usatge rasonat e metodic dels aliments e bevendas.
Administracion d'unes establiments publics o privats e dels ostals religioses.
- la lei establiguèt lo regime del transpòrt aerian.
(geografia) Biais que se fa l’escorreguda d’una aiga correnta.
- Lo regime dels rius mediterranèus lèu passa de la secada a l'aigada.
Variacions ciclicas d'un fenomène natural.
- lo regime meteorologic d'una region.
(drech) Sistèma que regís unes organes de la vida publica.
- Lo regime doanier. Lo regime fiscal.
(gramatica) Mot que depend d’un autre mot de la frasa. Se dit tanben complement.
(drech) Ensemble de disposicions legislativas o contractualas, destinadas a reglar la societat conjugala, al subjecte dels bens.
(mecanica) (fisica) Anar normal d’una maquina o d’un motor.
- I a un bruch anormal dins lo motor a bas regime.