publicar
Aparença
Del latin publicare.
/pybbliˈka/
França (Bearn) : escotar « publicar »
pu | bli | car (3)
publicar
- Far venir public, a la coneissença de totes.
- Sortir un document escrich, generalament un libre.
Lengadocian
Infinitiu | publicar | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Gerondiu | publicant | |||||
Participi passat | ||||||
singular | plural | |||||
masculin | publicat | publicats | ||||
femenin | publicada | publicadas | ||||
Mòde indicatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | publiqui publique[N 1] |
publicas | publica | publicam | publicatz | publican |
Imperfach | publicavi | publicavas | publicava | publicàvem | publicàvetz | publicavan |
Preterit | publiquèri | publiquères | publiquèt | publiquèrem | publiquèretz | publiquèron |
Futur | publicarai | publicaràs | publicarà | publicarem | publicaretz | publicaràn |
Condicional | publicariái | publicariás | publicariá | publicariam | publicariatz | publicarián |
Mòde subjonctiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | publique | publiques | publique | publiquem | publiquetz | publiquen |
Imperfach | publiquèssi | publiquèsses | publiquès publiquèsse |
publiquèssem | publiquèssetz | publiquèsson |
Mòde imperatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Afirmatiu | — | publica ! | — | publiquem ! | publicatz ! | — |
Negatiu | — | publiques pas ! | — | publiquem pas ! | publiquetz pas ! | — |
Nòtas | ||||||
|