circulacion
- Del latin circulatio de circulare
/siɾkyla'sju/, provençau /siʀkyla'sju/ França (Bearn) : escotar « circulacion »
cir|cu|la|cion
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| circulacion | circulacions |
| [siɾkyla'sju] | [siɾkyla'sjus] |
circulacion
- Movement circular, fasent referéncia a las planetas.
- Movement del sang que partís del còr cap a totas las partidas del còrs mejans de vaissèls e tornar cap al còr après s’èsser oxigenat al nivel dels palmons.
- (per extension) Movement de la saba dins las plantas.
- (per extension) Movement dels fluids (aiga, gas, etc.) e, per extension tanben, los canals en que circulan.
- (bioquimia) Modificacions subidas per las moleculas constitutivas de la cellula viventa.
- Accion d’anar e venir en utilizant las vias de comunicacion.
- (particular) Flux dels veïculs automobils per las carrièras.
- (per extension) Ensemble dels veïculs que circulan.
- (per extension) Via de comunicacion.
- (economia) Ensemble dels escambis economics e de las transaccions indispensablas per provesir de bens als productors e per liurar los produchs als consomators.
- La circulacion dels bens e dels servicis.
- (per extension) Difusion ; accion de metre a la coneissença del public un novèl obratge, de novèlas idèas o de produches novèls.
|