benda
 Veire tanben : banda
|
Del vièlh naut alemand binda, de binden (« ligar »).
- /ben.do̞/
ben | da (2)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| benda | bendas |
| [ben.do̞] | [ben.do̞s] |
benda femenin
Forma de vèrb
benda
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de bendar
- Segonda persona del singlar de l'imperatiu afirmatiu de bendar
Del vièlh naut alemand binda, de binden (« ligar »).
- /ˈbɛn.da/
ben | da (2)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| benda | bende |
| [bɛn.da] | |
benda femenin
- bendatge
- bendèl